اخطار پیامبر به منافقین در عرفات: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی غدیر
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
== اخطار به منافقين در عرفات<ref>واقعه قرآنى غدير: ص ۲۶.</ref> ==
== اخطار به منافقين در عرفات<ref>واقعه قرآنى غدير: ص ۲۶.</ref> ==
  در سفر حجةالوداع و در عرفات، جبرئيل نازل شد و با اشاره به آيه ۷ سوره مائده «وَ اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ ميثاقَهُ الَّذى واثَقَكُمْ بِهِ» -  كه در مدينه قبل از سفر نازل شده بود -  پيام خداوند را در ابلاغ [[ولایت]] و [[وصایت]] اميرالمؤمنين‏ عليه السلام آورد، و اشاره به اكمال دين با ولايت و ميثاق پروردگار از بندگان نمود.
  در سفر [[حجةالوداع]] و در [[روز عرفه|عرفات]]، [[جبرئیل]] نازل شد و با اشاره به آيه ۷ سوره مائده «وَ اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ ميثاقَهُ الَّذى واثَقَكُمْ بِهِ» -  كه در [[مدینه]] قبل از سفر نازل شده بود -  پيام خداوند را در ابلاغ [[ولایت]] و [[وصایت]] [[امیرالمؤمنین علی علیه السلام|امیرالمؤمنین‏ علیه السلام]] آورد، و اشاره به [[اکمال دین و اتمام نعمت با ولایت|اکمال دین]] با [[ولایت]] و ميثاق پروردگار از بندگان نمود.


پيامبر صلى الله عليه و آله با شنيدن اين پيام الهى و با توجه به فورى نبودن آن، بار ديگر منافقين و اخلال گران را به ياد آورد و ترس آن را داشت كه مبادا مردم متفرق شوند يا به [[جاهلیت]] باز گردند، چرا كه آن حضرت دشمنى آنان را مى‏ دانست و از بغض آنان نسبت به على‏ عليه السلام خبر داشت.
پيامبر صلى الله عليه و آله با شنيدن اين پيام الهى و با توجه به فورى نبودن آن، بار ديگر [[منافقین]] و اخلال گران را به ياد آورد و ترس آن را داشت كه مبادا مردم متفرق شوند يا به [[جاهلیت]] باز گردند، چرا كه آن حضرت دشمنى آنان را مى‏ دانست و از بغض آنان نسبت به على‏ عليه السلام خبر داشت.


اين بود كه پيامبر اكرم‏ صلى الله عليه و آله خود را در شرايطى سخت احساس كرد و آن قدر گريست كه محاسن شريفش پر از اشك شد و فرمود: «اى جبرئيل، دير زمانى نيست كه قوم من از جاهليت فاصله گرفته ‏اند. من اينان را به اختيار خودشان يا به كمک جنگ ‏ها به انقياد درآورده‏ ام. اكنون اگر بخواهم كسى را بر آنان حاكم كنم چه خواهد شد»؟!
اين بود كه [[حضرت محمّد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم‏ صلی الله علیه و آله]] خود را در شرايطى سخت احساس كرد و آن قدر گريست كه محاسن شريفش پر از اشک شد و فرمود:
 
«اى [[جبرئیل]]، دير زمانى نيست كه قوم من از [[جاهلیت]] فاصله گرفته ‏اند. من اينان را به اختيار خودشان يا به كمک جنگ ‏ها به انقياد درآورده‏ ام. اكنون اگر بخواهم كسى را بر آنان حاكم كنم چه خواهد شد»؟!


آنگاه پيامبر صلى الله عليه و آله از جبرئيل درخواست كرد تا از خدا حفظ او از شر مردم را درخواست كند، و همچنان منتظر ماند تا [[جبرئیل]] در اين باره خبرى از سوى خداوند بياورد.<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۲۰۳،۲۰۲،۱۵۱. الاحتجاج: ج ۱ ص ۶۶ . عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۹۷،۱۷۷،۱۷۶،۵۲،۵۱.</ref>
آنگاه پيامبر صلى الله عليه و آله از جبرئيل درخواست كرد تا از خدا حفظ او از شر مردم را درخواست كند، و همچنان منتظر ماند تا [[جبرئیل]] در اين باره خبرى از سوى خداوند بياورد.<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۲۰۳،۲۰۲،۱۵۱. الاحتجاج: ج ۱ ص ۶۶ . عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۹۷،۱۷۷،۱۷۶،۵۲،۵۱.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
[[رده:تاریخ غدیر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۹

اخطار به منافقين در عرفات[۱]

  در سفر حجةالوداع و در عرفات، جبرئیل نازل شد و با اشاره به آيه ۷ سوره مائده «وَ اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ ميثاقَهُ الَّذى واثَقَكُمْ بِهِ» -  كه در مدینه قبل از سفر نازل شده بود -  پيام خداوند را در ابلاغ ولایت و وصایت امیرالمؤمنین‏ علیه السلام آورد، و اشاره به اکمال دین با ولایت و ميثاق پروردگار از بندگان نمود.

پيامبر صلى الله عليه و آله با شنيدن اين پيام الهى و با توجه به فورى نبودن آن، بار ديگر منافقین و اخلال گران را به ياد آورد و ترس آن را داشت كه مبادا مردم متفرق شوند يا به جاهلیت باز گردند، چرا كه آن حضرت دشمنى آنان را مى‏ دانست و از بغض آنان نسبت به على‏ عليه السلام خبر داشت.

اين بود كه پیامبر اکرم‏ صلی الله علیه و آله خود را در شرايطى سخت احساس كرد و آن قدر گريست كه محاسن شريفش پر از اشک شد و فرمود:

«اى جبرئیل، دير زمانى نيست كه قوم من از جاهلیت فاصله گرفته ‏اند. من اينان را به اختيار خودشان يا به كمک جنگ ‏ها به انقياد درآورده‏ ام. اكنون اگر بخواهم كسى را بر آنان حاكم كنم چه خواهد شد»؟!

آنگاه پيامبر صلى الله عليه و آله از جبرئيل درخواست كرد تا از خدا حفظ او از شر مردم را درخواست كند، و همچنان منتظر ماند تا جبرئیل در اين باره خبرى از سوى خداوند بياورد.[۲]

پانویس

  1. واقعه قرآنى غدير: ص ۲۶.
  2. بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۲۰۳،۲۰۲،۱۵۱. الاحتجاج: ج ۱ ص ۶۶ . عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۹۷،۱۷۷،۱۷۶،۵۲،۵۱.