جابر بن عبدالله انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی غدیر
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸: خط ۸:
جابر داستان غدير را در روايتى چنين نقل كرده است: خداوند به پيامبرصلى الله عليه وآله دستور داد على ‏عليه السلام را براى مردم منصوب كند و آنان را به ولايت او خبر دهد. اين بود كه در غدير خم به پاخاست و ولايت او را بيان كرد.<ref>اثبات الهداة: ج ۲ ص ۱۲۰ ح ۴۹۸.</ref>
جابر داستان غدير را در روايتى چنين نقل كرده است: خداوند به پيامبرصلى الله عليه وآله دستور داد على ‏عليه السلام را براى مردم منصوب كند و آنان را به ولايت او خبر دهد. اين بود كه در غدير خم به پاخاست و ولايت او را بيان كرد.<ref>اثبات الهداة: ج ۲ ص ۱۲۰ ح ۴۹۸.</ref>


عده ‏اى در خانه جابر بن عبداللَّه انصارى نشسته بودند و [[امام سجاد علیه السلام|امام زین‏ العابدین‏ علیه السلام]] نيز حضور داشتند. در اين هنگام مردى عراقى وارد شد و به جابر گفت: تو را به خدا قسم مى‏ دهم آنچه ديده و شنيده‏اى از پيامبرصلى الله عليه وآله برايم نقل كنى.
عده ‏اى در خانه جابر بن عبداللَّه انصارى نشسته بودند و [[امام سجاد علیه السلام|امام زین‏ العابدین‏ علیه السلام]] نيز حضور داشتند.  


جابر گفت: در منطقه [[جحفه]] در غدير خم بوديم و در آنجا مردم بسيارى از قبايل مختلف بودند. پيامبر صلى الله عليه و آله از خيمه بيرون آمد و سه بار با دستش اشاره كرد و دست اميرالمؤمنين‏ عليه السلام را گرفت و فرمود: «من كنت مولاه فعلى مولاه».<ref>الغدير: ج ۱ ص ۲۰۵. </ref>
در اين هنگام مردى عراقى وارد شد و به جابر گفت: تو را به خدا قسم مى‏ دهم آنچه ديده و شنيده‏اى از پيامبرصلى الله عليه وآله برايم نقل كنى.
 
جابر گفت: در منطقه [[جحفه]] در غدير خم بوديم و در آنجا مردم بسيارى از قبايل مختلف بودند.  
 
پيامبر صلى الله عليه و آله از خيمه بيرون آمد و سه بار با دستش اشاره كرد و دست اميرالمؤمنين‏ عليه السلام را گرفت و فرمود: «من كنت مولاه فعلى مولاه».<ref>الغدير: ج ۱ ص ۲۰۵. </ref>


== جابر پيش از غدير<ref>واقعه قرآنى غدير: ص ۱۸. </ref> ==
== جابر پيش از غدير<ref>واقعه قرآنى غدير: ص ۱۸. </ref> ==
پس از انجام اعمال حج در سفر [[حجةالوداع]]، پيامبر اكرم‏ صلى الله عليه وآله از هر فرصتى براى آماده ‏سازى مردم نسبت به اعلان ولايت استفاده مى‏ كرد.
پس از انجام اعمال حج در سفر [[حجةالوداع]]، پيامبر اكرم‏ صلى الله عليه وآله از هر فرصتى براى آماده ‏سازى مردم نسبت به اعلان ولايت استفاده مى‏ كرد.


آن حضرت كنار كعبه ايستاده بود و جابر بن عبدالله انصاری هم كنار حضرت بود. در اين حال على ‏عليه السلام به طرف حضرت آمد. پيامبرصلى الله عليه وآله فرمود: برادرم نزد شما آمد. آنگاه توجهى به كعبه كرد و با دست بر آن زد و فرمود:
آن حضرت كنار كعبه ايستاده بود و جابر بن عبدالله انصاری هم كنار حضرت بود. در اين حال على ‏عليه السلام به طرف حضرت آمد.  
 
پيامبرصلى الله عليه وآله فرمود: برادرم نزد شما آمد. آنگاه توجهى به كعبه كرد و با دست بر آن زد و فرمود:


قسم به آنكه جانم به دست اوست، اين (على) و شيعيانش روز قيامت رستگارانند. او اوّلِ شما در ايمان به من است، و وفادارترين شما به عهد خدا و قيام كننده‏ ترين شما به امر خدا و عادل‏ ترين شما بين مردم و قسمت كننده به تساوى و بلند مرتبه ‏ترين شما نزد خداست.
قسم به آنكه جانم به دست اوست، اين (على) و شيعيانش روز قيامت رستگارانند. او اوّلِ شما در ايمان به من است، و وفادارترين شما به عهد خدا و قيام كننده‏ ترين شما به امر خدا و عادل‏ ترين شما بين مردم و قسمت كننده به تساوى و بلند مرتبه ‏ترين شما نزد خداست.


