آيات ۹۳ و ۹۴ مؤمنون و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
| ترجمه صوتی = | | ترجمه صوتی = | ||
}} | }} | ||
== موقعیت تاریخی نزول == | |||
==موقعیت تاریخی نزول== | |||
موقعیت تاریخی نزول آیات ۹۳ و ۹۴ سوره مؤمنون چنین ترسیم شده است: در سفر [[حجةالوداع]]، قافله غدير در منا آماده اعلان ولایت می‌شد؛ پيش از حركت در مسجد خیف، نزول هفت آيه قرآن، پس از يک سخنرانى كوتاه درباره مقام على بن ابی‌طالب عليه السلام، هشداری جدى از سوى خداوند برای درک عظمت غدیر توسط مردم بود؛ آیاتی كه هر يک پشتوانه يكى از [[ثقلین(حدیث)|ثقلین]] بود.<ref>غدیر در قرآن، ج۱، ص۵۰.</ref> | موقعیت تاریخی نزول آیات ۹۳ و ۹۴ سوره مؤمنون چنین ترسیم شده است: در سفر [[حجةالوداع]]، قافله غدير در منا آماده اعلان ولایت می‌شد؛ پيش از حركت در مسجد خیف، نزول هفت آيه قرآن، پس از يک سخنرانى كوتاه درباره مقام على بن ابی‌طالب عليه السلام، هشداری جدى از سوى خداوند برای درک عظمت غدیر توسط مردم بود؛ آیاتی كه هر يک پشتوانه يكى از [[ثقلین(حدیث)|ثقلین]] بود.<ref>غدیر در قرآن، ج۱، ص۵۰.</ref> | ||
از این هفت آیه دو آیه آیات ۹۳ و ۹۴ سوره مؤمنون بودند: {{قرآن|قُلْ رَبِّ إِمَّا تُرِيَنِّي مَا يُوعَدُونَ ﴿۹۳﴾ رَبِّ فَلَا تَجْعَلْنِي فِي الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ﴿۹۴﴾|ترجمه=بگو: پروردگارا، اگر آنچه را كه [از عذاب] به آنان وعده داده شده است به من نشان دهى، پروردگارا، پس مرا در ميان قوم ستمكار قرار مده}}. بقیه آن هفت آیه یکی [[آیات ۴۱ تا ۴۴ زخرف و غدیر|آیات ۴۱ تا ۴۴ سوره زخرف]] و یکی هم [[آيه ۶۱ زخرف و غدیر|آیه ۶۱ سوره زخرف]] بود. | از این هفت آیه دو آیه آیات ۹۳ و ۹۴ سوره مؤمنون بودند: {{قرآن|قُلْ رَبِّ إِمَّا تُرِيَنِّي مَا يُوعَدُونَ ﴿۹۳﴾ رَبِّ فَلَا تَجْعَلْنِي فِي الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ﴿۹۴﴾|ترجمه=بگو: پروردگارا، اگر آنچه را كه [از عذاب] به آنان وعده داده شده است به من نشان دهى، پروردگارا، پس مرا در ميان قوم ستمكار قرار مده}}. بقیه آن هفت آیه یکی [[آیات ۴۱ تا ۴۴ زخرف و غدیر|آیات ۴۱ تا ۴۴ سوره زخرف]] و یکی هم [[آيه ۶۱ زخرف و غدیر|آیه ۶۱ سوره زخرف]] بود. | ||
==تحلیل اعتقادی آیات== | ==تحلیل اعتقادی آیات== | ||
نزول آیات ۹۳ و ۹۴ سوره مؤمنون از سوی برخی محققان دارای برخی داده‌های اعتقادی است؛ از جمله نشان‌دادن نمونههايى از عذاب الهى بر دشمنان در غدير، كه نمونه بارز آن ماجراى [[حارث بن نعمان فهری|حارث فِهرى]] در انكار مقام ولايت و فرود سنگ آسمانى بر سر او بود که خداوند قدرت خود را در غدير در حضور پيامبرش نشان داد. اين مطلب با نزول دو آیه ۹۳ و ۹۴ سوره مؤمنون و دو [[آیات ۴۱ تا ۴۴ زخرف و غدیر|آيه ۴۲ زخرف]] پيش‌بينى شده است. | نزول آیات ۹۳ و ۹۴ سوره مؤمنون از سوی برخی محققان دارای برخی داده‌های اعتقادی است؛ از جمله نشان‌دادن نمونههايى از عذاب الهى بر دشمنان در غدير، كه نمونه بارز آن ماجراى [[حارث بن نعمان فهری|حارث فِهرى]] در انكار مقام ولايت و فرود سنگ آسمانى بر سر او بود که خداوند قدرت خود را در غدير در حضور پيامبرش نشان داد. اين مطلب با نزول دو آیه ۹۳ و ۹۴ سوره مؤمنون و دو [[آیات ۴۱ تا ۴۴ زخرف و غدیر|آيه ۴۲ زخرف]] پيش‌بينى شده است.<ref>غدیر در قرآن، ج۱، ص۵۳.</ref> | ||
