آيات ۲۴ و ۲۵ محمد و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی غدیر
(صفحه‌ای تازه حاوی «=== آيه «اِنَّ الَّذينَ ارْتَدّوا عَلى اَدْبارِهِمْ مِنْ بَعْدِ ما تَبَيَّنَ...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
=== آيه «اِنَّ الَّذينَ ارْتَدّوا عَلى اَدْبارِهِمْ مِنْ بَعْدِ ما تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدى...»<ref>محمدصلى الله عليه وآله /  ۲۵ ۲۴. واقعه قرآنى غدير: ص ۵۴ .</ref> ===
{{جعبه اطلاعات آیه
   در روز چهاردهم ذى ‏الحجة در سفر حجةالوداع، ماجراهاى پيچيده ‏اى و عجيبى اتفاق افتاد. از جمله آن وقائع اين بود كه اصحاب صحيفه -  كه پيمان نامه ‏اى بر عليه اهل‏بيت‏ عليهم السلام نوشته و آن را در كعبه امضا كرده بودند -  بلافاصله وارد عمل و فتنه ‏انگيزى شدند.
| عرض =  
| تصویر = آيات ۲۴ و ۲۵ محمد و غدیر .jpg
| اندازه تصویر =  
| توضیح_تصویر =
| عنوان =
| سوره =محمد
| آیه =۲۴ و ۲۵  
| جزء =۲۶
| شأن نزول =  
| مکان نزول =مدینه
| موضوع =همکاری و چگونگی همکاری بنی‌امیه با اصحاب صحیفه
| صوت =
| توضیح صوت =
}}
'''آیات ۲۴ و ۲۵ سوره محمد''' آیاتی درباره اصحاب [[صحیفه ملعونه اول]] که از همکاری [[بنی امیه|بنی‌امیه]] با اصحاب صحیفه پرده برداشت.


اولين كسانى كه از نظر آنان در غصب خلافت همكارى خوبى مى ‏توانستند داشته باشند بنى‏ اميه بودند.
بستر نزول آیات ۲۴ و ۲۵ سوره محمد چنین توصیف شده است:<ref>واقعه قرآنى غدير، ص۵۴.</ref> در روز چهاردهم ذى ‏الحجة در سفر [[حجةالوداع]] وقایع پیچیده‌ای رخ داد؛  از جمله اینکه اصحاب [[صحیفه ملعونه اول|صحيفه ملعونه اول]] -كه پيمان‌نامه‌‏اى عليه اهل‏ بيت‏ عليهم السلام نوشته و آن را در كعبه امضا كرده بودند-  برای غصب خلافت وارد عمل شدند. اولين كسانى كه از نظر آنان در غصب خلافت همكارى خوبى مى‌‏توانستند داشته باشند [[بنی امیه|بنى‏‌اميه]] بودند. اين بود كه رؤساى آنان را به مجلس خود دعوت كردند. در اين مرحله مسئله اقتصادى را هم به مسائل مورد نظر خود افزودند و آن منع خمس از اهل‏ بيت‏ عليهم السلام بود. آنان گمان می‌کردند اين كه اگر خمس در اختيار آنان باشد، از آن در راه غصب خلافت استفاده خواهند كرد.  


اين بود كه رؤساى آنان را به پيمان خود دعوت كردند. در اين مرحله مسئله اقتصادى را هم به مسائل مورد نظر خود افزودند و آن منع خمس از اهل‏بيت‏ عليهم السلام بود؛ و گمانشان اين بود كه اگر خمس در اختيار آنان باشد از آن در راه غصب خلافت استفاده خواهند كرد.
در آن مجلس [[عثمان بن عفّان|عثمان]] و [[معاوية بن ابوسفیان|معاويه]] به‌عنوان سردمداران بنى‌‏اميه شركت كردند و چند نفر ديگر نيز حضور داشتند كه عبارت بودند: عبدالرحمان بن عوف، [[عمرو بن عاص]]، [[سعد بن ابی وقاص (ابواسحاق)|سعد بن ابى‏‌وقاص]]، [[مغیرة بن شعبه|مغيرة بن شعبه]]، [[ابوهریره دوسی|ابوهريره]] و [[ابوموسی اشعری|ابوموسى اشعرى]]. بنى‌‏اميه از آنان پرسيدند: براى خلافت چه كسى را در نظر گرفته‌‏ايد؟ گفتند: ابوبكر! آنان گفتند: با منع خمس موافقيم، ولى با خلافت ابوبكر نه. آنان همين مقدار را از بنى‌اميه پذيرفتند و با آنان نيز هم‌پيمان شدند و بار ديگر [[ابوعبیده جرّاح|ابوعبيده جراح]] را شاهد خود قرار دادند و گروه خود را براى اجراى نقشه‏‌هاى خود گسترده‏‌تر نمودند. اينجا بود كه خداوند به پيامبرش‏ صلى الله عليه و آله انعقاد پيمان دوم را هم خبر داد و [[آیه ۷۴ تا ۸۰ زخرف|آيه ۷۹ و ۸۰ سوره زخرف]] را نازل كرد.


