آيه ۶۲ یونس و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی غدیر
خط ۲۳: خط ۲۳:
پيامبر صلى الله عليه و آله در قسمتی از بخش هفتم [[خطبه غدیر]] آيه ۶۲ سوره يونس در کلام خود چنین آورد: {{متن عربی|مَعاشِرَ النّاسِ، انَا صِراطُ اللَّه الْمُسْتَقيمُ الَّذى امَرَكُمْ بِاتِّباعِهِ، ثُمَّ عَلِىٌّ مِنْ بَعْدى ثُمَّ وُلْدى مِنْ صُلْبِهِ ائِمَّةُ الْهُدى ... . اولئِكَ اوْلِياءُ اللَّه الَّذينَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ|ترجمه=اى مردم، من صراط مستقيم خدايم كه به شما دستور پيروى از آن را داده است و بعد از من على و سپس فرزندانم از صلب او كه امامان هدايتند... . آنان اولياى خدايند كه ترسى بر آنان نيست و محزون نمی‌شوند}}.<ref>اسرار غدير، ص۱۵۱، بخش۷.</ref>
پيامبر صلى الله عليه و آله در قسمتی از بخش هفتم [[خطبه غدیر]] آيه ۶۲ سوره يونس در کلام خود چنین آورد: {{متن عربی|مَعاشِرَ النّاسِ، انَا صِراطُ اللَّه الْمُسْتَقيمُ الَّذى امَرَكُمْ بِاتِّباعِهِ، ثُمَّ عَلِىٌّ مِنْ بَعْدى ثُمَّ وُلْدى مِنْ صُلْبِهِ ائِمَّةُ الْهُدى ... . اولئِكَ اوْلِياءُ اللَّه الَّذينَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ|ترجمه=اى مردم، من صراط مستقيم خدايم كه به شما دستور پيروى از آن را داده است و بعد از من على و سپس فرزندانم از صلب او كه امامان هدايتند... . آنان اولياى خدايند كه ترسى بر آنان نيست و محزون نمی‌شوند}}.<ref>اسرار غدير، ص۱۵۱، بخش۷.</ref>


=== موقعيت تاريخى ===
== موقعيت تاريخى استناد به آیه ==
در حالى كه پيامبر صلى الله عليه و آله در اواسط خطبه، امامان بعد از خود را تعيين مى ‏نمايد در پايان اين فراز سخن آنان را «اولياء اللَّه» معرفى مى‏ كند و آيه ۶۲ سوره يونس را در كلام مبارک خويش با تغييرى در صورت جمله تضمين مى‏ نمايد.
موقعیت تاریخی استناد به آیه ۶۲ سوره یونس چنین ترسیم شده است: در حالى كه پيامبر صلى الله عليه و آله در اواسط خطبه، امامان بعد از خود را تعيين مى‌کرد، در پايان اين قسمت آنان را «اولياء اللَّه» معرفى کرد و آيه ۶۲ سوره يونس را در كلام خويش با تغييرى در صورت جمله تضمين مى‏‌نمايد. اين تضمين در بخش هفتم از خطبه غدير و بيان چند آيه و نيز سوره حمد بود. پيامبر صلى الله عليه و آله در این قسمت آيه ۶۲ سوره يونس را در كنار [[آیه ۵۶ مائده و غدیر|آيه ۵۶ سوره مائده]] قرار داد و از امامان به عنوان «اولياء اللَّه» و «حزب اللَّه» ياد كرد.<ref>غدیر در قرآن، ج۲، ص۱۸۷.</ref>


اين تضمين در بخش هفتم از خطبه غدير و بيان چند آيه و نيز سوره حمد بود كه پيامبر صلى الله عليه و آله آيه ۶۲ سوره يونس «اَلا اِنَّ اَوْلِياءَ اللَّهِ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ» را كنار آيه۵۶ سوره مائده: «فَاِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغالِبُونَ» قرار داد و از امامان به عنوان «اولياء اللَّه» و «حزب اللَّه» ياد كرد.
== موقعيت قرآنى آیه ==
موقعیت قرآنی آیه ۶۲ سوره یونس چنین ترسیم شده است: در قرآن اين آيه پس از آيه ۶۱ آمده كه در آن از ثبت‌شدن دقيق اعمال بندگان در دستگاه الهى بیان شده است؛ دستگاهی که شاهد همه اعمال مردم است و ذره‌ای از نظر خداوند پنهان نمى‏‌ماند. پس از اين ترساندنِ بندگان از عاقبتِ اعمال و كردارشان، اولياى خود را مستثنى مى‏‌داند و مى‏‌فرمايد: «بر آنان ترسى نيست» و در پى آن محزون‌نشدنشان را مطرح مى‌‏نمايد.<ref>غدیر در قرآن، ج۲، ص۱۸۷.</ref>


