آيات ۲۷ تا ۲۹ فرقان و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
| توضیح صوت = | | توضیح صوت = | ||
}} | }} | ||
درباره بستر تطبیق آیه ۲۷ تا ۲۹ سوره فرقان بر اصحاب [[صحیفه ملعونه اول|صحیفه]] چنین گفته شده است: اصحاب صحيفه در [[حجةالوداع]] پيماننامه خود را امضا كردند و كار خود را آغاز نمودند. ثمره دنیایی نگارش آن پیمان‌نامه براى ابوبكر كمتر از سه سال حکومت و براى عمر كمتر از دوازده سال بود که پايان آن با حسرت و ندامت همراه شد. اين حسرت و ندامت دامن‌گير تمام پيروان آنان نيز هست هنگامى كه مرگ به سراغ آنان آيد. [[آیه ۱۶۷ بقره و غدیر|آیه ۱۶۷ سوره بقره]] بر حسرت آنان تطبیق شده است. | |||
اصحاب صحيفه در [[حجةالوداع]] | |||
از ارتباط آیات ۲۷ تا ۲۹ سوره فرقان با اصحاب صحيفه ملعونه سه نكته استفاده شده که یکی از آنها بيزارى اصحاب صحيفه از يكديگر هنگام مرگ و در قيامت و حسرتشان بر گذشته سياه خود است. درباره بيزارى اصحاب صحيفه از يكديگر در قيامت: خداوند در روز قيامت صحنههاى تكاندهندهاى از بانيان انحراف در اسلام به نمايش مى‌گذارد تا بازتاب عمل اصحاب صحيفه بر همه روشن شود. از جمله آیه ۲۹ سوره فرقان كه ابوبكر هنگام مرگ بر زبان آورد و بر خود تطبيق كرد كه «بی‌تردید مرا از قرآن پس از آنکه برایم آمد گمراه کرد». | |||
آیات ۲۷ تا ۲۹ سوره فرقان بر این اساس در كلام [[امام باقر علیه السلام]] به طور كامل تفسير شده است: {{قرآن|يَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلى يَدَيْهِ|ترجمه=روزى كه ظالم كف دستانش را به دندان مىگَزَد}}، ظالم يعنى ابوبكر. {{قرآن|يَقُولُ يا لَيْتَنِى اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلاً|ترجمه=مىگويد: اى كاش راهى همراه پيامبر پيش گرفته بودم}}، يعنى اى كاش على را با پيامبر پذيرفته بودم. {{قرآن|يا ليتنى لم اتخذ فلانا خليلا|ترجمه=اى كاش فلانى را به دوستى خود نپذيرفته بودم}}، فلانى يعنى عمر. {{قرآن|لَقَدْ أَضَلَّنِى عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جاءَنِى|ترجمه=مرا از ذكر گمراه كرد بعد از آنكه برايم آمده بود}}، ذكر يعنى ولايت. {{قرآن|وَ كانَ الشَّيْطانُ لِلْإِنْسانِ خَذُولاً|ترجمه=و شيطان خواركننده انسان بوده است}}: شيطان يعنى دومى.<ref>بحارالانوار، ج۳۰، ص۱۴۹، ح۵.</ref> | |||
{{قرآن|يَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلى يَدَيْهِ | |||
{{قرآن|يَقُولُ يا لَيْتَنِى اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلاً | |||
{{قرآن|يا ليتنى لم اتخذ فلانا خليلا | |||
[[امام باقر علیه السلام]] آيات ۳۸ و ۳۹ سوره زخرف را در اين رابطه چنين [[مفسّرین|تفسیر]] فرمود: | [[امام باقر علیه السلام]] آيات ۳۸ و ۳۹ سوره زخرف را در اين رابطه چنين [[مفسّرین|تفسیر]] فرمود: | ||
| خط ۵۵: | خط ۲۸: | ||
آنجاست كه خدا به پيامبرش مى فرمايد: | آنجاست كه خدا به پيامبرش مى فرمايد: | ||
به ابوبكر و عمر و پيروانشان بگو: {{قرآن|لَنْ يَنْفَعَكُمُ الْيَوْمَ إِذْ ظَلَمْتُمْ أَنَّكُمْ فِى الْعَذابِ مُشْتَرِكُونَ}}: «اكنون كه ظلم كرده ايد امروز ديگر براى شما هيچ فايده اى نخواهد داشت در اينكه در عذاب شريک خواهيد بود» يعنى اكنون كه در حق آل محمد عليهم السلام ظلم كرده ايد.<ref>بحار الانوار: ج ۳۰ ص ۱۵۶ ح ۱۴.</ref> | به ابوبكر و عمر و پيروانشان بگو: {{قرآن|لَنْ يَنْفَعَكُمُ الْيَوْمَ إِذْ ظَلَمْتُمْ أَنَّكُمْ فِى الْعَذابِ مُشْتَرِكُونَ}}: «اكنون كه ظلم كرده ايد امروز ديگر براى شما هيچ فايده اى نخواهد داشت در اينكه در عذاب شريک خواهيد بود» يعنى اكنون كه در حق آل محمد عليهم السلام ظلم كرده ايد.<ref>بحار الانوار: ج ۳۰ ص ۱۵۶ ح ۱۴.</ref><ref>فرقان / ۲۵ - ۲۹. غدير در قرآن: ج ۱ ص ۲۹۲ - ۲۹۴.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:قرآن و غدیر]] | [[رده:قرآن و غدیر]] | ||