در آن مجلس عثمان و معاويه به عنوان سردمداران بنى ‏اميه شركت كردند و چند نفر ديگر نيز حضور داشتند كه عبارت بودند:
به دنبال آن، آيات ۲۴ و ۲۵ سوره محمد صلى الله عليه و آله نازل شد كه خبر از پذيرفتن نيمى از پيشنهاد اصحاب صحيفه توسط بنى‌اميه را مى‏‌داد: {{قرآن|اِنَّ الَّذينَ ارْتَدّوا عَلى اَدْبارِهِمْ مِنْ بَعْدِ ما تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدى الشَّيْطانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَ اَمْلى لَهُمْ. ذلِكَ بِاَنَّهُمْ قالُوا لِلَّذينَ كَرِهُوا ما نَزَّلَ اللَّهُ سَنُطيعُكُمْ فى بَعْضِ الاَمْرِ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ اِسْرارَهُمْ|ترجمه=كسانى كه از دين خدا رو به عقب باز مى‌‏گردند بعد از آنكه راه هدايت برايشان روشن شده شيطان كار آنان را برايشان زيبا جلوه داده و آنان را بدان سو تشويق كرده است. اين بدان جهت است كه آنان گفتند به كسانى كه آنچه خدا نازل كرده را خوش نداشتند: ما در بعضى از اين مسئله از شما پيروى مى‏‌كنيم، ولى خدا پنهان‏‌كارى آنان را مى‌داند}}.<ref>بحارالانوار، ج۲۸، ص۱۲۲؛ بحارالانوار، ج۳۰، ص۱۶۳-۱۶۴؛ بحارالانوار، ج۳۶، ص۱۵۷.</ref>
 
== پانویس ==
* از عبدالرحمان بن عوف
{{پانویس}}
* عمروعاص
[[رده:قرآن و غدیر]]
* سعد بن ابى‏ وقاص
* مغيرة بن شعبة
* ابوهريره و ابوموسى اشعرى.
 
بنى ‏اميه از آنان پرسيدند: براى خلافت چه كسى را در نظر گرفته ‏ايد؟ گفتند: ابوبكر! آنان گفتند: با منع خمس موافقيم، ولى با خلافت ابوبكر نه! و در واقع با اصل غصب خلافت موافق بودند و درباره ابوبكر متردد بودند. آنان همين مقدار را از بنى ‏اميه پذيرفتند و با آنان نيز هم پيمان شدند، و بار ديگر ابوعبيده جراح را شاهد خود قرار دادند و گروه خود را براى اجراى نقشه‏ هاى شوم گسترده‏ تر نمودند.
 
اينجا بود كه خداوند به پيامبرش‏ صلى الله عليه وآله پيمان دوم را هم خبر داد و آيه ۷۹  - ۸۰ سوره زخرف را نازل كرد:«اَمْ اَبْرَمُوا اَمْراً فَاِنّا مُبْرِمُونَ، اَمْ يَحْسَبُونَ اِنّا لا نَسْمَعُ سِرَّهُمْ وَ نَجْواهُمْ بَلى وَ رُسُلُنا لَدَيْهِمْ يَكْتُبُونَ»:«آيا مسئله ‏اى را محكم مى ‏كنند؟ پس ما هم محكم مى ‏نماييم. يا گمان مى‏ كنند ما سِرّ و نجوايشان را نمى ‏شنويم؟ بلى، حتى فرستادگان ما نزد آنان مشغول نوشتن هستند».
 
به دنبال آن آيات ۲۴  - ۲۵سوره محمدصلى الله عليه وآله نازل شد كه خبر از پذيرفتن نيمى از پيشنهاد اصحاب صحيفه توسط بنى ‏اميه مى‏ داد:«اِنَّ الَّذينَ ارْتَدّوا عَلى اَدْبارِهِمْ مِنْ بَعْدِ ما تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدى الشَّيْطانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَ اَمْلى لَهُمْ. ذلِكَ بِاَنَّهُمْ قالُوا لِلَّذينَ كَرِهُوا ما نَزَّلَ اللَّهُ سَنُطيعُكُمْ فى بَعْضِ الاَمْرِ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ اِسْرارَهُمْ»:
 