اينجا بود كه سايه سنگين وحى بر [[کعبه]] افتاد و آيه ۷سوره بيّنه نازل شد: «اِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ اُولئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ»: «كسانى كه ايمان آورده و عمل صالح انجام داده ‏اند بهترين مردم هستند». پيامبر صلى الله عليه و آله در حضور اصحاب فوراً آيه را [[تفسیر]] كرد و با اشاره به اميرالمؤمنين‏ عليه السلام فرمود: «خير البرية» آمد.<ref>امالى الطوسى: ص ۲۵۱. بحار الانوار: ج ۳۸ ص ۹  ۵ و ج ۶۵ ص ۱۳۳. تاريخ مدينة دمشق: ج ۴۲ ص ۳۷۱. بشارة المصطفى ‏صلى الله عليه وآله: ص ۱۹۲ ۹۱. تفسير فرات: ص ۵۸۵ .</ref>
اينجا بود كه سايه سنگين وحى بر [[کعبه]] افتاد و آيه ۷سوره بيّنه نازل شد:
 
«اِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ اُولئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ»: «كسانى كه ايمان آورده و عمل صالح انجام داده ‏اند بهترين مردم هستند». پيامبر صلى الله عليه و آله در حضور اصحاب فوراً آيه را [[تفسیر]] كرد و با اشاره به اميرالمؤمنين‏ عليه السلام فرمود: «خير البرية» آمد.<ref>امالى الطوسى: ص ۲۵۱. بحار الانوار: ج ۳۸ ص ۹  ۵ و ج ۶۵ ص ۱۳۳. تاريخ مدينة دمشق: ج ۴۲ ص ۳۷۱. بشارة المصطفى ‏صلى الله عليه وآله: ص ۱۹۲ ۹۱. تفسير فرات: ص ۵۸۵ .</ref>


== روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير) : ص ۱۴۰. </ref> ==
== روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير) : ص ۱۴۰. </ref> ==

نسخهٔ ‏۱۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۴۷

اتمام حجت با غدير[۱]

از نمونه‏ هاى بارز اتمام حجت و استدلال و يادآورى ‏هاى غدير، مواردى است كه توسط خود خداوند و معصومین‏ علیهم السلام و اصحابشان صورت گرفته است.

تمام راويانى كه در طول هزار و چهارصد سال تاریخ اسلام حدیث غدیر را روایت كرده‏ اند نيز به گونه ‏اى جهاد خود را در مقابله با اهل سقيفه به نمايش گذاشته ‏اند.

يكى از اصحاب معصومين ‏عليهم السلام كه با غدير اتمام حجت نموده جابر بن عبداللَّه انصارى است:

جابر داستان غدير را در روايتى چنين نقل كرده است: خداوند به پيامبرصلى الله عليه وآله دستور داد على ‏عليه السلام را براى مردم منصوب كند و آنان را به ولايت او خبر دهد. اين بود كه در غدير خم به پاخاست و ولايت او را بيان كرد.[۲]

عده ‏اى در خانه جابر بن عبداللَّه انصارى نشسته بودند و امام زین‏ العابدین‏ علیه السلام نيز حضور داشتند.

در اين هنگام مردى عراقى وارد شد و به جابر گفت: تو را به خدا قسم مى‏ دهم آنچه ديده و شنيده‏اى از پيامبرصلى الله عليه وآله برايم نقل كنى.

جابر گفت: در منطقه جحفه در غدير خم بوديم و در آنجا مردم بسيارى از قبايل مختلف بودند.

پيامبر صلى الله عليه و آله از خيمه بيرون آمد و سه بار با دستش اشاره كرد و دست اميرالمؤمنين‏ عليه السلام را گرفت و فرمود: «من كنت مولاه فعلى مولاه».[۳]

جابر پيش از غدير[۴]

پس از انجام اعمال حج در سفر حجةالوداع، پيامبر اكرم‏ صلى الله عليه وآله از هر فرصتى براى آماده ‏سازى مردم نسبت به اعلان ولايت استفاده مى‏ كرد.

آن حضرت كنار كعبه ايستاده بود و جابر بن عبدالله انصاری هم كنار حضرت بود. در اين حال على ‏عليه السلام به طرف حضرت آمد.

