ابوالمعالی جوینی: تفاوت میان نسخه‌ها
(قرار دادن ابوالمعالی جوینی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۷ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== | == معرفى كتب غدير<ref>اسرار غدير: ص ۱۰۷. چهارده قرن با غدير: ص ۱۲۱. غدير در آئينه كتاب: ص ۱۴.</ref> == | ||
از اوايل قرن دوم هجرى كه تدوين معارف دينى آزاد اعلام شد، [[تبلیغ غدیر با عید غدیر|تبلیغ غدیر]] نيز شكلى تازه به خود گرفت و كم كم از شكل [[روایت]] به صورت تألیف در آمد. در اواسط قرن دوم به اولين [[تألیف]] مستقل درباره [[غدیر]] بر مى خوريم كه از فراهيدى است. | |||
كتب مفصلى در زمينه بحث هاى رجالى و تاريخىِ مربوط به [[سند حدیث غدیر]] [[تألیف]] شده است. در اين كتاب ها، اسماء راویان حدیث غدیر از مرد و زن جمع آورى شده و از نظر رجالى درباره موثق بودن راويان بحث شده و تاريخچه مفصلى از اسناد و راويان حديث غدير تدوين شده و جنبه هاى اعجاب انگيز آن در زمينه هاى اسناد و رجال تبيين گرديده است. | |||
اين مسير ادامه يافت و كتاب هاى مختلفى به صورت مستقل يا ضمنى در موضوع غدير تدوين شد. به عنوان نمونه ابوالمعالى جوينى مى گويد: در [[بغداد]] در دست صحافى يک جلد كتاب ديدم كه بر جلد آن چنين نوشته بود: «جلد بيست و هشتم از اسنادِ حديثِ مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِىٌّ مَوْلاهُ و بعد از اين جلد، مجلد بيست و نهم خواهد بود».<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۲۳۵. إحقاق الحق: ج ۲ ص ۴۸۶. </ref> | |||
== | == پانویس == | ||
<references /> | |||
[[رده:حدیث غدیر]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۵۲
معرفى كتب غدير[۱]
از اوايل قرن دوم هجرى كه تدوين معارف دينى آزاد اعلام شد، تبلیغ غدیر نيز شكلى تازه به خود گرفت و كم كم از شكل روایت به صورت تألیف در آمد. در اواسط قرن دوم به اولين تألیف مستقل درباره غدیر بر مى خوريم كه از فراهيدى است.
كتب مفصلى در زمينه بحث هاى رجالى و تاريخىِ مربوط به سند حدیث غدیر تألیف شده است. در اين كتاب ها، اسماء راویان حدیث غدیر از مرد و زن جمع آورى شده و از نظر رجالى درباره موثق بودن راويان بحث شده و تاريخچه مفصلى از اسناد و راويان حديث غدير تدوين شده و جنبه هاى اعجاب انگيز آن در زمينه هاى اسناد و رجال تبيين گرديده است.
اين مسير ادامه يافت و كتاب هاى مختلفى به صورت مستقل يا ضمنى در موضوع غدير تدوين شد. به عنوان نمونه ابوالمعالى جوينى مى گويد: در بغداد در دست صحافى يک جلد كتاب ديدم كه بر جلد آن چنين نوشته بود: «جلد بيست و هشتم از اسنادِ حديثِ مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِىٌّ مَوْلاهُ و بعد از اين جلد، مجلد بيست و نهم خواهد بود».[۲]