«كسانى كه از دين خدا رو به عقب باز مى ‏گردند بعد از آنكه راه هدايت برايشان روشن شده شيطان كار آنان را برايشان زيبا جلوه داده و آنان را بدان سو تشويق كرده است. اين بدان جهت است كه آنان گفتند به كسانى كه آنچه خدا نازل كرده را خوش نداشتند: ما در بعضى از اين مسئله از شما پيروى مى‏ كنيم ولى خدا پنهان‏ كارى آنان را مى ‏داند». <ref>بحار الانوار: ج ۲۳ ص ۳۵۷ و ج ۲۸ ص ۱۲۲ و ج ۳۰ ص ۲۶۳ ۱۶۳ و ج ۳۶ ص ۱۵۷. مثالب النواصب (ابن شهرآشوب، نسخه خطى): ص ۹۴.</ref>
 
 
== '''پانویس''' ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۳۴

آيات ۲۴ و ۲۵ محمد و غدیر
مشخصات آیه
نام سورهمحمد
شماره آیه۲۴ و ۲۵
جزء۲۶
محتوای آیه
مکان نزولمدینه
موضوعهمکاری و چگونگی همکاری بنی‌امیه با اصحاب صحیفه

آیات ۲۴ و ۲۵ سوره محمد آیاتی درباره اصحاب صحیفه ملعونه اول که از همکاری بنی‌امیه با اصحاب صحیفه پرده برداشت.

بستر نزول آیات ۲۴ و ۲۵ سوره محمد چنین توصیف شده است:[۱] در روز چهاردهم ذى ‏الحجة در سفر حجةالوداع وقایع پیچیده‌ای رخ داد؛ از جمله اینکه اصحاب صحيفه ملعونه اول -كه پيمان‌نامه‌‏اى عليه اهل‏ بيت‏ عليهم السلام نوشته و آن را در كعبه امضا كرده بودند-  برای غصب خلافت وارد عمل شدند. اولين كسانى كه از نظر آنان در غصب خلافت همكارى خوبى مى‌‏توانستند داشته باشند بنى‏‌اميه بودند. اين بود كه رؤساى آنان را به مجلس خود دعوت كردند. در اين مرحله مسئله اقتصادى را هم به مسائل مورد نظر خود افزودند و آن منع خمس از اهل‏ بيت‏ عليهم السلام بود. آنان گمان می‌کردند اين كه اگر خمس در اختيار آنان باشد، از آن در راه غصب خلافت استفاده خواهند كرد.

در آن مجلس عثمان و معاويه به‌عنوان سردمداران بنى‌‏اميه شركت كردند و چند نفر ديگر نيز حضور داشتند كه عبارت بودند: عبدالرحمان بن عوف، عمرو بن عاص، سعد بن ابى‏‌وقاص، مغيرة بن شعبه، ابوهريره و ابوموسى اشعرى. بنى‌‏اميه از آنان پرسيدند: براى خلافت چه كسى را در نظر گرفته‌‏ايد؟ گفتند: ابوبكر! آنان گفتند: با منع خمس موافقيم، ولى با خلافت ابوبكر نه. آنان همين مقدار را از بنى‌اميه پذيرفتند و با آنان نيز هم‌پيمان شدند و بار ديگر ابوعبيده جراح را شاهد خود قرار دادند و گروه خود را براى اجراى نقشه‏‌هاى خود گسترده‏‌تر نمودند. اينجا بود كه خداوند به پيامبرش‏ صلى الله عليه و آله انعقاد پيمان دوم را هم خبر داد و آيه ۷۹ و ۸۰ سوره زخرف را نازل كرد.

به دنبال آن، آيات ۲۴ و ۲۵ سوره محمد صلى الله عليه و آله نازل شد كه خبر از پذيرفتن نيمى از پيشنهاد اصحاب صحيفه توسط بنى‌اميه را مى‏‌داد: Ra bracket.png اِنَّ الَّذينَ ارْتَدّوا عَلى اَدْبارِهِمْ مِنْ بَعْدِ ما تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدى الشَّيْطانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَ اَمْلى لَهُمْ. ذلِكَ بِاَنَّهُمْ قالُوا لِلَّذينَ كَرِهُوا ما نَزَّلَ اللَّهُ سَنُطيعُكُمْ فى بَعْضِ الاَمْرِ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ اِسْرارَهُمْ؛ كسانى كه از دين خدا رو به عقب باز مى‌‏گردند بعد از آنكه راه هدايت برايشان روشن شده شيطان كار آنان را برايشان زيبا جلوه داده و آنان را بدان سو تشويق كرده است. اين بدان جهت است كه آنان گفتند به كسانى كه آنچه خدا نازل كرده را خوش نداشتند: ما در بعضى از اين مسئله از شما پيروى مى‏‌كنيم، ولى خدا پنهان‏‌كارى آنان را مى‌داند La bracket.png.[۲]

پانویس

  1. واقعه قرآنى غدير، ص۵۴.
  2. بحارالانوار، ج۲۸، ص۱۲۲؛ بحارالانوار، ج۳۰، ص۱۶۳-۱۶۴؛ بحارالانوار، ج۳۶، ص۱۵۷.