دعوت: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی غدیر
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
== تبليغ غدير با موضوع دعوت ذوالعشيرة <ref>غدير در آئينه كتاب: ص ۳۳ ۳۲.</ref>==
== تبليغ غدير با موضوع دعوت ذوالعشيرة<ref>غدير در آئينه كتاب: ص ۳۳،۳۲.</ref>==
يكى از موضوعاتى كه در رابطه با غدير بايد مورد توجه قرار گيرد و در تحقيق و تأليف درباره غدير نبايد از آنها غفلت شود -  اگر چه از نظر تحقيقى از موضوعات غدير  
يكى از موضوعاتى كه در رابطه با غدير بايد مورد توجه قرار گيرد و در تحقيق و [[تألیف]] درباره غدير نبايد از آنها غفلت شود -  اگر چه از نظر تحقيقى از موضوعات غدير نيستند -  ماجراى دعوت ذوالعشيرة از سوى [[حضرت محمّد صلی الله علیه و آله|پیامبر صلی الله علیه و آله]] در ابتداى رسالت و جوانب آن است.


نيستند -  ماجراى دعوت ذوالعشيرة از سوى پيامبرصلى الله عليه وآله در ابتداى رسالت و جوانب آن است.
== دعوت همگانى براى حج و غدير<ref>سخنرانى استثنائى غدير: ص ۲۰. واقعه قرآنى غدير: ص ۱۹.</ref>==
با در نظر گرفتن شيوه ‏هاى اطلاع رسانى در زمان پيامبر صلى الله عليه و آله، بايد اقدامى بديع صورت مى ‏گرفت، تا خبر مهم‏ترين سخنرانى پيامبر صلى الله عليه و آله - كه همان [[خطبه غدیر]] بود -  در گسترده ‏ترين و سريع‏ ترين شكل ممكن منتشر شود و هيچ كس را ياراى كتمان آن نباشد.


== دعوت همگانى براى حج و غدير <ref>سخنرانى استثنائى غدير: ص ۲۰. واقعه قرآنى غدير: ص ۱۹.</ref>==
پيشرفته ‏ترين شيوه همان بود كه پيامبر صلى الله عليه و آله به كار گرفت كه تا امروز حيرت همه رسانه‏ ها را برانگيخته است.
با در نظر گرفتن شيوه ‏هاى اطلاع رسانى در زمان پيامبرصلى الله عليه وآله، بايد اقدامى بديع صورت مى ‏گرفت، تا خبر مهم‏ترين سخنرانى پيامبرصلى الله عليه وآله - 


كه همان خطبه غدير بود -  در گسترده ‏ترين و سريع‏ ترين شكل ممكن منتشر شود و هيچ كس را ياراى كتمان آن نباشد.
اين اقدامات طى چند مرحله دست به دست هم داد و جلوه‏ هايى از عظمت تبليغ را نشان داد، كه فقط در آيه «يا اَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما اُنْزِلَ اِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ» قابل ترسيم است، و جمله «واِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النّاسِ» مى‏ تواند آن را به تصوير كشد.


پيشرفته ‏ترين شيوه همان بود كه پيامبرصلى الله عليه وآله به كار گرفت كه تا امروز حيرت همه رسانه‏ ها را برانگيخته است. اين اقدامات طى چند مرحله دست به
در مرحله اول فرستادن افرادى به اطراف مدينه و نامه نوشتن به [[مکّه]] و [[طائف]] و [[یمن]] درباره آمادگى مراسم حج براى مردمى كه اولين بار مى ‏خواستند اعمال حج ابراهيمى را بياموزند، باعث شد تا از قبايل و اقوام و گروه ‏هاى مختلف و از شهرها و روستاهاى مختلف از فدک تا [[یمن]] و از [[نجد]] و [[عمان]] تا [[سودان]] و حبشه براى مراسم حج بار سفر ببندند و زحمت اين سفر نسبتاً طولانى را بر خود استوار سازند.  


دست هم داد و جلوه‏ هايى از عظمت تبليغ را نشان داد، كه فقط در آيه «يا اَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما اُنْزِلَ اِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ» قابل ترسيم است، و جمله «واِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما
جمعيت عظيمى كه گرد هم آوردن آنان در آن زمان تقريباً محال بود، و اگر عظمت و احترام پيامبر صلى الله عليه و آله از يک سو و اولين بار بودن حج مطرح نبود، اجتماع آنان امكان نداشت.


بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النّاسِ» مى‏ تواند آن را به تصوير كشد.
اكنون يكصد و بيست هزار مخاطب كه از مكان ‏هاى متفاوت با افكار گوناگون آماده شركت در مراسم غدير بودند، با يک فرمان پيامبر صلى الله عليه و آله به سوى غدير خم حركت مى‏ كردند؛ و اين زيباترين شيوه ‏اى بود كه توانست آن جمع عظيم انسان‏ ها را در برابر منبر غدير جمع نمايد.<ref>مقدمة الاصابة لابن حجر: ج ۱ ص ۱۶۱،۱۶۰،۱۴۱. الاصابة (ابن حجر): ج ۲ ص ۱۳.</ref>  
 
در مرحله اول فرستادن افرادى به اطراف مدينه و نامه نوشتن به مكه و طائف و يمن درباره آمادگى مراسم حج براى مردمى كه اولين بار مى ‏خواستند اعمال حج
 
ابراهيمى را بياموزند، باعث شد تا از قبايل و اقوام و گروه ‏هاى مختلف و از شهرها و روستاهاى مختلف از فدک تا يمن و از نجد و عمان تا سودان و حبشه براى مراسم
 
حج بار سفر ببندند و زحمت اين سفر نسبتاً طولانى را بر خود استوار سازند.
 
جمعيت عظيمى كه گرد هم آوردن آنان در آن زمان تقريباً محال بود، و اگر عظمت و احترام پيامبرصلى الله عليه وآله از يک سو و اولين بار بودن حج مطرح نبود،
 
اجتماع آنان امكان نداشت.
 
اكنون يكصد و بيست هزار مخاطب كه از مكان ‏هاى متفاوت با افكار گوناگون آماده شركت در مراسم غدير بودند، با يک فرمان پيامبرصلى الله عليه وآله به سوى غدير  
 
خم حركت مى‏ كردند؛ و اين زيباترين شيوه ‏اى بود كه توانست آن جمع عظيم انسان‏ ها را در برابر منبر غدير جمع نمايد. <ref>مقدمة الاصابة لابن حجر: ج ۱ ص ۱۶۱ ۱۶۰ ۱۴۱. الاصابة (ابن حجر) : ج ۲ ص ۱۳.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ ‏۵ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۷

تبليغ غدير با موضوع دعوت ذوالعشيرة[۱]

يكى از موضوعاتى كه در رابطه با غدير بايد مورد توجه قرار گيرد و در تحقيق و تألیف درباره غدير نبايد از آنها غفلت شود -  اگر چه از نظر تحقيقى از موضوعات غدير نيستند -  ماجراى دعوت ذوالعشيرة از سوى پیامبر صلی الله علیه و آله در ابتداى رسالت و جوانب آن است.

دعوت همگانى براى حج و غدير[۲]

با در نظر گرفتن شيوه ‏هاى اطلاع رسانى در زمان پيامبر صلى الله عليه و آله، بايد اقدامى بديع صورت مى ‏گرفت، تا خبر مهم‏ترين سخنرانى پيامبر صلى الله عليه و آله - كه همان خطبه غدیر بود -  در گسترده ‏ترين و سريع‏ ترين شكل ممكن منتشر شود و هيچ كس را ياراى كتمان آن نباشد.

پيشرفته ‏ترين شيوه همان بود كه پيامبر صلى الله عليه و آله به كار گرفت كه تا امروز حيرت همه رسانه‏ ها را برانگيخته است.

اين اقدامات طى چند مرحله دست به دست هم داد و جلوه‏ هايى از عظمت تبليغ را نشان داد، كه فقط در آيه «يا اَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما اُنْزِلَ اِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ» قابل ترسيم است، و جمله «واِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النّاسِ» مى‏ تواند آن را به تصوير كشد.

در مرحله اول فرستادن افرادى به اطراف مدينه و نامه نوشتن به مکّه و طائف و یمن درباره آمادگى مراسم حج براى مردمى كه اولين بار مى ‏خواستند اعمال حج ابراهيمى را بياموزند، باعث شد تا از قبايل و اقوام و گروه ‏هاى مختلف و از شهرها و روستاهاى مختلف از فدک تا یمن و از نجد و عمان تا سودان و حبشه براى مراسم حج بار سفر ببندند و زحمت اين سفر نسبتاً طولانى را بر خود استوار سازند.

جمعيت عظيمى كه گرد هم آوردن آنان در آن زمان تقريباً محال بود، و اگر عظمت و احترام پيامبر صلى الله عليه و آله از يک سو و اولين بار بودن حج مطرح نبود، اجتماع آنان امكان نداشت.

اكنون يكصد و بيست هزار مخاطب كه از مكان ‏هاى متفاوت با افكار گوناگون آماده شركت در مراسم غدير بودند، با يک فرمان پيامبر صلى الله عليه و آله به سوى غدير خم حركت مى‏ كردند؛ و اين زيباترين شيوه ‏اى بود كه توانست آن جمع عظيم انسان‏ ها را در برابر منبر غدير جمع نمايد.[۳]

پانویس

  1. غدير در آئينه كتاب: ص ۳۳،۳۲.
  2. سخنرانى استثنائى غدير: ص ۲۰. واقعه قرآنى غدير: ص ۱۹.
  3. مقدمة الاصابة لابن حجر: ج ۱ ص ۱۶۱،۱۶۰،۱۴۱. الاصابة (ابن حجر): ج ۲ ص ۱۳.