ابوعمرة بن عمرو انصاری
ابوعمره انصاری، یکی از صحابیان پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله، فردی برجسته از قبیله خزرج و شاخه بنو مبذول از تیره بنو مالک بن نجار بود. نام و نسب او مورد اختلاف بوده است. برخی وی را عمرو بن محصن، ثعلبة بن عمرو بن محصن، یا اسید بن مالک دانسته‌اند، ابونعیم نیز نام کامل وی را ثعلبة بن محصن بن عبید بن عمرو بن مبذول ذکر کرده است.
زندگینامه[۱]
مادر ابوعمره، کبشه دختر ثابت بن منذر، خواهر شاعر معروف حسان بن ثابت بود. همسر وی هند، دختر مقوم بن عبدالمطلب و دخترعموی پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله، بود. از فرزندان او عبدالرحمان بن ابی‌عمره و ام‌ثابت شناخته شده‌اند.
او در غزوه‌های بدر و احد شرکت داشت و در نبرد جمل برای حمایت از امام علی علیه السلام، صد هزار درهم به ایشان بخشید. همچنین در نبرد صفین حضور یافت و به شهادت رسید. ابن حبیب بغدادی او را از یاران امام علی علیه السلام در جمل و صفین ذکر کرده است. طبری نیز از او به عنوان یکی از شهدای سال ۳۷ هجری یاد کرده است.
ابوعمره شخصیتی بود که امام علی علیه السلام او را برای مذاکره با معاویه انتخاب کرد. وی در این مذاکره به حقانیت امام علی علیه السلام و لزوم وحدت مسلمانان تأکید کرد. همچنین روایاتی درباره ارزش تیراندازی در راه خدا و احکام غنایم جنگی از او نقل شده است.
روايت حديث غدير[۲]
يكى از صحابه كه حدیث غدیر را نقل كرده ابوعمره بن عمرو بن محصن انصارى است. ابن اثیر در «اسد الغابة» حديث غدير را در ماجراى احتجاج امیرالمؤمنین علیه السلام به حديث غدير در رحبه کوفه از كتاب «حدیث الولایة» ابن عقده نقل كرده است، كه از جمله كسانى كه در مناشده حضرت به حديث غدير گواهى دادند ابوعمره بن عمرو بن محصن انصارى است.[۳]