محمد بن عمر رازی (ابوعبدالله، ابن الخطیب، فخر الدین)

از دانشنامه غدیر

روايت حديث غدير[۱]

يكى از علما و بزرگان اهل ‏سنت كه حدیث غدیر را نقل كرده محمد بن عمر بن حسين قرشى تيمى بكرى، ابوعبدالله، فخر رازى (ت ۵۳۳ -  م ۶۰۶ ق) است. فخر رازى در كتاب «الاربعين فى اصول الدين» در عين اشكالاتى كه بر حديث غدير وارد كرده، ولى اجماع امت بر حديث غدير را ثابت كرده است.[۲]

فخر رازى در «نِهاية العقول» اعتراف كرده كه مخالفان شيعه حديث غدير را براى آن نقل مى ‏كنند كه به آن به فضل على بن ابى‏ طالب ‏عليه السلام احتجاج كنند. همچنين گفته شد -  و در آينده نيز خواهد آمد -  كه رازى در تفسيرش، قول به نزول آیه تبلیغ در غدير خم را ذكر كرده و آن را به ابن ‏عباس و براء بن عازب و امام باقر عليه السلام نسبت داده است. يافعى[۳]: او را بسيار ستوده و شخصى اصولى، متكلم، مُناظر، مفسّر و صاحب تصانيف مشهور معرفى كرده است.

شبهات رازى در حديث غدير[۴]

يكى از مستشكلين بزرگ و معروف در مورد سند و دلالت حدیث غدیر فخر رازى است. به عنوان مثال: خلاصه اشكال او در سند حديث غدير، عدم نقل حديث غدير توسط بخارى و مسلم و واقدى و ابن‏ اسحاق و جاحظ و ابن ‏ابى‏داوود سجستانى و ابوحاتم رازى و نيز چند اشكال ديگر است.

مرحوم ميرحامد حسين شبهات و اشكالات او را در چند بخش و به طور مفصل پاسخ گفته است. تا جايى كه شكى نمى ‏ماند كه تمسک فخر رازى به عدم نقل حديث غدير توسط بخارى و مسلم و واقدى و ابن ‏اسحاق و جاحظ و ابن‏ ابى ‏داوود سِجِستانى و ابوحاتم رازى چه اندازه بى‏اساس و غيرمنطقى است، و به حديث غدير كه فوق حد تواتر و در نهايت صحّت است هيچ ضررى نمى ‏زند. چرا كه تواتر شروطى دارد، و هر گاه آن شروط در حديثى فراهم آيد قطعاً متواتر ناميده مى‏شود، و هرگز نقل حديث به دست افرادى چون اينان يا نظير ايشان جزء اين شروط نيست.

شبهات فخر رازى در سند و دلالت حدیث غدیر و پاسخ‏ هاى مفصل مرحوم ميرحامد حسين در عنوان «سند حدیث غدیر» و «دلالت حدیث غدیر» مفصل آمده است.

براى توضيح بيشتر مراجعه شود به عنوان: دلالت حدیث غدیر، و عنوان: سند حدیث غدیر.

معناى مولى[۵]

در كتاب «عوالم العلوم» فهرستى از راويان حدیث و شعرا و اهل لغت عامه كه معنى «اولى» را معناى اصلى كلمه مولى دانسته ‏اند آورده است[۶]، كه يكى از آنها فخر رازى است.

براى توضيح بيشتر مراجعه شود به عنوان: دلالت حدیث غدیر، و عنوان: علما / بحث در سند و متن حديث غدير.

نقل نزول آيه تبليغ در غدير[۷]

يكى از وجوه دلالت حدیث غدیر بر امامت اميرالمؤمنين ‏عليه السلام نزول آیه تبلیغ (يا ايها الرسول بلّغ...) در غدير است، كه از جمله مشهورترين آيات غدير مى‏ باشد. اختصاص آن به غدير هم نزد شيعه و غير شيعه از مسلمات است، و بين مفسرين و محدثين اهل ‏سنت مشهور است، اگر چه بعضى از آنان در صدد انحراف شأن نزول آيه بوده ‏اند.

