احتجاج امام صادق علیه السلام با غدیر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
{{قرآن|فَاِذا فَرَغْتَ فَانْصَب وَ اِلى رَبِّكَ فَارْغَب}} <ref>انشراح/ ۸</ref>يعنى: آنگاه كه فراغت يافتى عَلَم و علامت خود را نصب كن و وصيت را اعلان نما و فضيلت او علناً بيان كن. تا آنگاه كه از [[حجةالوداع]] باز مى گشت آيه {{قرآن|يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ...}}<ref>مائده/۶۷</ref>نازل شد. حضرت مردم را ندا داد تا جمع شوند و فرمود: {{متن عربی|مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلَاهُ، أللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالَاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ.}} | {{قرآن|فَاِذا فَرَغْتَ فَانْصَب وَ اِلى رَبِّكَ فَارْغَب}} <ref>انشراح/ ۸</ref>يعنى: آنگاه كه فراغت يافتى عَلَم و علامت خود را نصب كن و وصيت را اعلان نما و فضيلت او علناً بيان كن. تا آنگاه كه از [[حجةالوداع]] باز مى گشت آيه {{قرآن|يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ...}}<ref>مائده/۶۷</ref>نازل شد. حضرت مردم را ندا داد تا جمع شوند و فرمود: {{متن عربی|مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلَاهُ، أللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالَاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ.}} | ||
== '''شکنندگان غدیر،کفری بر کفر دیگر'''<ref>الکافی ، ج ۱ ،ص ۴۲۰؛ إثبات الهداة ، ج۳ ، ص ۸ ؛ بحار الأنوار ، ج۲۳ ، | == '''شکنندگان غدیر،کفری بر کفر دیگر'''<ref>الکافی ، ج ۱ ،ص ۴۲۰؛ إثبات الهداة ، ج۳ ، ص ۸ ؛ بحار الأنوار ، ج۲۳ ، ص ۳۷۵.</ref> == | ||
امام صادق عليه السلام درباره آيه {{قرآن|إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ ازْدَادُوا كُفْراً لن تقبل توبتهم}} <ref>آل عمران/۹۰</ref>فرمود: | امام صادق عليه السلام درباره آيه {{قرآن|إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ ازْدَادُوا كُفْراً لن تقبل توبتهم}} <ref>آل عمران/۹۰</ref>فرمود: | ||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
سپس كفر خود را بالاتر بردند و از آنان كه با على عليه السلام بيعت كرده بودند براى خود بيعت گرفتند!! اينان كسانى اند كه از ايمان براى آنان هيچ نمانده است. | سپس كفر خود را بالاتر بردند و از آنان كه با على عليه السلام بيعت كرده بودند براى خود بيعت گرفتند!! اينان كسانى اند كه از ايمان براى آنان هيچ نمانده است. | ||
== '''جای پای پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم در غدیر'''<ref>الكافي، ج ۴، ص | == '''جای پای پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم در غدیر'''<ref>الكافي، ج ۴، ص ۵۶۶؛من لا يحضره الفقيه، ج۲، ص ۵۶۰؛ إثبات الهداة ، ج ۳ ، ص ۱۹</ref> == | ||
امام صادق عليه السلام در سفرى كه از مدينه به مكه مى رفتند، در بين راه به [[مسجد غدیر]] رسيدند. | امام صادق عليه السلام در سفرى كه از مدينه به مكه مى رفتند، در بين راه به [[مسجد غدیر]] رسيدند. | ||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
امام صادق عليه السلام فرمود: روز غدير خم كه اميرالمؤمنين عليه السلام به مردم معرفى و منصوب شد، پيامبر صلى الله عليه و آله براى او پيمان ولايت را بر گردن مردان و [[اتمام حجت بانوان با غدیر|زنان]] قرار داد. | امام صادق عليه السلام فرمود: روز غدير خم كه اميرالمؤمنين عليه السلام به مردم معرفى و منصوب شد، پيامبر صلى الله عليه و آله براى او پيمان ولايت را بر گردن مردان و [[اتمام حجت بانوان با غدیر|زنان]] قرار داد. | ||
== '''روز عظیم تجدید پیمان'''<ref>مصباح المتهجد ، ج۲، ص | == '''روز عظیم تجدید پیمان'''<ref>مصباح المتهجد ، ج۲، ص ۷۳۷ ؛ إثبات الهداة ، ج ۳ ، ص ۹۶ .</ref> == | ||
امام صادق عليه السلام روز غدير را با عظمت خاصى ياد كردند و چنين فرمودند: | امام صادق عليه السلام روز غدير را با عظمت خاصى ياد كردند و چنين فرمودند: | ||
نسخهٔ ۱۸ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۲۳
از نمونه هاى بارز اتمام حجت و استدلال و يادآورى هاى غدير، مواردى است كه توسط خود خداوند و معصومین علیهم السلام و اصحابشان صورت گرفته است.
تمام راويانى كه در طول هزار و چهارصد سال حدیث غدیر را روايت كرده اند نيز به گونه اى جهاد خود را در مقابله با اهل سقیفه به نمايش گذاشته اند.
