علی بن حسن دمشقی (ابوالقاسم، ابن عساکر): تفاوت میان نسخهها
(اتمام عنوان علی بن حسن دمشقی (ابوالقاسم، ابن عساکر)) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۱ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۴۴
نزول آيه تبليغ در غدير[۱]
يكى از وجوه دلالت حدیث غدیر بر امامت اميرالمؤمنين عليه السلام نزول آيه تبليغ (يا ايها الرسول بلّغ...) در غدير است، كه از جمله مشهورترين آیات غدیر مى باشد. اختصاص آن به غدير هم نزد شيعه و غير شيعه از مسلمات است، و بين مفسرين و محدثين اهل سنت مشهور است، اگر چه بعضى از آنان در صدد انحراف شأن نزول آيه بوده اند.
در كنار شيعه، عده اى از بزرگان اهل سنت نيز نزول اين آيه در غدير را نقل كرده اند. از جمله على بن حسن بن هبةالله بن عساكر دمشقى، ابوالقاسم، ابن عساكر (ت ۴۹۹ - م ۵۷۱ ق) است:
جلال الدین سیوطی در «الدرّ المنثور» نزول آيه تبلیغ در غدیر خم را از ابن ابى حاتِم از ابوسعيد خُدرى نقل كرده است.[۲] ياقوت حَمَوى و ابن خَلِّكان و ذهبى و يافعى و اِسنَوى و ابن قاضى شُهبه[۳]: او را بسيار توثيق كرده و ستوده اند و از پيشوايان حدیث مى دانند. وى رفيق حافظ ابوسعد عبدالكريم بن سمعانى بوده، و كتاب عظيم «تاريخ مدينة دمشق» را در هشتاد مجلّد تألیف كرده است.
حافظ ابومحمد عبدالعظيم منذرى، سمعانى، محدّث بهاءالدين قاسم (پسر ابن عساكر)، سعد الخير، ابوالعلاء همدانى، ابوالمواهب بن صصرى، شيخ ما ابوالحجّاج مِزّى، حافظ عبدالقادر، ابن نجّار، حافظ مَعمَر بن فاخر، اسماعيل بن محمد و حافظ عبدالقاهر رهاوى او را بسيار توثيق كرده و ستوده اند، به خصوص كتاب او «تاریخ مدينة دمشق».
براى توضيح بيشتر مراجعه شود به عنوان: اهل سنت / نقل آيه تبليغ براى غدير.
پانویس
- ↑ غدير در قرآن: ج ۱ ص ۸۷ . چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۴۴۹.
- ↑ الدرّ المنثور: ج ۲ ص ۲۹۸. ترجمة اميرالمؤمنين عليه السلام من تاريخ دمشق: ج ۲ ص ۸۶ . نفحات الازهار: ج ۸ ص ۱۹۵-۲۵۷.
- ↑ وفيات الاعيان: ج ۱ ص ۳۳۵. تذكرة الحفّاظ: ج ۴ ص ۱۳۲۸-۱۳۳۳. العِبَر فى خبر من غَبَر: حوادث سال ۵۷۱ . مرآة الجنان: حوادث سال ۵۷۱ . طبقات الشافعية (اِسنَوى): ج ۲ ص ۲۱۶. طبقات الشافعية (ابن قاضى شُهبه): ج ۱ ص ۳۴۵.