احمد بن عبدالرحمن فارسی (ابوبکر شیرازی): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
در كنار شيعه، عده اى از بزرگان [[اهل سنت]] نيز نزول اين آيه در غدير را نقل كرده اند. از جمله احمد بن عبدالرحمن بن احمد بن محمد بن موسى فارسى، ابوبكر شيرازى (م ۴۰۷ يا ۴۱۱ ق) است: | در كنار شيعه، عده اى از بزرگان [[اهل سنت]] نيز نزول اين آيه در غدير را نقل كرده اند. از جمله احمد بن عبدالرحمن بن احمد بن محمد بن موسى فارسى، ابوبكر شيرازى (م ۴۰۷ يا ۴۱۱ ق) است: | ||
ابن شهرآشوب<ref>براى شرح حال ابن شهرآشوب ر.ك: الوافى بالوَفَيات: ج ۴ ص ۱۶۴ (در اين كتاب، به راستگويى او تصريح شده است). البلغة فى تراجم ائمة النحو و اللغة/۲۴۰. بُغيَة الوُعاة فى طبقات اللغويّين و النُحاة فى تراجم اللغويّين و النحاة: ج ۱ ص ۱۸۱. </ref>در كتابش «المناقب» و از او | [[محمد بن علی بن شهرآشوب|ابن شهرآشوب]]<ref>براى شرح حال ابن شهرآشوب ر.ك: الوافى بالوَفَيات: ج ۴ ص ۱۶۴ (در اين كتاب، به راستگويى او تصريح شده است). البلغة فى تراجم ائمة النحو و اللغة/۲۴۰. بُغيَة الوُعاة فى طبقات اللغويّين و النُحاة فى تراجم اللغويّين و النحاة: ج ۱ ص ۱۸۱. </ref>در كتابش «المناقب» و از او [[علامه مجلسی|مجلسی]] در «[[بحار الانوار (كتاب)|بحار الانوار]]» نزول [[آیه تبلیغ و شبهات|آیه تبلیغ]] را در [[غدیر|غدیر خم]] از ابوبكر شيرازى در كتابش «[[ما نزل من القرآن فی علی علیه السلام (کتاب)|ما نزل من القرآن فی علی علیه السلام]]» به اِسناد خود از [[عبدالله بن عباس|ابن عباس]] روايت كرده است.<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۵۵، به نقل از: مناقب ابن شهرآشوب. نفحات الازهار: ج ۸ ص۱۹۵-۲۵۷.</ref> | ||
ذهبى و | ذهبى و [[یافعی]] و [[جلال الدین سیوطی|سیوطی]]<ref>تذكرة الحفّاظ: ج ۳ ص۱۰۶۵، ۱۰۶۶. العِبَر فی خبر من غَبَر: حوادث سال ۴۰۷. مرآة الجنان: حوادث سال ۴۰۷. طبقات الحفّاظ: ص۴۱۵.</ref>: او را توثيق كرده و بسيار ستوده اند. وى در اصفهان از ابوالقاسم طبرانى و طبقه اش، در بغداد از ابوالبحر بربهارى و طبقه او، در جرجان از عبدالله بن عدىّ، در نيشابور از محمد بن حسن سراج، در مرو از عبداللَّه بن عمر بن علک، در شهرهاى ترک از سعيد بن قاسم مطوعى، در بخارا از محمد بن محمد بن صابر، و در شهرهاى بصره و واسط و شيراز و چند شهر ديگر از مشايخ آن شهرها حديث شنيده، و محمد بن عيسى همدانى، ابومسلم بن عُروه، حميد بن مأمون، جعفر مستغفرى و ديگران از او حديث روايت كرده اند. | ||
شيرويه از ابوالفرج بجلى و جعفر مستغفرى او را توثيق كرده و از او تعريف كرده اند. | شيرويه از ابوالفرج بجلى و جعفر مستغفرى او را توثيق كرده و از او تعريف كرده اند. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۶ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۲۴
روايتِ نزول آيه تبليغ در غدير[۱]
يكى از وجوه دلالت حدیث غدیر بر امامت اميرالمؤمنين عليه السلام نزول آيه «يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ...»[۲]است كه از جمله مشهورترين آیات غدیر است.
در كنار شيعه، عده اى از بزرگان اهل سنت نيز نزول اين آيه در غدير را نقل كرده اند. از جمله احمد بن عبدالرحمن بن احمد بن محمد بن موسى فارسى، ابوبكر شيرازى (م ۴۰۷ يا ۴۱۱ ق) است:
ابن شهرآشوب[۳]در كتابش «المناقب» و از او مجلسی در «بحار الانوار» نزول آیه تبلیغ را در غدیر خم از ابوبكر شيرازى در كتابش «ما نزل من القرآن فی علی علیه السلام» به اِسناد خود از ابن عباس روايت كرده است.[۴]
ذهبى و یافعی و سیوطی[۵]: او را توثيق كرده و بسيار ستوده اند. وى در اصفهان از ابوالقاسم طبرانى و طبقه اش، در بغداد از ابوالبحر بربهارى و طبقه او، در جرجان از عبدالله بن عدىّ، در نيشابور از محمد بن حسن سراج، در مرو از عبداللَّه بن عمر بن علک، در شهرهاى ترک از سعيد بن قاسم مطوعى، در بخارا از محمد بن محمد بن صابر، و در شهرهاى بصره و واسط و شيراز و چند شهر ديگر از مشايخ آن شهرها حديث شنيده، و محمد بن عيسى همدانى، ابومسلم بن عُروه، حميد بن مأمون، جعفر مستغفرى و ديگران از او حديث روايت كرده اند.
شيرويه از ابوالفرج بجلى و جعفر مستغفرى او را توثيق كرده و از او تعريف كرده اند.
پانویس
- ↑ چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۴۴۶. غدير در قرآن: ج ۱ ص ۸۷.
- ↑ مائده/۶۷.
- ↑ براى شرح حال ابن شهرآشوب ر.ك: الوافى بالوَفَيات: ج ۴ ص ۱۶۴ (در اين كتاب، به راستگويى او تصريح شده است). البلغة فى تراجم ائمة النحو و اللغة/۲۴۰. بُغيَة الوُعاة فى طبقات اللغويّين و النُحاة فى تراجم اللغويّين و النحاة: ج ۱ ص ۱۸۱.
- ↑ بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۵۵، به نقل از: مناقب ابن شهرآشوب. نفحات الازهار: ج ۸ ص۱۹۵-۲۵۷.
- ↑ تذكرة الحفّاظ: ج ۳ ص۱۰۶۵، ۱۰۶۶. العِبَر فی خبر من غَبَر: حوادث سال ۴۰۷. مرآة الجنان: حوادث سال ۴۰۷. طبقات الحفّاظ: ص۴۱۵.