[[جابر بن عبدالله انصاری|جابر بن عبد اللَّه انصارى]] در توصیف اين مقطع مقدماتى غدير چنین گفته است: پيامبر صلى الله عليه و آله در مِنا در حالى كه من از همه به آن حضرت نزديکتر بودم فرمود: «آگاه باشيد، مبادا شما را بعد از خود چنين بيابم كه از دين بازگشته كافر شدهايد و گردن يكديگر را مى‌زنيد. به‌خدا قسم، اگر چنين كنيد، مرا در آن لشكرى خواهيد يافت كه به جنگ شما آمده است. سپس حضرت نگاهى به پشت سر خود كرد و سه مرتبه فرمود: و يا اينكه على به جنگتان مى‌آيد و ما چنين پنداشتيم كه جبرئيل از پشت سر حضرت اين مطلب را به او گفت. بعد از اين قضيه خداوند چنين نازل كرد: «و اگر تو را از اين جهان ببريم باز از آنان انتقام خواهيم گرفت» به‌وسيله على بن ابىطالب، «يا به تو نشان مى‌دهيم آنچه به آنان وعده كرديم كه ما بر آنان اقتدار و تسلط داريم». | [[جابر بن عبدالله انصاری|جابر بن عبد اللَّه انصارى]] در توصیف اين مقطع مقدماتى غدير چنین گفته است: پيامبر صلى الله عليه و آله در مِنا در حالى كه من از همه به آن حضرت نزديکتر بودم فرمود: «آگاه باشيد، مبادا شما را بعد از خود چنين بيابم كه از دين بازگشته كافر شدهايد و گردن يكديگر را مى‌زنيد. به‌خدا قسم، اگر چنين كنيد، مرا در آن لشكرى خواهيد يافت كه به جنگ شما آمده است. سپس حضرت نگاهى به پشت سر خود كرد و سه مرتبه فرمود: و يا اينكه على به جنگتان مى‌آيد و ما چنين پنداشتيم كه جبرئيل از پشت سر حضرت اين مطلب را به او گفت. بعد از اين قضيه خداوند چنين نازل كرد: «و اگر تو را از اين جهان ببريم باز از آنان انتقام خواهيم گرفت» به‌وسيله على بن ابىطالب، «يا به تو نشان مى‌دهيم آنچه به آنان وعده كرديم كه ما بر آنان اقتدار و تسلط داريم». | ||
سپس اين آيه نازل شد: «بگو: پروردگارا، اگر آنچه آنان وعده داده مىشوند از عذاب به من نشان دادى مرا در بين قوم ظالمان قرار مده». در پى آن چنين نازل شد: «تمسک نما به آنچه -درباره على- بر تو وحى شد، كه تو بر راه راست هستى»؛ و اين آيه نازل شد كه على نشانه روز قيامت است، و نيز نازل شد: «و او يادآورى براى تو و قومت است و به‌زودى -درباره على- مورد سؤال قرار خواهيد گرفت».<ref>الطرائف، ج۱، ص۱۴۳؛ تأويل الآيات الظاهره، ص۵۴۲؛ تأويل الآيات الظاهره، ص۵۴۴-۵۴۵؛ بحارالانوار، ج۳۲، ص۱۹۳، ح۱۴۱؛ بحارالانوار، ج۳۲، ص۲۹۱، ح۲۴۴؛ بحارالانوار، ج۳۶، ص۲۳؛ بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۸۳؛ عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ص۶۹؛ عوالم العلوم، ۲/۱۵، ۱۶۹-۱۷۱؛ شواهد التنزيل، ج۲، ص۲۱۶-۲۱۷.</ref> | سپس اين آيه نازل شد: «بگو: پروردگارا، اگر آنچه آنان وعده داده مىشوند از عذاب به من نشان دادى مرا در بين قوم ظالمان قرار مده». در پى آن چنين نازل شد: «تمسک نما به آنچه -درباره على- بر تو وحى شد، كه تو بر راه راست هستى»؛ و اين آيه نازل شد كه على نشانه روز قيامت است، و نيز نازل شد: «و او يادآورى براى تو و قومت است و به‌زودى -درباره على- مورد سؤال قرار خواهيد گرفت».<ref>الطرائف، ج۱، ص۱۴۳؛ تأويل الآيات الظاهره، ص۵۴۲؛ تأويل الآيات الظاهره، ص۵۴۴-۵۴۵؛ بحارالانوار، ج۳۲، ص۱۹۳، ح۱۴۱؛ بحارالانوار، ج۳۲، ص۲۹۱، ح۲۴۴؛ بحارالانوار، ج۳۶، ص۲۳؛ بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۸۳؛ عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ص۶۹؛ عوالم العلوم، ۲/۱۵، ۱۶۹-۱۷۱؛ شواهد التنزيل، ج۲، ص۲۱۶-۲۱۷.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:قرآن و غدیر]] | [[رده:قرآن و غدیر]] | ||
