در آسمان‏ ها روز غدیر را مى‏ شناسند و اكنون آغاز پانزدهمين قرنى است كه حتى در يک سال آن جشن غدیر ترک نشده است. در اين باره چهار حدیث ذكر مى‏ نماييم:

غدیر، روز عهد معهود

امام صادق علیه السلام فرمود: نام عید غدیر در آسمان ها روز معهود است.[۱]

غدیر، روز عرضه ولایت بر اهل آسمان ها

امام رضا علیه السلام فرمود:

خداوند در روز عيد غدير ولایت را بر اهل آسمان‏ ها عرضه كرد، و اهل آسمان هفتم در قبول آن از ديگران سبقت گرفتند.

به همين جهت خداوند آسمان هفتم را به عرش خود مزين فرمود. سپس اهل آسمان چهارم بر ديگران سبقت گرفتند، و خداوند آن را به بیت ‏المعمور مزين فرمود.

سپس اهل آسمان اول سبقت گرفتند، و خداوند آن را به ستارگان مزين فرمود.[۲]

ملائکه در جشن غدیر

امام رضا عليه السلام فرمود:

روز غدير، روزى است كه خداوند به جبرئیل امر مى ‏كند تا تختى از كرامت خود در مقابل بیت‏ المعمور قرار دهد.

سپس جبرئیل بر فراز آن قرار مى‏ گيرد و ملائکه از همه آسمان ‏ها جمع مى ‏شوند و بر پیامبر صلی الله علیه و آله ثنا مى‏ فرستند و براى شیعیان امیرالمؤمنین و ائمه‏ علیهم السلام و محبّان ايشان استغفار مى‏ كنند.[۳]

نثار فاطمه سلام الله علیها در جشن غدیر

امام رضا عليه السلام از پدرش امام موسی بن جعفر علیهما السلام از جدش امام صادق عليه السلام نقل مى ‏فرمايد كه فرمود:

روز غدير نزد اهل آسمان مشهورتر از اهل زمين است. خداوند تعالى در بهشت قصرى خلق فرموده كه بناى آن خشتی از نقره و خشتی از طلا است.

در آن قصر صد هزار اتاق سرخ رنگ و صد هزار خيمه سبز رنگ وجود دارد و خاک آن از مشک و عنبر است. در آن قصر چهار نهر جارى است:

نهرى از شراب و نهرى از آب و نهرى از شير و نهرى از عسل.

در كناره‏ هاى اين نهرها درختانى از انواع ميوه ‏ها قرار دارد، و بر آن درختان طيورى هستند كه بدن‏ هاى آنها از لؤلؤ و بال‏ هايشان از یاقوت است و به انواع صداها مى‏ خوانند.

روز غدير كه فرا مى ‏رسد اهل آسمان‏ ها وارد اين قصر مى ‏شوند و تسبيح و تقديس و تهليل مى‏ گويند. آن پرندگان هم به پرواز در مى ‏آيند و خود را به آب مى‏ زنند، و سپس در آن مشک و عنبر مى‏ غلطند.

آنگاه كه ملائکه جمع شدند بار ديگر به پرواز در مى ‏آيند و آن عطرها را بر آنان مى ‏پاشند. ملائكه در روز غدير نثار فاطمه‏ علیها السلام[۴] را به يكديگر هدیه مى‏ دهند.

وقتى آخرين ساعات روز غدير فرا مى ‏رسد ندا مى ‏آيد:

«به مراتب و درجات خود برگرديد كه به احترام محمد صلى الله عليه و آله و على‏ عليه السلام تا سال آينده در چنين روزى، از لغزش و خطر در امان خواهيد بود».[۵]

عرضه ولایت بر آسمان ها در روز غدیر[۶]

در آن روز از ايام سال كه مقارن با روز غدير بوده است وقايع بسيار مهمى در عالم خلقت و در تكوين جهان رخ داده، همان طور كه انبياء نيز برنامه ‏هاى مهم خود را در اين روز انجام داده ‏اند.

اين به خاطر ارزشى است كه صاحب اين روز يعنى امیرالمؤمنین ‏علیه السلام به آن داده است و حاكى از آن است كه واقعه ‏اى مهم‏تر از آن در تاريخ عالم نبوده است كه سعى شده ساير وقايع با آن مقارن گردد و از مباركى اين روز طلب برکت و يُمن شود. از جمله عرضه ولايت بر همه مخلوقات در روز غدير است.

همانطور كه در روز غدير «ولایت» بر انسان ‏ها عرضه شد، در عالم خلقت بر ساير مخلوقات نيز عرضه شد. امام رضا علیه السلام در حديثى به وقوع اين امور در روز غدير اشاره مى‏ فرمايد.[۷]

از جمله آنهاست:

عرضه ولایت بر اهل آسمان ها، و سبقت اهل آسمان هفتم در قبول آن، و تزیین آن به عرش الهی.

قبول اهل آسمان چهارم ولایت را پس از اهل آسمان هفتم، و تزیین آن به بیت المعمور.

قبول اهل آسمان دنیا ولایت را پس از اهل آسمان چهارم، و تزیین آن به ستارگان.

عید غدیر در آسمان ها[۸]

يكى از پيش بينى هايى كه براى ماندگارى خطابه غدير در خاطره‏ ها در نظر گرفته شد و در سايه همان تا امروز آثار آن باقيماند، سالگشت قرار دادن براى آن به عنوان عيد و روز خرسندى و رضايت قلوب و شادى دل‏ ها بود.

در شرايطى كه تلقى مردم از غدير جز يک سخنرانى چيز ديگرى نبود، پيامبر صلى الله عليه و آله به همه نسل‏ هاى مسلمين تا قيامت دستور داد براى اين بنيان اعتقادى هر ساله مراسمى داشته باشند و در اين باره فرمود:

روز غدير خم بهترين عيد امت من است، و آن همان روزى است كه خداوند به من دستور داد برادرم على بن ابى‏ طالب را براى امتم منصوب نمايم ... .

قسم به خدايى كه مرا به پيامبرى مبعوث كرد و بر همه خلايق برگزيد، من على ‏عليه السلام را در زمين منصوب ننمودم تا خداوند او را در آسمان‏ ها معرفى كرد و ولايت او را بر ملائکه واجب نمود.[۹]

و اين گونه به همه فهمانيد كه عيد گرفتن غدير در زمين مقارن عيد گرفتن آن در آسمان ‏هاست، و از همين جهت بايد با ابديت پيوند داشته باشد و تعطيل شدنى نيست.

پانویس

  1. عوالم العلوم: ۳/۱۵ ص۲۱۴.
  2. عوالم العلوم: ج۳/۱۵ ص۲۲۴.
  3. همان: ص۲۲۲.
  4. نثار فاطمه‏ عليها السلام همان ميوه‏ هاى درخت طوبى است كه در شب زفاف حضرت، به امر الهى از آن درخت در آسمان‏ ها پخش شد و ملائكه آنها را به عنوان يادگار برداشتند. بحارالانوار: ج۴۳ ص۱۰۹.
  5. بحارالانوار: ج۳۷ ص۱۶۳. عوالم العلوم: ج۳/۱۵ ص۲۲۱.
  6. اسرار غدیر: ص۲۴۱-۲۴۳. چهارده قرن با غدیر: ص۲۳۱، ۲۳۲.
  7. عوالم العلوم: ج۳/۱۵ ص۲۲۴.
  8. سخنرانی استثنائی غدیر: ص۹۷.
  9. بحارالانوار: ج۳۷ ص۱۰۹ ح۲.