نسخهٔ ۲ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۹
| مشخصات آیه | |
|---|---|
| نام سوره | فرقان |
| شماره آیه | ۲۷-۲۹ |
| جزء | ۱۹ |
| محتوای آیه | |
| مکان نزول | مکه |
درباره بستر تطبیق آیه ۲۷ تا ۲۹ سوره فرقان بر اصحاب صحیفه چنین گفته شده است: اصحاب صحيفه در حجةالوداع پيماننامه خود را امضا كردند و كار خود را آغاز نمودند. ثمره دنیایی نگارش آن پیمان‌نامه براى ابوبكر كمتر از سه سال حکومت و براى عمر كمتر از دوازده سال بود که پايان آن با حسرت و ندامت همراه شد. اين حسرت و ندامت دامن‌گير تمام پيروان آنان نيز هست هنگامى كه مرگ به سراغ آنان آيد. آیه ۱۶۷ سوره بقره بر حسرت آنان تطبیق شده است.
از ارتباط آیات ۲۷ تا ۲۹ سوره فرقان با اصحاب صحيفه ملعونه سه نكته استفاده شده که یکی از آنها بيزارى اصحاب صحيفه از يكديگر هنگام مرگ و در قيامت و حسرتشان بر گذشته سياه خود است. درباره بيزارى اصحاب صحيفه از يكديگر در قيامت: خداوند در روز قيامت صحنههاى تكاندهندهاى از بانيان انحراف در اسلام به نمايش مى‌گذارد تا بازتاب عمل اصحاب صحيفه بر همه روشن شود. از جمله آیه ۲۹ سوره فرقان كه ابوبكر هنگام مرگ بر زبان آورد و بر خود تطبيق كرد كه «بی‌تردید مرا از قرآن پس از آنکه برایم آمد گمراه کرد».
آیات ۲۷ تا ۲۹ سوره فرقان بر این اساس در كلام امام باقر علیه السلام به طور كامل تفسير شده است: 
يَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلى يَدَيْهِ؛ روزى كه ظالم كف دستانش را به دندان مىگَزَد 
، ظالم يعنى ابوبكر. يَقُولُ يا لَيْتَنِى اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلاً؛ مىگويد: اى كاش راهى همراه پيامبر پيش گرفته بودم ، يعنى اى كاش على را با پيامبر پذيرفته بودم. يا ليتنى لم اتخذ فلانا خليلا؛ اى كاش فلانى را به دوستى خود نپذيرفته بودم ، فلانى يعنى عمر. لَقَدْ أَضَلَّنِى عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جاءَنِى؛ مرا از ذكر گمراه كرد بعد از آنكه برايم آمده بود ، ذكر يعنى ولايت. وَ كانَ الشَّيْطانُ لِلْإِنْسانِ خَذُولاً؛ و شيطان خواركننده انسان بوده است : شيطان يعنى دومى.[۱]
امام باقر علیه السلام آيات ۳۸ و ۳۹ سوره زخرف را در اين رابطه چنين تفسیر فرمود:
حَتَّى إِذا جاءَنا : «تا هنگامى كه نزد ما آيند» يعنى ابوبكر و عمر، آنگاه كه يكديگر را مى بينند يكى به ديگرى خواهد گفت:
يا لَيْتَ بَيْنِى وَ بَيْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَيْنِ فَبِئْسَ الْقَرِينُ : «اى كاش! بين من و تو فاصله مشرق و مغرب باشد كه بد رفيقى بودى»!
آنجاست كه خدا به پيامبرش مى فرمايد:
به ابوبكر و عمر و پيروانشان بگو: لَنْ يَنْفَعَكُمُ الْيَوْمَ إِذْ ظَلَمْتُمْ أَنَّكُمْ فِى الْعَذابِ مُشْتَرِكُونَ : «اكنون كه ظلم كرده ايد امروز ديگر براى شما هيچ فايده اى نخواهد داشت در اينكه در عذاب شريک خواهيد بود» يعنى اكنون كه در حق آل محمد عليهم السلام ظلم كرده ايد.[۲][۳]