عمر بن عبدالعزیز (خلیفه اموی): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Modir صفحهٔ عمر بن عبدالعزيز(خليفه اموى) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به عمر بن عبدالعزیز (خلیفه اموی) منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== روايت حديث غدير<ref>اسرار غدير: ص ۳۰۲. چهارده قرن با غدير: ص ۱۱۶. چكيده عبقات الانوار | == روايت حديث غدير<ref>اسرار غدير: ص ۳۰۲. چهارده قرن با غدير: ص ۱۱۶. چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۱۷۴. </ref> == | ||
يكى از [[تابعین]] كه [[حدیث غدیر]] را از [[صحابه]] نقل كرده عمر بن عبدالعزيز، خليفه اموى (م ۱۰۱ ق) است. عمر بن عبدالعزيز در ماجرايى به حديث غدير استدلال كرده است: | |||
مردى نقل مى كند: در شام نزد عمر بن عبدالعزيز آمدم در حالى كه به مردم | مردى نقل مى كند: در شام نزد عمر بن عبدالعزيز آمدم در حالى كه به مردم عطايايى مى داد و من نيز پيش رفتم. به من گفت: از كدام طايفه اى؟ گفتم: از [[قریش]]. گفت: از كدام طايفه قريش؟ گفتم: از بنى هاشم. پرسيد: از كدام بنى هاشم؟ گفتم: از مواليان على عليه السلام هستم! | ||
پرسيد: على كيست؟! من سكوت نمودم. عمر بن عبدالعزيز دست بر سينه اش گذاشت و گفت: من هم بخدا قسم از مواليان على بن ابى طالب هستم. سپس گفت: عده اى برايم | پرسيد: على كيست؟! من سكوت نمودم. عمر بن عبدالعزيز دست بر سينه اش گذاشت و گفت: من هم بخدا قسم از مواليان على بن ابى طالب هستم. سپس گفت: عده اى برايم [[روایت]] كرده اند كه از [[پیامبر صلی الله علیه و آله]] شنيده اند كه فرمود:«من كنت مولاه فعلى مولاه».<ref>الغدير: ج ۱ ص ۲۱۰.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۲۶ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۵۹
روايت حديث غدير[۱]
يكى از تابعین كه حدیث غدیر را از صحابه نقل كرده عمر بن عبدالعزيز، خليفه اموى (م ۱۰۱ ق) است. عمر بن عبدالعزيز در ماجرايى به حديث غدير استدلال كرده است:
مردى نقل مى كند: در شام نزد عمر بن عبدالعزيز آمدم در حالى كه به مردم عطايايى مى داد و من نيز پيش رفتم. به من گفت: از كدام طايفه اى؟ گفتم: از قریش. گفت: از كدام طايفه قريش؟ گفتم: از بنى هاشم. پرسيد: از كدام بنى هاشم؟ گفتم: از مواليان على عليه السلام هستم!
پرسيد: على كيست؟! من سكوت نمودم. عمر بن عبدالعزيز دست بر سينه اش گذاشت و گفت: من هم بخدا قسم از مواليان على بن ابى طالب هستم. سپس گفت: عده اى برايم روایت كرده اند كه از پیامبر صلی الله علیه و آله شنيده اند كه فرمود:«من كنت مولاه فعلى مولاه».[۲]