ابوسلمة بن عبدالرحمن زهری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی غدیر
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
خط ۱: خط ۱:
ابوسلمه، عبدالله بن عبدالرحمن بن عوف (22-94 ق)، از تابعین برجسته و از فقهای هفت‌گانه مدینه به شمار می‌رود. او فرزند عبدالرحمن بن عوف، بود. ابوسلمه در مدینه متولد و پرورش یافت و به دلیل انتساب به جدش زهرة بن کلاب، «زهری» نیز خوانده می‌شد.
{{جعبه اطلاعات شخص
| عنوان = ابوسلمة بن عبدالرحمن زهری
| تصویر =
| اندازه تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام کامل =بوسلمه، عبدالله بن عبدالرحمن بن عوف زهری
| سرشناسی =از تابعین
| تولد =۲۲ قمری
| وفات = ۹۴ قمری
| استادان =عثمان بن عفان، ابوایوب انصاری، عایشه،
| شاگردان =محمد بن شهاب زهری، یحیی بن سعید انصاری، موسی بن عقبه
| تالیفات =
| تحصیلات =
| مذهب = اهل سنت
| زمینه فعالیت =
| علت شهرت =
| خویشان سرشناس =
| نحوه درگذشت =
| محل دفن =
| وبگاه =
}}


== '''زندگینامه'''<ref>دانشنامه بزرگ اسلامی مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی جلد : 5  صفحه : 2227</ref> ==
'''ابوسلمه، عبدالله بن عبدالرحمن بن عوف''' (۲۲–۹۴ ق)، از تابعین برجسته و از فقهای هفت‌گانه مدینه به‌شمار می‌رود<ref>حدثنا محمد بن سعد قال أخبرنا محمد بن عمر عن سفیان بن عیینة وقیس بن الربیع عن مجالد عن الشعبی قال قدم علینا أبو سلمة بن عبد الرحمن یعنی الکوفة فمشی بینی وبین أبی بردة فقلنا له من أفقه من خلفت ببلادک فقال رجل بینکما.
درباره نام اصلی او اختلاف وجود دارد؛ برخی آن را عبدالله، برخی اسماعیل و برخی کنیه‌اش را همان نامش دانسته‌اند. او از دوران کودکی تحت تأثیر محیط علمی مدینه قرار گرفت و از بسیاری از صحابه پیامبر صلی الله علیه وآله همچون عثمان بن عفان، ابوایوب انصاری، عایشه، ام سلمه و دیگران حدیث روایت کرد.
 
الطبقات الکبری - ابن سعد جلد: 5 صفحه: 156</ref>. او فرزند عبدالرحمن بن عوف، بود. ابوسلمه در مدینه متولد و پرورش یافت و به دلیل انتساب به جدش زهرة بن کلاب، «زهری» نیز خوانده می‌شد.
 
== زندگینامه<ref>دانشنامه بزرگ اسلامی مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی جلد: 5 صفحه: 2227</ref> ==
درباره نام اصلی او اختلاف وجود دارد؛ برخی آن را عبدالله، برخی اسماعیل و برخی کنیه‌اش را همان نامش دانسته‌اند. او از دوران کودکی تحت تأثیر محیط علمی مدینه قرار گرفت و از بسیاری از صحابه پیامبر صلی الله علیه وآله همچون عثمان بن عفان، ابوایوب انصاری، عایشه، ام سلمه و دیگران حدیث روایت کرد<ref>روی أبو سلمة عن أبیه وعن زید بن ثابت وأبی قتادة وجابر بن عبدالله وأبی هریرة وابن عمر وعبد الله بن عمرو وابن عباس وعائشة وأم سلمة.
 
الطبقات الکبری - جلد: 5 صفحه: 157</ref>.


ابوسلمه به عنوان یکی از برجسته‌ترین راویان حدیث شناخته می‌شود و در علم فقه نیز مهارت بالایی داشت. او در زمان خود با فقهایی چون سعید بن مسیب و عروة بن زبیر هم‌ردیف بود. حاکم نیشابوری او را یکی از فقهای سبعه مدینه معرفی کرده است.
ابوسلمه به عنوان یکی از برجسته‌ترین راویان حدیث شناخته می‌شود و در علم فقه نیز مهارت بالایی داشت. او در زمان خود با فقهایی چون سعید بن مسیب و عروة بن زبیر هم‌ردیف بود. حاکم نیشابوری او را یکی از فقهای سبعه مدینه معرفی کرده است.