=== موقعيت قرآنى ===
== تحليل اعتقادى آیه ==
در قرآن اين آيه پس از آيه ۶۱ آمده كه ثبت دقيق دستگاه الهى نسبت به اعمال بندگان را بيان مى‏ كند، كه در همه اعمال شاهد مردم است و مثقال ذره ‏اى از نظر خداوند پنهان نمى‏ ماند.
برخی محققان وجود آیه ۶۲ سوره یونس در خطبه غدیر را چنین تحلیل کرده‌اند: بر اساس این آیه از [[معصومین علیهم السلام|امامان معصوم ‏عليهم السلام]] به‌عنوان و با تعبير «اولياء اللَّه» شده است. این یک احتمال درباره معنای این تعبیر در آیه است.


پس از اين ترساندنِ بندگان از عاقبتِ اعمال و كردارشان، اولياى خود را مستثنى مى‏ داند و مى‏ فرمايد: «بر آنان ترسى نيست»، و در پى آن محزون نشدنشان را مطرح مى ‏نمايد.
در احتمالی دیگر اولیاء الله به شيعيان اهل‏بيت ‏عليهم السلام باز گشته است؛ چرا كه پس از ذكر تفسير سوره حمد در خطبه غدیر اين آيه را  آمده است: در سوره حمد از كسانى یاد شده است كه مى‌‏گويند: «ما را به راه راست هدایت کن». اگر صراط مستقيم امامان در نظر گرفته شوند، در نتيجه «اولیاء الله» نيز به ائمه‏ عليهم السلام باز مى‏‌گردد؛ ولى اگر طالبان صراط مستقيم در نظر گرفته شوند كه «کسانی هستند که نعمت به آنان داده شده»، در اين صورت «اولیاء الله» شيعيان خواهند بود.


قبلاً نيز آيه‏ اى به اين مضمون مطرح شد كه مربوط به مقامات بهشت براى مؤمنين بود.<ref>مراجعه شود به كتاب: غدير در قرآن: ج ۲ ص ۱۶۴.</ref>
با اينكه هر دو احتمال به قوت خود باقى است، ولى سياق ادبى كلام احتمال بازگشت ضمير به شيعيان را تضعيف مى‏‌كند؛ به‌خصوص بعد از عبارات {{متن عربی|فيهِمْ وَ اللَّه نَزَلَتْ وَ لَهُمْ عَمَّتْ وَ ايّاهُمْ خَصَّتْ}} كه قبل از جمله {{متن عربی|اولئِكَ اوْلِياءُ اللَّه}} است. ضمير «هُم» در اين سه جمله قطعاً به امامان باز مى‌‏گردد و از نظر ادبى اسم اشاره «اولئک» به همان مرجع ضمير «هُم» باز خواهد گشت. در نتيجه تفسير آيه در اين جمله خطبه غدير چنين است كه «امامان اولياى خدا هستند كه ترسى بر آنان نيست و محزون نمى‏‌شوند». اين بدان معناست كه عالى‏‌ترين فرد اولياى خدا امامان هستند و به دنبال آنان پيروانشان نيز چنين مقامى را دارا بوده و ترسى بر آنان نيست.<ref>غدير در قرآن، ج۲، ص۱۸۷-۱۸۸؛ واقعه قرآنى غدير، ص۹۹؛ سخنرانى استثنائى غدير، ص۲۰۱-۲۱۲.</ref>
 
=== تحليل اعتقادى ===
«اَلا اِنَّ اَوْلِياءَ اللَّهِ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ» را كنار آيه ۵۶ سوره مائده: «فَاِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغالِبُونَ» قرار داد، و از امامان معصوم ‏عليهم السلام به عنوان و با تعبير «اولياء اللَّه» و «حزب اللَّه» ياد كرد.
 
قبل از تحليل قرآنى اين فرازِ غدير، احتمالى مطرح است كه«اولئِكَ اوْلِياءُ اللَّه ...»به شيعيان اهل‏بيت ‏عليهم السلام باز گردد، چرا كه پس از ذكر تفسير سوره حمد اين آيه را فرموده است.
 
