عیسی بن طلحة تمیمی (ابومحمد)
عیسی بن طلحة بن عبیدالله بن عثمان بن عمرو بن کعب بن سعد بن تیم بن مره بن کعب بن لؤی بن غالب، از خاندان بزرگ قریش و از بزرگان تابعین بود که در مدینه میزیست. مادرش سعدی، دختر عوف بن خارجه بن سنان از قبیله مره بود. او فرزندانی به نامهای یحیی (از عایشه دختر جریر بن عبدالله بجلی)، محمد (از ام حبیب دختر اسماء بن خارجه بن حصن از قبیله فزاره) و عیسی (از ام عیسی دختر عیاض بن نوفل بن عدی بن نوفل بن اسد بن عبدالعزی بن قصی) داشت.
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | عیسی بن طلحة بن عبیدالله بن عثمان بن عمرو بن کعب بن سعد بن تیم بن مره بن کعب بن لؤی بن غالب القرشی التیمی |
| سرشناسی | از بزرگان تابعین، راوی ثقه حدیث، اشراف قریش |
| تولد | نیمه اول قرن اول هجری قمری، مدینه |
| وفات | حدود سال ۱۰۰ هجری قمری، مدینه |
| محل دفن | مدینه |
| خویشان سرشناس | طلحة بن عبیدالله (پدر) |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | عبدالله بن عمرو بن عاص، معاویه بن ابیسفیان، ابوهریره، طلحة بن عبیدالله (پدر) |
| شاگردان | زهری، طلحة بن یحیی، محمد بن ابراهیم تیمی و دیگران |
| مذهب | اهل سنت |
| اطلاعات فرهنگی | |
| زمینه فعالیت | روایت حدیث، ادب و شعر |
| علت شهرت | راوی ثقه حدیث، نقل حدیث غدیر، شاعر |
روایت حدیث غدیر[۱]
یکی از تابعین که حدیث غدیر را از صحابه نقل کرده عیسی بن طلحة بن عبیداللَّه تمیمی مدنی، ابومحمد است. عاصمی در «زین الفتی» و ابن کثیر در «البدایة و النهایة» حدیث غدیر را از عیسی بن طلحه نقل کرده است.[۲] ابن معین و خزرجی: او را توثیق کردهاند.[۳]
جایگاه راوی[۴]
عیسی بن طلحة از جمله راویان ثقه و معتبر حدیث بود که از عبدالله بن عمرو بن عاص، معاویه، ابوهریره و پدرش طلحة بن عبیدالله روایت نقل کرده است. زهری، طلحة بن یحیی، محمد بن ابراهیم تیمی و دیگران از او روایت کردهاند. روایات او بیشتر در زمینه علم و موعظهها (رقاق) بوده است.[۵]
عیسی بن طلحة به بردباری، فروتنی و بزرگواری شهرت داشت و از اشراف قریش بهشمار میرفت. او دوست نزدیک عروه بن زبیر بود و در ماجرایی که عروه پای خود را از دست داد، با سخنان دلگرمکننده و حکیمانهاش، او را تسلی داد. در پاسخ به اینکه بردباری چیست، گفته است: بردباری همان فروتنی است.
همچنین، نقل شده که عیسی بن طلحة در میان اهل ادب و شعر نیز جایگاه داشت و در محفلی شعری درباره عشق و دلباختگی خواند که باعث شادمانی و تحسین حاضران شد. ابو محمّد مدنی. یکی از دانشمندانیست که ابن معین او را توثیق نموده، و بموجب شرح حالی که خزرجی در صفحه ۲۵۷ خلاصه اش نگاشته، نامبرده در خلافت عمر بن عبد العزیز حدود سال صد هجری وفات یافته.[۶]
پانویس
- ↑ چکیده عبقات الانوار (حدیث غدیر): صفحه ۱۷۷.
- ↑ البدایة و النهایة: جلد ۷ صفحه ۳۴۹.
- ↑ خلاصة تهذیب الکمال (خزرجی): صفحه ۲۵۷.
- ↑ طبقات ابن سعد (ترجمه). جلد 5، صفحه 280.
- ↑ تاریخ الإسلام و وفیات المشاهیر و الأعلام. جلد 6، دار الکتاب العربی، 1409، صفحه 448.
- ↑ الغدیر فی الکتاب و السنة و الأدب، جلد ۱ صفحه ۱۶۱