در سال 48 ق، در دوران حکومت سعید بن عاص بر مدینه، ابوسلمه به عنوان قاضی منصوب شد و تا سال 54 ق که سعید برکنار شد، این سمت را بر عهده داشت. پس از وی، برادرش مصعب بن عبدالرحمن این مقام را برعهده گرفت.
در سال ۴۸ ق، در دوران حکومت سعید بن عاص بر مدینه، ابوسلمه به عنوان قاضی منصوب شد<ref>الطبقات الکبری - ابن سعد جلد: 5 صفحه: 156</ref> و تا سال ۵۴ ق که سعید برکنار شد، این سمت را بر عهده داشت. پس از وی، برادرش مصعب بن عبدالرحمن این مقام را برعهده گرفت.


ابوسلمه شاگردان بسیاری داشت که از جمله آن‌ها می‌توان به محمد بن شهاب زهری، یحیی بن سعید انصاری، موسی بن عقبه و هشام بن عروه اشاره کرد. همچنین فرزندش عمر که بعدها در شام کشته شد، از جمله راویان حدیث او بود.
ابوسلمه شاگردان بسیاری داشت که از جمله آن‌ها می‌توان به محمد بن شهاب زهری، یحیی بن سعید انصاری، موسی بن عقبه و هشام بن عروه اشاره کرد. همچنین فرزندش عمر که بعدها در شام کشته شد، از جمله راویان حدیث او بود.


ابوسلمه در سال 94 ق در مدینه درگذشت. او در طول زندگی‌اش به زهد و عبادت شهرت داشت و آثار علمی و روایی او همچنان مورد توجه پژوهشگران اسلامی است.
ابوسلمه در سال ۹۴ ق در مدینه درگذشت<ref>وکان ثقة فقیها کثیر الحدیث وتوفی أبو سلمة بالمدینة سنة أربع وتسعین فی خلافة الولید بن عبد الملک وهو بن اثنتین وسبعین سنة وهذا أثبت من قول من قال إنه توفی سنة أربع ومائة.
 
الطبقات الکبری - جلد: 5 صفحه: 157</ref>.


== روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۱۶۴. </ref> ==
== روایت حدیث غدیر<ref>چکیده عبقات الانوار (حدیث غدیر): ص ۱۶۴.</ref> ==
يكى از [[تابعین]] كه [[حدیث غدیر]] را از [[صحابه]] نقل كرده ابوسلمة بن عبدالرحمن بن عوف زهرى مدنى (م ۹۴ ق) است.
یکی از [[تابعین]] که [[حدیث غدیر]] را از [[صحابه]] نقل کرده ابوسلمة بن عبدالرحمن بن عوف زهری مدنی (م ۹۴ ق) است.


[[علی بن محمد جُلّابی (ابوالحسن، ابن مغازلی)|ابن ‏المغازلی]] در مناقب خود و ابن‏ بطریق در «العمدة» و ثعلبى در [[تفسیر]] خود و نيز در «ضياء العالمين» حديث غدير را از ابوسلمة بن عبدالرحمن و او از جابر بن عبداللَّه انصارى نقل كرده ‏اند.<ref>العمدة: ص ۵۳.</ref>
[[علی بن محمد جُلّابی (ابوالحسن، ابن مغازلی)|ابن المغازلی]] در مناقب خود و ابن بطریق در «العمدة» و ثعلبی در [[تفسیر]] خود و نیز در «ضیاء العالمین» حدیث غدیر را از ابوسلمة بن عبدالرحمن و او از جابر بن عبداللَّه انصاری نقل کرده‌اند.<ref>العمدة: ص ۵۳.</ref>


مؤلف كتاب «خلاصه خزرجى» و [[ابن حجر عسقلانی|ابن ‏حجر]]<ref>خلاصه خزرجى: ص ۳۸۰. التقريب (ابن‏ حجر) : ص ۴۲۲. </ref>: از ابن ‏سعد نقل شده كه وى مردى فقيه و مورد وثوق و اعتماد است و [[حدیث]] بسيار از او نقل شده است. نام او عبداللَّه يا اسماعيل است.
مؤلف کتاب «خلاصه خزرجی» و [[ابن حجر عسقلانی|ابن حجر]]:<ref>خلاصه خزرجی: ص ۳۸۰. التقریب (ابن حجر): ص ۴۲۲.</ref> از ابن سعد نقل شده که وی مردی فقیه و مورد وثوق و اعتماد است و [[حدیث]] بسیار از او نقل شده است. نام او عبداللَّه یا اسماعیل است.