به خصوص در دوران زندگى امام صادق علیه السلام، در اثر جوّ مناسبى كه براى نشر معارف اهل بيت عليهم السلام پيش آمد، بيش از همه دوران ها حدیث غدیر مطرح شده است.[۱]
نمونه هايى از اتمام حجت امام صادق عليه السلام با غدير از اين قرار است:
تغافل مردم از غدیر[۲]
امام صادق عليه السلام فرمود: مردم درباره روز غديرخم خود را به غفلت زدند همان گونه كه در روز مشربه امّ ابراهيم خود را به غفلت زدند! روز مشربه مردم اطراف حضرت بودند كه اميرالمؤمنين عليه السلام آمدند، ولى براى حضرت جا باز نكردند!!
پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: اى مردم، آيا در حالى كه من زنده ام و در بين شما هستم به اهل بيت من بى اعتنايى مى كنيد؟ بدانيد اگر من از ميان شما غايب شوم خداوند از شما غايب نمى شود... .
انکار نعمت در سقیفه[۳]
امام صادق عليه السلام داستان غدير خم را بيان كردند كه پيامبر صلى الله عليه و آله در روز غدير فرمود:
«مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلَاهُ، أللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالَاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ»...و اصحاب آن حضرت ولايت را به او تبريک گفتند ... .
سپس حضرت امام صادق عليه السلام درباره آيه يَعْرِفُونَ نِعْمَتَ اللَّهِ ثُمَّ يُنْكِرُونَهَا ، يعنى: «نعمت خدا را مى شناسند و سپس آن را انكار مى كنند»، فرمود: در روز غدير آن را مى شناسند و در روز سقيفه انكار مى كنند.
هزاران شاهد در غدیر[۴]
امام صادق عليه السلام به ابوحفص عمر بن يزيد فرمودند:
اى اباحفص، تعجب است از آنچه على بن ابى طالب عليه السلام كشيده است! (در روز غدير) آن حضرت اين همه شاهد داشت ولى نتوانست حق خود را بگيرد در حالى كه مردم با دو شاهد حق خود را مى گيرند. اين همه از اهل مدینه با حضرت در حج بودند و در بازگشت پنج هزار نفر هم از اهل مکّه همراه حضرت تا غدير آمدند و در آنجا ولايت على عليه السلام را اعلان فرمود.
خوشا بحال ثابت قدمان بر غدیر[۵]
امام صادق عليه السلام درباره ثبات قدم بر سر غدير فرمودند:
روز نوروز پیامبر صلی الله علیه و آله براى امیرالمؤمنین علیه السلام در غدير خم پيمان گرفت و به ولایت او اقرار كردند. خوشا به حال آنان كه بر ولايت او ثابت قدم ماندند و واى بر كسانى كه آن را شكستند.
استناد غدیر به قرآن[۶]
امام صادق عليه السلام فرمود:
هر كس دينش را از كتاب خداوند بياموزد كوه ها از جا كنده مى شوند قبل از اينكه او تكانى بخورد. راوى پرسيد:
در قرآن كدام آيه است؟ حضرت نمونه هايى را ذكر كردند تا آنكه مسئله غدير را چنين فرمودند: از جمله قول خداوند عزوجل است كه مى فرمايد: «يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ...»، و از همين جاست قول پيامبر صلى الله عليه و آله كه به على عليه السلام فرمود: «مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلاهُ...».[۷]
غدیر ،پایان رسالت[۸]
امام صادق عليه السلام در بيان مراحل رسالت پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: خداوند عزوجل به پيامبرش فرمود:
فَاِذا فَرَغْتَ فَانْصَب وَ اِلى رَبِّكَ فَارْغَب [۹]يعنى: آنگاه كه فراغت يافتى عَلَم و علامت خود را نصب كن و وصيت را اعلان نما و فضيلت او علناً بيان كن. تا آنگاه كه از حجةالوداع باز مى گشت آيه يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ... [۱۰]نازل شد. حضرت مردم را ندا داد تا جمع شوند و فرمود: «مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلَاهُ، أللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالَاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ.»
شکنندگان غدیر،کفری بر کفر دیگر[۱۱]
امام صادق عليه السلام درباره آيه إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ ازْدَادُوا كُفْراً لن تقبل توبتهم [۱۲]فرمود:
اين آيه درباره ابوبکر و عمر و عثمان است. اينان ابتدا به دين پيامبر صلى الله عليه و آله گرويدند، ولى آنگاه كه ولايت بر آنان عرضه شد و پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود:
«مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلاهُ» کافر شدند. سپس به ولايت اميرالمؤمنين عليه السلام اقرار كردند ولى آنگاه كه پيامبر صلى الله عليه و آله از دنيا رفت کافر شدند و بر بيعت خود ثابت نماندند.
سپس كفر خود را بالاتر بردند و از آنان كه با على عليه السلام بيعت كرده بودند براى خود بيعت گرفتند!! اينان كسانى اند كه از ايمان براى آنان هيچ نمانده است.
