ابن اثیر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
* اللباب فی تهذیب الانساب» | * اللباب فی تهذیب الانساب» | ||
* «التاریخ الباهر فی الدولة اتابکیه» | * «التاریخ الباهر فی الدولة اتابکیه» | ||
== وثاقت راوی == | |||
'''جایگاه ابن اثیر نزد علماء شیعه''' ابن اثیر به عنوان یک مورخ و محدث اهل سنت، در میان علمای شیعه نیز از جایگاه خاصی برخوردار است. اگرچه دیدگاه های او با برخی دیدگاه‌های شیعی مطابقت ندارد، اما دقت تاریخی و منصفانه بودنش در نقل رویدادها مورد توجه قرار گرفته است. | |||
# : ابن اثیر نسبت به تاریخ و رجال شیعه منصف‌تر از برخی مورخان سنی مانند طبرى یا ذهبى عمل کرده است. | |||
# : آثارش گاهی بر اساس منابع مختلف نوشته شده که شامل رویدادهای مرتبط با تاریخ اسلام نیز می‌شود. | |||
# : کتاب «النهایة فی غریب الحدیث والأثر» حاکی از جایگاه ویژه‌ای در میان فقهای شیعه دارد؛ چرا که کتب فقهی شیعه به نظرات این کتاب ارجاع داده‌اند. | |||
# : اثر مشهور او «الکامل فی التاریخ» یکی از مهم‌ترین منابع برای پژوهش درباره تاریخ مغول است و سلسله قراختاییان را به طور کامل معرفی می‌کند. | |||
با وجود اینکه ابن اثیر یک عالم سنی بود، اما دقت تاریخی و منصفانه بودن وی باعث شده تا آثارش نزد علمای شیعه نیز ارزشمند باشد. | |||
'''جایگاه ابن اثیر نزد علماء اهل سنت''' | |||
ابن اثیر به عنوان یک مورخ و محدث برجسته در میان اهل سنت، از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. او حافظ حدیث بود و تاریخ را از بر داشت. همچنین انساب عرب را به خوبی می‌دانست و آگاهی کاملی نسبت به اخبار عرب داشت. | |||
# : ابن اثیر حافظ حدیث بود که نشان‌دهنده توانمندی او در حفظ اطلاعات تاریخی است. | |||
# : کتاب‌های «الکامل فی التاریخ» و «أسد الغابة فی معرفة الصحابة» از جمله آثار مهم او هستند که مورد استفاده بسیاری از مورخان قرار گرفته‌اند. | |||
# : ابن جوزی، ابن کثیر، و ابن حنبلی از جمله کسانی هستند که به آثار وی ارجاع داده‌اند یا او را ستوده‌اند، نشان‌دهنده جایگاه علمی بالای او در بین علمای سنی است. | |||
# : اگرچه برخی انتقادات سیاسی نسبت به خلفا داشته‌است، اما دقت تاریخی و منصفانه بودنش در نقل رویدادها مورد توجه قرار گرفته است. | |||
# : استفاده گسترده‌ای که سایر مورخان سنی مانند ذهبی یا ابن کثیر از آثارش کرده‌اند، نشان‌دهنده اعتماد آنها به دقت تاریخی وی است. | |||
در مجموع، ابن اثیر نزد علمای اهل سنت شخصیتی قابل اعتماد شناخته می‌شود؛ هرچند ممکن است برخی انتقادات سیاسی یا دیدگاه‌های متفاوت با دیگر علما وجود داشته باشد. | |||
== اعمال شب و روز غدير == | == اعمال شب و روز غدير == | ||
نسخهٔ ۲۲ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۰۰
عز الدین ابن اثیر(۵۵۵-۶۳۰ ه.ق) یکی از بزرگ‌ترین مورخان، محدثان و ادیبان اهل سنت در قرن هفتم هجری است. او به عنوان ابوالحسن علی بن محمد بن محمد بن عبدالکریم شیبانی جزری شناخته می‌شود و لقب «عزالدین» را دارد.