در كنار شيعه، عده‏ اى از بزرگان اهل‏ سنت نيز نزول اين آيه در غدير را نقل كرده‏ اند. از جمله محمد بن عمر بن حسين بن حسن بن على تَيمى بكرى طبرستانى رازى، ابوعبدالله، ابن ‏الخطيب، فخرالدين (ت ۵۴۳ يا ۵۴۴ -  م ۶۰۶ ق) است:

فخر رازى در تفسیر خود در بيان اقوال درباره سبب نزول آيه تبليغ، نزول اين آيه در ماجراى غدير خم را نيز از امام باقر علیه السلام و ابن ‏عباس و براء بن عازب نقل كرده است.[۸] البته براى ما مهم نيست كه او در مورد اين قول چه گفته، زيرا او هميشه در پى دشمنى است، و كلام امام باقر عليه السلام در اينجا كافى است.

ممكن است بگويند: متعصّبان اهل‏ سنت به عصمت ائمه‏ عليهم السلام باور ندارند، بلكه بعضى‏شان مانند ابن‏ جوزى در «الموضوعات» و سيوطى در «اللآلى المصنوعة» و ابن‏ عرّاق در «تنزيه الشريعة» آنان را -  نعوذ باللَّه -  جرح كرده ‏اند.

در جواب خواهيم گفت: پس آنان درباره صحابه ‏اى كه به عدالت ايشان قائل ‏اند، مانند ابن ‏عباس و براء بن عازب و ابوسعید خُدری -  كه او نيز بنا بر آنچه در تفسیر نیشابورى آمده به نزول آيه تبليغ در روز غدير خم قائل است -  و عبدالله بن مسعود -  كه سخنش در ادامه خواهد آمد -  چه مى‏ گويند؟

ضمن اينكه خود رازى اعتراف كرده كه قول به نزول آيه تبليغ در فضل اميرالمؤمنين ‏عليه السلام و در غدير قول ابن‏ عباس و براء بن عازب و امام باقر عليه السلام است، هر چند اين قول را نپسندد و از سر تعصّب و عناد به آن اعتماد نكند!

ابن ‏خَلِّكان و ابن ‏وردى و يافعى و حافظ محمد (مشهور به خواجه پارسا) و ابن ‏قاضى شُهبه[۹]: او را بسيار توثيق كرده و ستوده ‏اند، به خصوص در علم عقاید و فقه و تفسیر و نيز كتاب تفسير او را.

وى شاگرد پدرش ضياءالدين عمر -  كه از شاگردان بَغَوى بود -  و نيز كمال سمنانى و مجد جيلى و مصاحب محمد بن يحيى بوده است. سراج ‏الدين يوسف بن ابوبكر بن محمد سكّاكى خوارزمى نيز او را مدح كرده ‏اند. گاهى سيصد دانشجو در مورد تفسير و فقه و كلام و اصول و طبّ و... از او مى ‏پرسيدند.

براى توضيح بيشتر مراجعه شود به عنوان: اهل‏ سنت /  نقل آيه تبليغ براى غدير.

پانویس

  1. چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۲۷۰.
  2. الاربعين فى اصول الدين: ص ۴۶۲.
  3. مرآة الجنان: حوادث سال ۶۰۶ .
  4. چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۴۹ - ۹۹، ۴۳۳ - ۴۳۸.
  5. اسرار غدير: ص ۱۱۳. چهارده قرن با غدير: ص ۱۲۱.
  6. عوالم العلوم: ج ۳  / ۱۵ ص ۵۹ .
  7. غدير در قرآن: ج ۱ ص ۸۷ . چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۴۵۰.
  8. تفسير رازى: ج ۱۲ ص ۴۹. نفحات الازهار: ج ۸ ص ۱۹۵ - ۲۵۷.
  9. وفيات الاعيان: ج ۳ ص ۳۸۱ - ۳۸۵. تتمّة المختصر: حوادث سال ۶۰۶ . مرآة الجنان: حوادث سال ۶۰۶ . فصل الخطاب (مخطوط). طبقات الشافعية: ج ۱ ص ۳۹۶.