در سوره حمد كسانى مطرح مى ‏شوند كه مى ‏گويند: «اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِيمَ ...».
 
اگر خود صراط مستقيم را در نظر بگيريم كه امامان هستند در نتيجه «اولئِكَ اوْلِياءُ اللَّه ...» نيز به ائمه‏ عليهم السلام باز مى‏ گردد؛ ولى اگر طالبين صراط مستقيم را در نظر بگيريم كه «الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ» نيز در دنباله آن شيعيان خواهند بود، در اين صورت «اولئِكَ اوْلِياءُ اللَّه...» به شيعيان باز خواهد گشت.
 
با اينكه هر دو احتمال به قوت خود باقى است، ولى سياق ادبى كلام احتمال بازگشت ضمير به شيعيان را تضعيف مى‏ كند و اجازه نمى‏ دهد، به خصوص بعد از عبارات «فيهِمْ وَ اللَّه نَزَلَتْ وَ لَهُمْ عَمَّتْ وَ ايّاهُمْ خَصَّتْ»كه قبل از جمله «اولئِكَ اوْلِياءُ اللَّه ...» است.
 
ضمير «هُم» در اين سه جمله قطعاً به امامان باز مى ‏گردد، و از نظر ادبى اسم اشاره «اولئک» به همان مرجع ضمير «هُم» باز خواهد گشت.
 
در نتيجه تفسير آيه در اين جمله خطبه غدير چنين است كه «امامان اولياى خدا هستند كه ترسى بر آنان نيست و محزون نمى‏ شوند».
 
اين بدان معناست كه عالى‏ ترين فرد اولياى خدا امامان هستند، و به دنبال آنان پيروانشان نيز چنين مقامى را دارا بوده و ترسى بر آنان نيست.<ref>غدير در قرآن، ج۲، ص۱۸۷-۱۸۸؛ واقعه قرآنى غدير، ص۹۹؛ سخنرانى استثنائى غدير، ص۲۰۱-۲۱۲.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ ‏۱۹ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۴۷

آيه ۶۲ یونس و غدیر
آيه ۶۲ یونس و غدیر
مشخصات آیه
نام سورهیونس
شماره آیه۶۲
جزء۱۱
محتوای آیه
مکان نزولمکه
ترتیل آیه
ترجمه صوتی


آیه‌ای برای معرفی امامت و ولایت

آیه ۶۲ سوره یونس از جمله آیاتی است که برای معرفی مقام امامت و ولایت در خطبه غدیر به‌کار گرفته شده است. گفته شده علاوه بر آياتى كه مستقيماً در ایام غدیر نازل شده، آياتى هم براى بيان بيشتر شئون امامت و خلافتِ الهى در برابر ریاست سقیفه به‌صورت استشهاد، اشاره و اقتباس در كلام پيامبر صلى الله عليه و آله تركيب شده و آيه مستقلاً ذكر نشده است.[۱]

اين موارد ۶ آيه است كه يكى از اين آيات آيه ۶۲ سوره يونس است: Ra bracket.png أَلَا إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ لَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ؛ آگاه باشيد، كه بر دوستان خدا نه بيمى است و نه آنان اندوهگين مى‌شوند. La bracket.png

آیه در متن خطبه

پيامبر صلى الله عليه و آله در قسمتی از بخش هفتم خطبه غدیر آيه ۶۲ سوره يونس در کلام خود چنین آورد: «مَعاشِرَ النّاسِ، انَا صِراطُ اللَّه الْمُسْتَقيمُ الَّذى امَرَكُمْ بِاتِّباعِهِ، ثُمَّ عَلِىٌّ مِنْ بَعْدى ثُمَّ وُلْدى مِنْ صُلْبِهِ ائِمَّةُ الْهُدى ... . اولئِكَ اوْلِياءُ اللَّه الَّذينَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ؛ اى مردم، من صراط مستقيم خدايم كه به شما دستور پيروى از آن را داده است و بعد از من على و سپس فرزندانم از صلب او كه امامان هدايتند... . آنان اولياى خدايند كه ترسى بر آنان نيست و محزون نمی‌شوند».[۲]