نسخهٔ ۱۲ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۴
| مشخصات آیه | |
|---|---|
| نام سوره | مؤمنون |
| شماره آیه | ۹۳ و ۹۴ |
| جزء | ۱۸ |
| محتوای آیه | |
| مکان نزول | مکه |
موقعیت تاریخی نزول
موقعیت تاریخی نزول آیات ۹۳ و ۹۴ سوره مؤمنون چنین ترسیم شده است: در سفر حجةالوداع، قافله غدير در منا آماده اعلان ولایت می‌شد؛ پيش از حركت در مسجد خیف، نزول هفت آيه قرآن، پس از يک سخنرانى كوتاه درباره مقام على بن ابی‌طالب عليه السلام، هشداری جدى از سوى خداوند برای درک عظمت غدیر توسط مردم بود؛ آیاتی كه هر يک پشتوانه يكى از ثقلین بود.[۱]
از این هفت آیه دو آیه آیات ۹۳ و ۹۴ سوره مؤمنون بودند: 
قُلْ رَبِّ إِمَّا تُرِيَنِّي مَا يُوعَدُونَ ﴿۹۳﴾ رَبِّ فَلَا تَجْعَلْنِي فِي الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ﴿۹۴﴾؛ بگو: پروردگارا، اگر آنچه را كه [از عذاب] به آنان وعده داده شده است به من نشان دهى، پروردگارا، پس مرا در ميان قوم ستمكار قرار مده 
. بقیه آن هفت آیه یکی آیات ۴۱ تا ۴۴ سوره زخرف و یکی هم آیه ۶۱ سوره زخرف بود.
تحلیل اعتقادی آیات
نزول آیات ۹۳ و ۹۴ سوره مؤمنون از سوی برخی محققان دارای برخی داده‌های اعتقادی است؛ از جمله نشان‌دادن نمونههايى از عذاب الهى بر دشمنان در غدير، كه نمونه بارز آن ماجراى حارث فِهرى در انكار مقام ولايت و فرود سنگ آسمانى بر سر او بود که خداوند قدرت خود را در غدير در حضور پيامبرش نشان داد. اين مطلب با نزول دو آیه ۹۳ و ۹۴ سوره مؤمنون و دو آيه ۴۲ زخرف پيش‌بينى شده است.[۲]
جابر بن عبد اللَّه انصارى در توصیف اين مقطع مقدماتى غدير چنین گفته است: پيامبر صلى الله عليه و آله در مِنا در حالى كه من از همه به آن حضرت نزديکتر بودم فرمود: «آگاه باشيد، مبادا شما را بعد از خود چنين بيابم كه از دين بازگشته كافر شدهايد و گردن يكديگر را مى‌زنيد. به‌خدا قسم، اگر چنين كنيد، مرا در آن لشكرى خواهيد يافت كه به جنگ شما آمده است. سپس حضرت نگاهى به پشت سر خود كرد و سه مرتبه فرمود: و يا اينكه على به جنگتان مى‌آيد و ما چنين پنداشتيم كه جبرئيل از پشت سر حضرت اين مطلب را به او گفت. بعد از اين قضيه خداوند چنين نازل كرد: «و اگر تو را از اين جهان ببريم باز از آنان انتقام خواهيم گرفت» به‌وسيله على بن ابىطالب، «يا به تو نشان مى‌دهيم آنچه به آنان وعده كرديم كه ما بر آنان اقتدار و تسلط داريم».
سپس اين آيه نازل شد: «بگو: پروردگارا، اگر آنچه آنان وعده داده مىشوند از عذاب به من نشان دادى مرا در بين قوم ظالمان قرار مده». در پى آن چنين نازل شد: «تمسک نما به آنچه -درباره على- بر تو وحى شد، كه تو بر راه راست هستى»؛ و اين آيه نازل شد كه على نشانه روز قيامت است، و نيز نازل شد: «و او يادآورى براى تو و قومت است و به‌زودى -درباره على- مورد سؤال قرار خواهيد گرفت».[۳]
پانویس
- ↑ غدیر در قرآن، ج۱، ص۵۰.
- ↑ غدیر در قرآن، ج۱، ص۵۳.
- ↑ الطرائف، ج۱، ص۱۴۳؛ تأويل الآيات الظاهره، ص۵۴۲؛ تأويل الآيات الظاهره، ص۵۴۴-۵۴۵؛ بحارالانوار، ج۳۲، ص۱۹۳، ح۱۴۱؛ بحارالانوار، ج۳۲، ص۲۹۱، ح۲۴۴؛ بحارالانوار، ج۳۶، ص۲۳؛ بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۸۳؛ عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ص۶۹؛ عوالم العلوم، ۲/۱۵، ۱۶۹-۱۷۱؛ شواهد التنزيل، ج۲، ص۲۱۶-۲۱۷.