پيامبرصلى الله عليه وآله فرمود: برادرم نزد شما آمد. آنگاه توجهى به كعبه كرد و با دست بر آن زد و فرمود:

قسم به آنكه جانم به دست اوست، اين (على) و شيعيانش روز قيامت رستگارانند. او اوّلِ شما در ايمان به من است، و وفادارترين شما به عهد خدا و قيام كننده‏ ترين شما به امر خدا و عادل‏ ترين شما بين مردم و قسمت كننده به تساوى و بلند مرتبه ‏ترين شما نزد خداست.

اينجا بود كه سايه سنگين وحى بر کعبه افتاد و آيه ۷سوره بيّنه نازل شد:

«اِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ اُولئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ»: «كسانى كه ايمان آورده و عمل صالح انجام داده ‏اند بهترين مردم هستند». پيامبر صلى الله عليه و آله در حضور اصحاب فوراً آيه را تفسیر كرد و با اشاره به اميرالمؤمنين‏ عليه السلام فرمود: «خير البرية» آمد.[۵]

روايت حديث غدير[۶]

يكى از صحابه كه حديث غدير را نقل كرده جابر بن عبداللَّه انصارى(م ۷۳ يا ۷۴ يا ۷۸ ق)است. ابن‏عقده در«حديث الولاية» و ابوبكر جعابى در «نخب المناقب» و ابن‏ عبدالبرّ در «الاستيعاب» حديث غدير را ضمن واقعه غدير از جابر بن عبداللَّه انصارى نقل كرده است. همچنين در كتب و موارد زير حديث غدير را از وى نقل كرده ‏اند: ابوالحجاج در«اسماء الرجال» ، «تهذيب التهذيب»، «كفاية الطالب»، حموينى در «فرائد السمطين» ، ابن‏ کثیر در «البداية و النهاية» ، متقى هندى در «كنز العمال» ، سمهودى در «جواهر العقدين» ، قندوزى حنفى در «ینابیع المودة» ، وصابى شافعى درـ«الاكتفاء» ، ابن‏ ابی‏ شیبه در سنن، ابن‏ المغازلى در مناقب خود، ابن‏ بطريق در «العمدة»، ثعلبى در تفسیر خود، «ضياء العالمين» ، خوارزمى در مقتل خود، جزرى در«اسنى المطالب» و قاضى در «تاريخ آل‏ محمد عليهم السلام».[۷]

نقل آيه تبليغ براى غدير[۸]

از جمله مشهورترين آيات غدير آيه «يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ...»[۹] است. اختصاص آن به غدير هم نزد شيعه و غير شيعه از مسلمات است، و بين مفسرين و محدثين اهل‏ سنت مشهور است، اگر چه بعضى از آنان در صدد انحراف شأن نزول آيه بوده‏ اند، و از جمله عده‏ اى از بزرگان علماى اهل‏ سنت هستند. [۱۰]

همچنين يكى از كسانى كه اسناد كتاب ‏ها و روايات مربوط به آيه «بَلِّغْ» به آنها منتهى مى‏ شود جابر بن عبداللَّه است.[۱۱]

پانویس

  1. چهارده قرن با غدير: ص ۹۱. اسرار غدير: ص ۲۸۹.
  2. اثبات الهداة: ج ۲ ص ۱۲۰ ح ۴۹۸.
  3. الغدير: ج ۱ ص ۲۰۵.
  4. واقعه قرآنى غدير: ص ۱۸.
  5. امالى الطوسى: ص ۲۵۱. بحار الانوار: ج ۳۸ ص ۹  ۵ و ج ۶۵ ص ۱۳۳. تاريخ مدينة دمشق: ج ۴۲ ص ۳۷۱. بشارة المصطفى ‏صلى الله عليه وآله: ص ۱۹۲ ۹۱. تفسير فرات: ص ۵۸۵ .
  6. چكيده عبقات الانوار (حديث غدير) : ص ۱۴۰.
  7. الاستيعاب: ج ۲ ص ۴۷۳. تهذيب التهذيب: ج ۷ ص ۳۳۷. كفاية الطالب: ص ۱۶. فرائد السمطين: باب نهم، سمط اول. البداية و النهاية: ج ۵ ص ۲۰۹. كنز العمّال: ج ۶ ص ۳۹۸. ينابيع المودة: ص ۴۱. العمدة: ص ۵۳ . اسنى المطالب: ص ۳. تاريخ آل ‏محمد عليهم السلام: ص ۶۷ .
  8. غدير در قرآن: ج ۱ ص ۸۷ .
  9. مائده /  ۶۷ .
  10. نفحات الازهار: ج ۸ ص ۱۹۵ - ۲۵۷.
  11. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۴۰۴.