بغداد: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
== كتابى در بغداد در مورد سند حديث غدير<ref>اسرار غدير: ص ۱۰۷. چهارده قرن با غدير: ص ۱۲۱. غدير در آئينه كتاب: ص ۱۴.</ref>== | == كتابى در بغداد در مورد سند حديث غدير<ref>اسرار غدير: ص ۱۰۷. چهارده قرن با غدير: ص ۱۲۱. غدير در آئينه كتاب: ص ۱۴.</ref>== | ||
از اوايل قرن دوم هجرى كه تدوين معارف دينى رسماً آزاد اعلام شد، [[تبلیغ]] غدير نيز شكلى تازه به خود گرفت و كم كم از شكل روايت به صورت [[تألیف]] در آمد. در اواسط قرن دوم به اولين تأليف مستقل درباره غدير برمى خوريم كه از | از اوايل قرن دوم هجرى كه تدوين معارف دينى رسماً آزاد اعلام شد، [[تبلیغ]] غدير نيز شكلى تازه به خود گرفت و كم كم از شكل روايت به صورت [[تألیف]] در آمد. | ||
در اواسط قرن دوم به اولين تأليف مستقل درباره غدير برمى خوريم كه از [[خلیل بن احمد فراهیدی|فراهیدی]] است. | |||
همچنين كتب مفصلى در زمينه بحث هاى رجالى و تاريخىِ مربوط به [[سند حدیث غدیر]] تألیف شده است. | همچنين كتب مفصلى در زمينه بحث هاى رجالى و تاريخىِ مربوط به [[سند حدیث غدیر]] تألیف شده است. | ||
اين مسير ادامه يافت و كتاب هاى مختلفى به صورت مستقل يا ضمنى در موضوع غدير تدوين شد. به عنوان نمونه [[ابوالمعالی جوینی]] مى گويد: در بغداد در دست صحافى يک جلد كتاب ديدم كه بر جلد آن چنين نوشته بود: «جلد بيست و هشتم از اسنادِ حديثِ مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِىٌّ مَوْلاهُ و بعد از اين جلد، مجلد بيست و نهم خواهد بود».<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۲۳۵. احقاق الحق: ج ۲ ص ۴۸۶.</ref> | اين مسير ادامه يافت و كتاب هاى مختلفى به صورت مستقل يا ضمنى در موضوع غدير تدوين شد. به عنوان نمونه [[ابوالمعالی جوینی]] مى گويد: | ||
در بغداد در دست صحافى يک جلد كتاب ديدم كه بر جلد آن چنين نوشته بود: «جلد بيست و هشتم از اسنادِ حديثِ مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِىٌّ مَوْلاهُ و بعد از اين جلد، مجلد بيست و نهم خواهد بود».<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۲۳۵. احقاق الحق: ج ۲ ص ۴۸۶.</ref> | |||
== منبع == | |||
دانشنامه غدیر،جلد ۵،صفحه ۹۵ | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
[[رده:تاریخ غدیر]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۱۵
كتابى در بغداد در مورد سند حديث غدير[۱]
از اوايل قرن دوم هجرى كه تدوين معارف دينى رسماً آزاد اعلام شد، تبلیغ غدير نيز شكلى تازه به خود گرفت و كم كم از شكل روايت به صورت تألیف در آمد.
در اواسط قرن دوم به اولين تأليف مستقل درباره غدير برمى خوريم كه از فراهیدی است.
همچنين كتب مفصلى در زمينه بحث هاى رجالى و تاريخىِ مربوط به سند حدیث غدیر تألیف شده است.
اين مسير ادامه يافت و كتاب هاى مختلفى به صورت مستقل يا ضمنى در موضوع غدير تدوين شد. به عنوان نمونه ابوالمعالی جوینی مى گويد:
در بغداد در دست صحافى يک جلد كتاب ديدم كه بر جلد آن چنين نوشته بود: «جلد بيست و هشتم از اسنادِ حديثِ مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِىٌّ مَوْلاهُ و بعد از اين جلد، مجلد بيست و نهم خواهد بود».[۲]
منبع
دانشنامه غدیر،جلد ۵،صفحه ۹۵