زندگینامه
عزالدین ابن اثیر، با نام کامل علی بن محمد بن محمد بن عبدالکریم شیبانی جزری، در جمادی‌الاول سال ۵۵۵ هجری قمری در جزیره ابن عمر واقع در شمال رود فرات به دنیا آمد. او از تبار شیبانی بود و متعلق به قبیله عرب بکر بن وائل بود که نام خود را به شهر دیاربکر دادند. برخی او را با تبار کرد نیز معرفی می‌کنند.
پدرش از کارگزاران دولت اتابکه موصل بود و علاوه بر سمت دولتی، به تجارت نیز مشغول بود. دو برادر بزرگتر و کوچکترش مجدالدین و ضیاءالدین ابن اثیر بودند که هر سه از مشاهیر اهل سنت بودند.
ابن اثیر کودکی خود را با آموزش قرآن آغاز کرد. سپس در شهرهای موصل، شام، بغداد نزد اساتیدی چون ابن ریان و ابوحفص عمر بن طبرزد بغدادی تحصیل کرد. او اساتید خود را در کتاب «الکامل فی التاریخ» معرفی کرده است.
او حافظ حدیث بود و تاریخ را از بر داشت. همچنین انساب عرب را به خوبی می‌دانست و آگاهی کاملی نسبت به اخبار عرب داشت.
سرانجام وی در سال ۶۳۰ یا ۶۳۲ هجری قمری در حلب سوریه وفات یافت.
تألیفات
از مهم‌ترین آثار او می‌توان به:
- «الکامل فی التاریخ»
- «اسد الغابة فی معرفة الصحابة»
- اللباب فی تهذیب الانساب»
- «التاریخ الباهر فی الدولة اتابکیه»
وثاقت راوی
جایگاه ابن اثیر نزد علماء شیعه ابن اثیر به عنوان یک مورخ و محدث اهل سنت، در میان علمای شیعه نیز از جایگاه خاصی برخوردار است. اگرچه دیدگاه های او با برخی دیدگاه‌های شیعی مطابقت ندارد، اما دقت تاریخی و منصفانه بودنش در نقل رویدادها مورد توجه قرار گرفته است.
- : ابن اثیر نسبت به تاریخ و رجال شیعه منصف‌تر از برخی مورخان سنی مانند طبرى یا ذهبى عمل کرده است.
- : آثارش گاهی بر اساس منابع مختلف نوشته شده که شامل رویدادهای مرتبط با تاریخ اسلام نیز می‌شود.
- : کتاب «النهایة فی غریب الحدیث والأثر» حاکی از جایگاه ویژه‌ای در میان فقهای شیعه دارد؛ چرا که کتب فقهی شیعه به نظرات این کتاب ارجاع داده‌اند.
- : اثر مشهور او «الکامل فی التاریخ» یکی از مهم‌ترین منابع برای پژوهش درباره تاریخ مغول است و سلسله قراختاییان را به طور کامل معرفی می‌کند.
با وجود اینکه ابن اثیر یک عالم سنی بود، اما دقت تاریخی و منصفانه بودن وی باعث شده تا آثارش نزد علمای شیعه نیز ارزشمند باشد.
جایگاه ابن اثیر نزد علماء اهل سنت
ابن اثیر به عنوان یک مورخ و محدث برجسته در میان اهل سنت، از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. او حافظ حدیث بود و تاریخ را از بر داشت. همچنین انساب عرب را به خوبی می‌دانست و آگاهی کاملی نسبت به اخبار عرب داشت.
- : ابن اثیر حافظ حدیث بود که نشان‌دهنده توانمندی او در حفظ اطلاعات تاریخی است.
- : کتاب‌های «الکامل فی التاریخ» و «أسد الغابة فی معرفة الصحابة» از جمله آثار مهم او هستند که مورد استفاده بسیاری از مورخان قرار گرفته‌اند.