== پانویس ==
== پانویس ==
[[رده:حدیث غدیر]]
[[رده:حدیث غدیر]]

نسخهٔ ‏۱۰ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۴۰

ابوسلمة بن عبدالرحمن زهری
اطلاعات فردی
نام کاملبوسلمه، عبدالله بن عبدالرحمن بن عوف زهری
سرشناسیاز تابعین
تولد۲۲ قمری
وفات۹۴ قمری
اطلاعات علمی
استادانعثمان بن عفان، ابوایوب انصاری، عایشه،
شاگردانمحمد بن شهاب زهری، یحیی بن سعید انصاری، موسی بن عقبه
مذهباهل سنت

ابوسلمه، عبدالله بن عبدالرحمن بن عوف (۲۲–۹۴ ق)، از تابعین برجسته و از فقهای هفت‌گانه مدینه به‌شمار می‌رود[۱]. او فرزند عبدالرحمن بن عوف، بود. ابوسلمه در مدینه متولد و پرورش یافت و به دلیل انتساب به جدش زهرة بن کلاب، «زهری» نیز خوانده می‌شد.

زندگینامه[۲]

درباره نام اصلی او اختلاف وجود دارد؛ برخی آن را عبدالله، برخی اسماعیل و برخی کنیه‌اش را همان نامش دانسته‌اند. او از دوران کودکی تحت تأثیر محیط علمی مدینه قرار گرفت و از بسیاری از صحابه پیامبر صلی الله علیه وآله همچون عثمان بن عفان، ابوایوب انصاری، عایشه، ام سلمه و دیگران حدیث روایت کرد[۳].

ابوسلمه به عنوان یکی از برجسته‌ترین راویان حدیث شناخته می‌شود و در علم فقه نیز مهارت بالایی داشت. او در زمان خود با فقهایی چون سعید بن مسیب و عروة بن زبیر هم‌ردیف بود. حاکم نیشابوری او را یکی از فقهای سبعه مدینه معرفی کرده است.

در سال ۴۸ ق، در دوران حکومت سعید بن عاص بر مدینه، ابوسلمه به عنوان قاضی منصوب شد[۴] و تا سال ۵۴ ق که سعید برکنار شد، این سمت را بر عهده داشت. پس از وی، برادرش مصعب بن عبدالرحمن این مقام را برعهده گرفت.

ابوسلمه شاگردان بسیاری داشت که از جمله آن‌ها می‌توان به محمد بن شهاب زهری، یحیی بن سعید انصاری، موسی بن عقبه و هشام بن عروه اشاره کرد. همچنین فرزندش عمر که بعدها در شام کشته شد، از جمله راویان حدیث او بود.

ابوسلمه در سال ۹۴ ق در مدینه درگذشت[۵].

روایت حدیث غدیر[۶]

یکی از تابعین که حدیث غدیر را از صحابه نقل کرده ابوسلمة بن عبدالرحمن بن عوف زهری مدنی (م ۹۴ ق) است.

ابن المغازلی در مناقب خود و ابن بطریق در «العمدة» و ثعلبی در تفسیر خود و نیز در «ضیاء العالمین» حدیث غدیر را از ابوسلمة بن عبدالرحمن و او از جابر بن عبداللَّه انصاری نقل کرده‌اند.[۷]

مؤلف کتاب «خلاصه خزرجی» و ابن حجر:[۸] از ابن سعد نقل شده که وی مردی فقیه و مورد وثوق و اعتماد است و حدیث بسیار از او نقل شده است. نام او عبداللَّه یا اسماعیل است.

پانویس

  1. حدثنا محمد بن سعد قال أخبرنا محمد بن عمر عن سفیان بن عیینة وقیس بن الربیع عن مجالد عن الشعبی قال قدم علینا أبو سلمة بن عبد الرحمن یعنی الکوفة فمشی بینی وبین أبی بردة فقلنا له من أفقه من خلفت ببلادک فقال رجل بینکما. الطبقات الکبری - ابن سعد جلد: 5 صفحه: 156
  2. دانشنامه بزرگ اسلامی مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی جلد: 5 صفحه: 2227
  3. روی أبو سلمة عن أبیه وعن زید بن ثابت وأبی قتادة وجابر بن عبدالله وأبی هریرة وابن عمر وعبد الله بن عمرو وابن عباس وعائشة وأم سلمة. الطبقات الکبری - جلد: 5 صفحه: 157
  4. الطبقات الکبری - ابن سعد جلد: 5 صفحه: 156
  5. وکان ثقة فقیها کثیر الحدیث وتوفی أبو سلمة بالمدینة سنة أربع وتسعین فی خلافة الولید بن عبد الملک وهو بن اثنتین وسبعین سنة وهذا أثبت من قول من قال إنه توفی سنة أربع ومائة. الطبقات الکبری - جلد: 5 صفحه: 157
  6. چکیده عبقات الانوار (حدیث غدیر): ص ۱۶۴.
  7. العمدة: ص ۵۳.
  8. خلاصه خزرجی: ص ۳۸۰. التقریب (ابن حجر): ص ۴۲۲.