جلوه هایی از رخدادهای غدیر در عصر ظهور

جلوه‏ هايى از رخدادهاى غدير در عصر ظهور

الف) مؤاخات

يكى از رخدادهاى مهم روز غدير مؤاخات و برادرى ميان امت است. قرآن كريم مؤمنان را برادر يكديگر خوانده و فرموده است: «انما المؤمنون اخوة»:

به راستى مؤمنان برادر يكديگر اند. رسول خدا‏ صلى الله عليه و آله چندين بار در ميان مسلمانان به ايجاد عقد اخوت اقدام نمودند، كه از آن جمله است:

در مكه معظمه، در ميان اصحاب و مسلمانان اوليه.

در مدينه منوره در ميان مهاجران و انصار.

در مدينه منوره در ميان خواص اصحاب.

در سرزمين غدير خم در ميان امت اسلامى.

در همه اين موارد هر فردى را با فردى متناسب با او برادر نموده است. مثلاً ابوبکر را با عمر، سلمان را با ابوذر، زبیر را با کعب بن مالک، حمزه را با زيد، ابوطلحه را با ابوعبیده، عوف بن مالک را با صعب بن جثامه و عبدالرحمن بن عوف را با سعد بن ربيع.

ولى هرگز اميرالمؤمنين ‏عليه السلام را با احدى از اصحاب برادر نكرده، بلكه خطاب به او فرموده است: انت اخى و صاحبى: تو برادر و يار و ياور من هستى.

منابع حديث مؤاخات

همه محدثان، مورخان، سيره ‏نويسان و تراجم‏ نگاران، حديث مؤاخات را نقل كرده ‏اند، كه از آن جمله است:

۱. ابن ابی ‏شیبه (م ۲۳۵ ق).

۲. احمد حنبل (م ۲۴۱ ق).

۳. ابن ‏عبدالبر (م ۴۲۶ ق).

۴. ابن‏ مغازلی (م ۴۸۳ ق).

۵ . اخطب خوارزم (م ۵۶۸ ق).

۶ . ابن‏ بطریق (م ۶۰۰ ق).

۷. تلمسانى (م بعد از ۶۴۵ ق).

۸ . سبط ابن‏ جوزی (م ۶۵۴ ق).

۹. گنجی شافعی (م ۶۵۸ ق).

۱۰. محب‏ الدین طبری (م ۶۹۴ ق).

محدث بحرانى تصريح فرموده كه حدیث مؤاخات بين علماى تشيع و تسنّن متواتر است.

محدث قمی به هنگام شمارش حوادث روز غدير مى ‏نويسد: رسول اکرم ‏صلی الله علیه و آله در روز غدير بين اصحاب خود عقد اخوّت بست.

اوج اخوّت و برادرى

دقيقاً هفتاد روز پس از عيد غدير و به دنبال شهادت رسول اكرم‏ صلى الله عليه و آله، مهاجرين و انصار در سقیفه گرد آمده و براى كسب قدرت، اخوّت و برادرى را به بوته فراموشى سپردند!

و با شعار «منّا امير و منكم امير» به جنگ و ستيز برخاستند. ولى تجلّى اين اخوّت و برادرى در عصر ظهور خواهد بود، چنانكه در احاديث پيشوايان معصوم ‏عليهم السلام بر آن تاكيد شده است.

زيد زرّاد از اصحاب امام صادق‏ عليه السلام به محضر آن حضرت عرضه داشت: مى‏ ترسم كه ما مؤمن نباشيم! فرمود: براى چه؟ عرض كرد:

براى اينكه در ميان ما كسى پيدا نمى ‏شود كه برادر ايمانى ‏اش در نزد او از درهم و دينار عزيزتر باشد. بلكه در ميان ما درهم و دينار گرامى ‏تر است از برادر ايمانى، كه ولایت امیرالمؤمنین‏ علیه السلام بين ما و او اخوت و برادرى ايجاد كرده است.

فرمود: نه، شما مؤمن هستيد، لكن ايمان شما به حدّ كمال نمى ‏رسد جز هنگامى كه حضرت قائم ما عليه السلام خروج كند.

در آن هنگام خداوند عقل‏ هاى شما را كامل مى‏ كند و مؤمن كامل مى ‏شويد.

در پايان، به هنگام شمارش ويژگى‏ هاى مؤمنان در عصر ظهور مى‏ فرمايد: و المُواسات للاخوان فى حال اليُسر و العُسر: مواسات با برادران ايمانى در حالت توانمندى و تنگدستى.

بر اساس اين روايت و ديگر احاديث پيشوايان معصوم‏ عليهم السلام آن اخوّت و برادرى كه رسول گرامى صلى الله عليه و آله در روز عيد سعيد غدير در ميان امت اسلامى ايجاد نمود، در عصر موفور السرور ظهورِ آن امام نور تحقق پيدا خواهد كرد، و آن ايثار و مواسات و آن مؤاخات مورد نظر رسول عالميان‏ صلى الله عليه و آله آن روز تجلى خواهد كرد.