آیه ۳۸ اعراف و غدیر: تفاوت میان نسخهها
(←پانویس) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
در بخش هفتم [[خطبه غدیر]] و پس از آن كه [[صراط مستقیم و خطبه غدیر|صراط مستقیم]] روشن شد، سخنرانى پيامبر صلى الله عليه و آله در معرفى دو گروه دوست و دشمن آنان ادامه يافت.<ref>اعراف/۳۸؛ سخنرانى استثنائى غدير: ص ۲۰۱-۲۱۲؛ واقعه قرآنى غدير: ص ۱۰۱.</ref> | |||
در بخش هفتم [[خطبه غدیر]] و پس از آن كه [[صراط مستقیم و خطبه غدیر|صراط مستقیم]] روشن شد، سخنرانى پيامبر صلى الله عليه و آله در معرفى دو گروه دوست و دشمن آنان ادامه يافت. | |||
حضرت يازده جمله در اين باره فرمود كه شش جمله آن در توصيف اولياى [[معصومین علیهم السلام|اهل بیت علیهم السلام]] و پنج جمله در وصف اعداء بود. | حضرت يازده جمله در اين باره فرمود كه شش جمله آن در توصيف اولياى [[معصومین علیهم السلام|اهل بیت علیهم السلام]] و پنج جمله در وصف اعداء بود. |
نسخهٔ ۲۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۳۸
در بخش هفتم خطبه غدیر و پس از آن كه صراط مستقیم روشن شد، سخنرانى پيامبر صلى الله عليه و آله در معرفى دو گروه دوست و دشمن آنان ادامه يافت.[۱]
حضرت يازده جمله در اين باره فرمود كه شش جمله آن در توصيف اولياى اهل بیت علیهم السلام و پنج جمله در وصف اعداء بود.
حضرت در جمله نهم وصف قرآنى دشمنان اهل بیت علیهم السلام را ادامه داده و لعن دشمنان ولایت در جهنم را بيان فرمود و با قرائت كامل آيه ۳۸ سوره اعراف:
كُلَّما دَخَلَتْ اُمَّةٌ لَعَنَتْ اُخْتَها حَتّى اِذا ادّارَكُوا فيها جَميعاً ... ادامه يافت، كه مفهوم آن لعنت دشمنان اهل بيت عليهم السلام به يكديگر و مضاعف شدن عذاب آنان بود:
«اَلا اِنَّ اَعْداءَهُمُ الَّذينَ قالَ اللَّهُ فيهِمْ»: كُلَّما دَخَلَتْ اُمَّةٌ لَعَنَتْ اُخْتَها حَتّى اِذَا ادّارَكُوا فيها جَميعاً قالَتْ اُخْريهُمْ لاَوُليهُمْ رَبَّنا هؤُلاءِ اَضَلُّونا فَآتِهِمْ عَذاباً ضِعْفاً مِنَ النّارِ، قالَ لِكُلٍّ ضِعْفٌ وَ لكِنْ لا تَعْلَمُونَ :
بدانيد كه دشمنان ايشان كسانى اند كه خداوند درباره آنان فرموده است: كُلَّما دَخَلَتْ اُمَّةٌ لَعَنَتْ اُخْتَها ... :
«هر گروهى كه داخل جهنم مى شوند همتاى خود را لعنت مى كنند، تا آنكه همه آنان در آنجا به يكديگر بپيوندند آخرين آنان با اشاره به اولين آنان مى گويند: پروردگارا، اينان ما را گمراه كردند؛ پس عذاب دو چندان از آتش به آنان نازل كن. خدا مى فرمايد: «براى هر دو گروه عذاب مضاعف است ولى شما نمى دانيد»
در روایتی دیگر از امام صادق علیه السلام در تفسیر آیه كُلَّما دَخَلَتْ اُمَّةٌ لَعَنَتْ اُخْتَها حَتّى اِذَا ادّارَكُوا فيها جَميعاً قالَتْ اُخْريهُمْ لاَوُليهُمْ رَبَّنا هؤُلاءِ اَضَلُّونا فَآتِهِمْ عَذاباً ضِعْفاً مِنَ النّارِ، قالَ لِكُلٍّ ضِعْفٌ وَ لكِنْ لا تَعْلَمُونَ نقل شده است: مقصود از قالَتْ اُخْريهُمْ لاَوُليهُمْ رَبَّنا هؤُلاءِ اَضَلُّونا ائمّه و پیشوایان ظلم و ستم هستند.[۲]