جای پای پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم در غدیر[۱۳]
امام صادق عليه السلام در سفرى كه از مدينه به مكه مى رفتند، در بين راه به مسجد غدیر رسيدند.
در آنجا نگاهى به سمت چپ مسجد نموده فرمودند: آنجا جاى پاى پيامبر صلى الله عليه و آله است آنگاه كه فرمود:«مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلاهُ..».
غدیر برای مرد و زن[۱۴]
امام صادق عليه السلام فرمود: روز غدير خم كه اميرالمؤمنين عليه السلام به مردم معرفى و منصوب شد، پيامبر صلى الله عليه و آله براى او پيمان ولايت را بر گردن مردان و زنان قرار داد.
روز عظیم تجدید پیمان[۱۵]
امام صادق عليه السلام روز غدير را با عظمت خاصى ياد كردند و چنين فرمودند:
روز غدير روز عظيمى است كه خداوند حرمت آن را بر مؤمنين بزرگ قرار داده و دين را در آن كامل فرموده و نعمت را بر آنان تمام كرده، و آن عهد و پيمانى را كه از ايشان گرفته بود بر ايشان تجديد نموده است.[۱۶]
انتشار فوری خبر غدیر
امام صادق عليه السلام درباره شيوع و پخش فورى خبر غدير در آن زمان مى فرمايد: وقتى پيامبر صلى الله عليه و آله در روز غدير خم على عليه السلام را منصوب كرد و فرمود:
«مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلاهُ»، اين خبر در شهرها منتشر گرديد. وقتى از پيامبر صلى الله عليه و آله پرسيدند: اين خبر از سوى شماست يا از سوى پروردگار است؟ فرمود: قسم به خدايى كه خدايى جز او نيست، اين مسئله از سوى خداست.[۱۷]
معنای غدیر
از امام صادق عليه السلام پرسيدند: مقصود پيامبر صلى الله عليه و آله از اينكه در روز غدير فرمود: «مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلاهُ» چه بود؟
فرمود: به خدا قسم همين سؤال را از پيامبر صلى الله عليه و آله نمودند و آن حضرت فرمود:
«اللَّهُ مَوْلَايَ أَوْلَى بِي مِنْ نَفْسِي لَا أَمْرَ لِي مَعَهُ وَ أَنَا مَوْلَى الْمُؤْمِنِينَ أَوْلَى بِهِمْ مِنْ أَنْفُسِهِمْ لَا أَمْرَ لَهُمْ مَعِي وَ مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ أَوْلَى بِهِ مِنْ نَفْسِهِ لَا أَمْرَ لَهُ مَعِي فَعَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ مَوْلَاهُ أَوْلَى بِهِ مِنْ نَفْسِهِ لَا أَمْرَ لَهُ مَعَه»؛ خدا صاحب اختيار من است و به من از خودم صاحب اختيارتر است و در برابر دستورات او مرا امرى نيست؛ و من صاحب اختيار مؤمنينم و نسبت به آنان صاحب اختيارترم و در برابر من آنان را امرى نيست؛ و هر كس من صاحب اختيار اويم و نسبت به از او خودش صاحب اختيارترم على بن ابى طالب صاحب اختيار اوست و نسبت به او از خودش صاحب اختيارتر است و در برابر او برايش امرى نيست.[۱۸]
پانویس
- ↑ چهارده قرن با غدير: ص ۷۳ - ۶۹. اسرار غدير: ص ۲۷۹ - ۲۷۷.
- ↑ اثبات الهداه،ج ۲،ص ۱۰۱.
- ↑ اثبات الهداة،ج ۳ ،ص۱۷۱.
- ↑ بحار الانوار، ج ۳۷ ص ۱۴۰ ح ۳۳.
- ↑ بحار الانوار، ج ۳۷ ص ۱۰۸.
- ↑ بحار الانوار:، ج ۲۳ ص ۱۰۳.
- ↑ بحار الانوار: ج ۲۳ ص ۱۰۳.
- ↑ إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، ج۳، ص، ۵
- ↑ انشراح/ ۸
- ↑ مائده/۶۷
- ↑ الکافی ، ج ۱ ،ص ۴۲۰؛ إثبات الهداة ، ج۳ ، ص ۸ ؛ بحار الأنوار ، ج۲۳ ، ص ۳۷۵.
- ↑ آل عمران/۹۰
- ↑ الكافي، ج ۴، ص ۵۶۶؛من لا يحضره الفقيه، ج۲، ص ۵۶۰؛ إثبات الهداة ، ج ۳ ، ص ۱۹
- ↑ إثبات الهداة ، ج۳، ص ۸۲ ؛ بحار الأنوار ، ج۹۴، ص ۱۱۲.
- ↑ مصباح المتهجد ، ج۲، ص ۷۳۷ ؛ إثبات الهداة ، ج ۳ ، ص ۹۶ .
- ↑ اثبات الهداة: ج ۲ ص ۹۱.
- ↑ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۱۲۷، ح ۵۰۵ .
- ↑ اثبات الهداة: ج ۲ ص ۱۲۶ ص ۵۳۵ .