خزيمة بن ثابت انصارى (ذوالشهادتين)

نسخهٔ تاریخ ‏۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۵۳ توسط Modir (بحث | مشارکت‌ها)

اقرار به غدير در صفين[۱]

در صفین كه حضرت فضايل خود من جمله حدیث و ماجراى غدير را فرمود، دوازده نفر از اهل بدر برخاستند و گفتند:

«ما شهادت مى ‏دهيم كه اين مطالب را همانطور كه گفتى از پیامبر صلی الله علیه و آله شنيديم، نه يک حرف زياد نمودى و نه كم كردى، و پيامبر صلى الله عليه و آله ما را بر اين مطلب شاهد گرفت.

بقيه هفتاد نفر هم گفتند: اين مطالب را شنيديم ولى همه آن را حفظ نكرديم، ولى اين دوازده نفر برگزيدگان و بهتران ما هستند».

از بين آن دوازده نفر چهار نفر برخاستند: ابوالهیثم بن تیهان، ابوايوب انصارى، عمار بن یاسر و خزيمة بن ثابت ذوالشهادتين، كه خداوند آنان را رحمت كند.

اينان گفتند: شهادت مى‏ دهيم كه سخن پيامبر صلى الله عليه و آله را شنيديم و آن را حفظ كرديم كه در آن روز فرمود در حالى كه ايستاده بود و على هم در كنار او ايستاده بود.

سپس پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: اى مردم، خداوند به من دستور داده كه براى شما امام و وصىّ و جانشينى منصوب كنم كه وصى پيامبرتان در ميان شما و جانشين من در امتم و بين اهل ‏بيتم بعد از من باشد. كسى كه خداوند در كتابش اطاعت او را بر مؤمنين واجب كرده و به شما دستور ولایت او را داده است. من از ترس اهل نفاق و تکذیب آنان از پروردگارم خواستم كه اين دستور را از عهده من بردارد، ولى خداوند مرا ترسانيد كه بايد ابلاغ كنم و گرنه مرا عذاب خواهد كرد.[۲]

روايت حديث غدير[۳]

يكى از صحابه كه حدیث غدیر را نقل كرده خزيمة بن ثابت انصارى، ذوالشهادتين(م ۳۷ ق) است. ابن‏ عقده در «حديث الولاية» و جعابى در «نخب المناقب» و سمهودى در «جواهر العقدين» حديث غدير را خزيمة بن ثابت نقل كرده ‏اند.

همچنين ابن‏ اثیر در «اسد الغابة» حديث غدير را در ماجراى احتجاج اميرالمؤمنين‏ عليه السلام به حديث غدير در رحبه کوفه از اصبغ بن نباته نقل كرده، كه از جمله كسانى كه در مناشده حضرت به حديث غدير گواهى دادند خزيمة بن ثابت است.

جزرى در «اسنى المطالب و قاضى در «تاريخ آل ‏محمدعليهم السلام» نيز وى را از جمله صحابه راويان حديث غدير شمرده ‏اند.[۴]

پانویس

  1. اولين ميراث مكتوب درباره غدير: ص ۳۷.
  2. كتاب سليم: حديث ۲۵
  3. چكيده عبقات الانوار (حديث غدير) : ص ۱۴۵.
  4. اسد الغابة (ابن ‏اثير) : ج ۳ ص ۳۰۷. اسنى المطالب (جزرى) : ص ۴. تاريخ آل‏ محمد عليهم السلام (قاضى) : ص ۶۷ .