موقعيت تاريخى استناد به آیه

موقعیت تاریخی استناد به آیه ۶۲ سوره یونس چنین ترسیم شده است: در حالى كه پيامبر صلى الله عليه و آله در اواسط خطبه، امامان بعد از خود را تعيين مى‌کرد، در پايان اين قسمت آنان را «اولياء اللَّه» معرفى کرد و آيه ۶۲ سوره يونس را در كلام خويش با تغييرى در صورت جمله تضمين مى‏‌نمايد. اين تضمين در بخش هفتم از خطبه غدير و بيان چند آيه و نيز سوره حمد بود. پيامبر صلى الله عليه و آله در این قسمت آيه ۶۲ سوره يونس را در كنار آيه ۵۶ سوره مائده قرار داد و از امامان به عنوان «اولياء اللَّه» و «حزب اللَّه» ياد كرد.[۳]

موقعيت قرآنى آیه

موقعیت قرآنی آیه ۶۲ سوره یونس چنین ترسیم شده است: در قرآن اين آيه پس از آيه ۶۱ آمده كه در آن از ثبت‌شدن دقيق اعمال بندگان در دستگاه الهى بیان شده است؛ دستگاهی که شاهد همه اعمال مردم است و ذره‌ای از نظر خداوند پنهان نمى‏‌ماند. پس از اين ترساندنِ بندگان از عاقبتِ اعمال و كردارشان، اولياى خود را مستثنى مى‏‌داند و مى‏‌فرمايد: «بر آنان ترسى نيست» و در پى آن محزون‌نشدنشان را مطرح مى‌‏نمايد.[۴]

تحليل اعتقادى آیه

برخی محققان وجود آیه ۶۲ سوره یونس در خطبه غدیر را چنین تحلیل کرده‌اند: بر اساس این آیه از امامان معصوم ‏عليهم السلام به‌عنوان و با تعبير «اولياء اللَّه» شده است. این یک احتمال درباره معنای این تعبیر در آیه است.

در احتمالی دیگر اولیاء الله به شيعيان اهل‏بيت ‏عليهم السلام باز گشته است؛ چرا كه پس از ذكر تفسير سوره حمد در خطبه غدیر اين آيه را آمده است: در سوره حمد از كسانى یاد شده است كه مى‌‏گويند: «ما را به راه راست هدایت کن». اگر صراط مستقيم امامان در نظر گرفته شوند، در نتيجه «اولیاء الله» نيز به ائمه‏ عليهم السلام باز مى‏‌گردد؛ ولى اگر طالبان صراط مستقيم در نظر گرفته شوند كه «کسانی هستند که نعمت به آنان داده شده»، در اين صورت «اولیاء الله» شيعيان خواهند بود.

با اينكه هر دو احتمال به قوت خود باقى است، ولى سياق ادبى كلام احتمال بازگشت ضمير به شيعيان را تضعيف مى‏‌كند؛ به‌خصوص بعد از عبارات «فيهِمْ وَ اللَّه نَزَلَتْ وَ لَهُمْ عَمَّتْ وَ ايّاهُمْ خَصَّتْ» كه قبل از جمله «اولئِكَ اوْلِياءُ اللَّه» است. ضمير «هُم» در اين سه جمله قطعاً به امامان باز مى‌‏گردد و از نظر ادبى اسم اشاره «اولئک» به همان مرجع ضمير «هُم» باز خواهد گشت. در نتيجه تفسير آيه در اين جمله خطبه غدير چنين است كه «امامان اولياى خدا هستند كه ترسى بر آنان نيست و محزون نمى‏‌شوند». اين بدان معناست كه عالى‏‌ترين فرد اولياى خدا امامان هستند و به دنبال آنان پيروانشان نيز چنين مقامى را دارا بوده و ترسى بر آنان نيست.[۵]

پانویس

  1. غدیر در قرآن، ج۲، ص۱۶۹.
  2. اسرار غدير، ص۱۵۱، بخش۷.
  3. غدیر در قرآن، ج۲، ص۱۸۷.
  4. غدیر در قرآن، ج۲، ص۱۸۷.
  5. غدير در قرآن، ج۲، ص۱۸۷-۱۸۸؛ واقعه قرآنى غدير، ص۹۹؛ سخنرانى استثنائى غدير، ص۲۰۱-۲۱۲.

منابع

  • اسرار غدیر؛ محمدباقر انصاری، تهران: نشر تک، ۱۳۸۴ش.
  • سخنرانی استثنائی غدیر؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۶ش.
  • غدیر در قرآن، قرآن در غدیر؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۷ش.
  • واقعه قرآنی غدیر: گزارش سفر یک‌ماهه پیامبر برای اعلان ولایت در سایه آیات قرآنی؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۶ش.