- : ابن جوزی، ابن کثیر، و ابن حنبلی از جمله کسانی هستند که به آثار وی ارجاع داده‌اند یا او را ستوده‌اند، نشان‌دهنده جایگاه علمی بالای او در بین علمای سنی است.
- : اگرچه برخی انتقادات سیاسی نسبت به خلفا داشته‌است، اما دقت تاریخی و منصفانه بودنش در نقل رویدادها مورد توجه قرار گرفته است.
- : استفاده گسترده‌ای که سایر مورخان سنی مانند ذهبی یا ابن کثیر از آثارش کرده‌اند، نشان‌دهنده اعتماد آنها به دقت تاریخی وی است.
در مجموع، ابن اثیر نزد علمای اهل سنت شخصیتی قابل اعتماد شناخته می‌شود؛ هرچند ممکن است برخی انتقادات سیاسی یا دیدگاه‌های متفاوت با دیگر علما وجود داشته باشد.
اعمال شب و روز غدير
براى شب و روز غدير اعمال متعددى وارد شده است. از نماز و روزه و دعا و زیارت و... . توضيح در مورد تک تک اين موارد در عنوان «عید غدیر» آمده است.
روايت حديث غدير[۱]
كتب مفصلى در زمينه بحث هاى رجالى و تاريخىِ مربوط به سند حدیث غدیر تألیف شده است. از جمله در تعدادى از كتاب هاى بزرگان عامه حديث غدير به عنوان يكى از مسلمات روایت شده است.
يكى از آنها على بن محمد جَزَرى، ابوالحسن، ابن اثير (م ۶۳۰ ق) است.[۲]
ابن اثير در كتاب «الاستیعاب» حديث غدير را با اشاره به ماجراى غدير در سه مورد آورده است: معرفى عامر بن ليلى بن ضَمره و عبدالله بن ياميل و ابوسَريحه غِفارى.[۳]
يافعى[۴]: او صاحب تاریخ و نيز كتاب «اُسد الغابة فی معرفة الصحابة» و ديگر كتابها بوده و متبحّر در علم تاريخ و انساب است.
نقل احتجاج اميرالمؤمنين عليه السلام در رحبه كوفه[۵]
از ادله دلالت حديث غدير بر امامت و خلافت اين است كه اميرالمؤمنين عليه السلام در رحبه کوفه حديث «مَن كُنتُ مَولاهُ فَعَلىٌّ مَولاهُ» را مطرح كرده و از شاهدان حاضر در مجلس از صحابه كه در غدير حاضر بودند طلب شهادت كرد. اين ماجرا را شمارى از بزرگان اهل سنت نقل كرده اند. از جمله على بن محمد بن اثير جَزَرى، ابوالحسن، ابن اثير است.
ابن اثير در «اسد الغابة» با اسناد خود از يَعلَى بن مرّه (با دو اسناد) و عبدالرحمن بن ابى ليلى و براء بن عازب و اصبغ بن نباته و ابوالطُفَيل حدیث مناشده را نقل كرده است.
همچنين گفته كه اين خبر را از ابونُعَيم و ابوموسى و ابن عقده نقل كرده اند.[۶]
پانویس
- ↑ چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۲۷۱. اسرار غدير: ص ۱۰۷. چهارده قرن با غدير: ص ۱۲۱.
- ↑ عوالم العلوم: ج ۳ / ۱۵ ص ۴۷۷.
- ↑ اسد الغابه: ج ۳ ص ۹۲، ۲۷۴ و ج ۵ ص ۲۰۸.
- ↑ مرآة الجنان: حوادث سال ۶۳۰ . همچنين ر.ک: العِبَر فى خبر من غَبَر: ج ۵ ص ۱۲۰. تذكرة الحفّاظ: ج ۴ ص ۱۳۶۶. وفيات الاعيان: ج ۲ ص ۲۷۸.
- ↑ چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۵۲۵ .
- ↑ اسد الغابة: ج ۲ ص ۲۳۳ و ج ۴ ص ۲۸ و ج ۵ ص ۵، ۶، ۲۰۵، ۲۷۵.