راستگویان

اطاعت خدا و رسول‏ صلى الله عليه و آله و صادقين

پس از انجام حجةالوداع و پيش از غدير، پیامبر صلی الله علیه و آله وارد مکّه شد و يک روز در آن اقامت گزيد.

اينجا بود كه جبرئیل آيات اول سوره عنکبوت را آورد و فرمود: اى محمد، بخوان: «أَ حَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَ هُمْ لا يُفْتَنُونَ...»:

«آيا مردم گمان كرده ‏اند كه رها مى ‏شوند با همين كه بگويند ایمان آورديم، بدون آنكه امتحان شوند...» .

پيامبر صلى الله عليه و آله پرسيد: اى جبرئيل، اين فتنه كدام است؟ جبرئیل گفت: اى محمد، خداوند سلامت مى‏ رساند و مى‏ فرمايد:

من قبل از تو پيامبرى نفرستاده ‏ام مگر آنكه هنگام سر آمدن روزگارش به او امر كرده‏ ام كسى را بر امتش خلیفه قرار دهد كه قائم مقام او باشد و سنت و احكامش را براى آنان احيا كند.

كسانى كه مطیع خدا باشند در آنچه پيامبر به آنان امر مى‏ كند صادقين و راستگويانند، و كسانى كه مخالف امر او (و بر ضد او)باشند کاذبین و دروغگويانند... .

اين آيات به مردم در دو جبهه ایمان و عمل وعده امتحان داد، تا به ظاهرِ آراسته با نام اسلام دل خوش نكنند؛ و براى هضم آسان‏ تر مطلب خبر داد كه همه امت‏ هاى قبل نيز مورد امتحان قرار گرفته ‏اند؛ و هدف را در كوتاه ‏ترين عبارت بيان كرد كه شناخته شدن واقع گرايانه مردم است.

يعنى صادقين در ادعاى ایمان بايد از كاذبين به طور علنى شناخته شوند، به طورى كه ابهام نفاق و دورويى نتواند آن را بپوشاند.

و حقاً اين امتحان در پذیرش ولایت علی‏ عليه السلام تحقق يافت كه كاذبين بى ‏پروا آن را انكار كردند و بر گفته خود پافشارى كردند.

منبع

دانشنامه غدیر،جلد ۱۳،صفحه ۴۷۰.