جابر بن عبدالله انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه غدیر
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
== اتمام حجت با غدير<ref>چهارده قرن با غدير: ص ۹۱. اسرار غدير: ص ۲۸۹. </ref> ==
== اتمام حجت با غدير<ref>چهارده قرن با غدير: ص ۹۱؛ اسرار غدير: ص ۲۸۹. </ref> ==
   از نمونه‏ هاى بارز [[اتمام حجت]] و استدلال و يادآورى ‏هاى غدير، مواردى است كه توسط خود خداوند و معصومين‏ عليهم السلام و اصحابشان صورت گرفته است.
از نمونه‏ هاى بارز اتمام حجت و استدلال و يادآورى ‏هاى غدير، مواردى است كه توسط خود خداوند و [[معصومین‏ علیهم السلام]] و اصحابشان صورت گرفته است.


تمام راويانى كه در طول [[هزار و چهارصد سال]] تاريخ اسلام حديث غدير را روايت كرده‏ اند نيز به گونه ‏اى جهاد خود را در مقابله با اهل سقيفه به نمايش گذاشته ‏اند.
تمام راويانى كه در طول هزار و چهارصد سال [[تاریخ]] [[اسلام]] حدیث غدیر را [[روایت]] كرده‏ اند نيز به گونه ‏اى جهاد خود را در مقابله با اهل [[سقیفه]] به نمايش گذاشته ‏اند.


يكى از اصحاب معصومين ‏عليهم السلام كه با غدير اتمام حجت نموده جابر بن عبداللَّه انصارى است:
يكى از اصحاب ائمه علیهم السلام كه با غدير اتمام حجت نموده جابر بن عبدالله انصارى است:


جابر داستان غدير را در روايتى چنين نقل كرده است: خداوند به پيامبرصلى الله عليه وآله دستور داد على ‏عليه السلام را براى مردم منصوب كند و آنان را به ولايت او خبر دهد. اين بود كه در غدير خم به پاخاست و ولايت او را بيان كرد.<ref>اثبات الهداة: ج ۲ ص ۱۲۰ ح ۴۹۸.</ref>
جابر داستان غدير را در روايتى چنين نقل كرده است: خداوند به پیامبر صلی الله علیه و آله دستور داد على ‏عليه السلام را براى مردم منصوب كند و آنان را به ولايت او خبر دهد. اين بود كه در غدير خم به پاخاست و ولايت او را بيان كرد.<ref>اثبات الهداة: ج ۲ ص ۱۲۰ ح ۴۹۸.</ref>


عده ‏اى در خانه جابر بن عبداللَّه انصارى نشسته بودند و [[امام زين‏ العابدين‏ عليه السلام]] نيز حضور داشتند. در اين هنگام مردى عراقى وارد شد و به جابر گفت: تو را به خدا قسم مى‏دهم آنچه ديده و شنيده‏اى از پيامبرصلى الله عليه وآله برايم نقل كنى.
عده ‏اى در خانه جابر بن عبداللَّه انصارى نشسته بودند و امام زین العابدین نيز حضور داشتند.  


جابر گفت: در منطقه [[جحفه]] در غدير خم بوديم و در آنجا مردم بسيارى از قبايل مختلف بودند. پيامبرصلى الله عليه وآله از خيمه بيرون آمد و سه بار با دستش اشاره كرد و دست اميرالمؤمنين‏ عليه السلام را گرفت و فرمود: «من كنت مولاه فعلى مولاه».<ref>الغدير: ج ۱ ص ۲۰۵. </ref>
در اين هنگام مردى عراقى وارد شد و به جابر گفت: تو را به خدا قسم مى‏ دهم آنچه ديده و شنيده‏اى از پيامبر صلى الله عليه و آله برايم نقل كنى.
 
جابر گفت: در منطقه [[جحفه]] در غدير خم بوديم و در آنجا مردم بسيارى از قبايل مختلف بودند.  
 
پيامبر صلى الله عليه و آله از خيمه بيرون آمد و سه بار با دستش اشاره كرد و دست اميرالمؤمنين‏ عليه السلام را گرفت و فرمود: {{متن عربی|مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِيٌّ}}<ref>الغدير: ج ۱ ص ۲۰۵. </ref>


== جابر پيش از غدير<ref>واقعه قرآنى غدير: ص ۱۸. </ref> ==
== جابر پيش از غدير<ref>واقعه قرآنى غدير: ص ۱۸. </ref> ==
   پس از انجام اعمال حج در سفر [[حجةالوداع]]، پيامبر اكرم‏ صلى الله عليه وآله از هر فرصتى براى آماده ‏سازى مردم نسبت به اعلان ولايت استفاده مى‏ كرد.
پس از انجام اعمال حج در سفر [[حجةالوداع]]، پيامبر اكرم‏ صلى الله عليه و آله از هر فرصتى براى آماده ‏سازى مردم نسبت به اعلان [[ولایت]] استفاده مى‏ كرد.
 
آن حضرت كنار [[کعبه]] ايستاده بود و جابر بن عبدالله انصاری هم كنار حضرت بود. در اين حال على ‏عليه السلام به طرف حضرت آمد.
 
پيامبرصلى الله عليه وآله فرمود: برادرم نزد شما آمد. آنگاه توجهى به كعبه كرد و با دست بر آن زد و فرمود:
 
قسم به آنكه جانم به دست اوست، اين (على) و شيعيانش روز قيامت رستگارانند. او اوّلِ شما در ايمان به من است، و وفادارترين شما به عهد خدا و قيام كننده‏ ترين شما به امر خدا و عادل‏ ترين شما بين مردم و قسمت كننده به تساوى و بلند مرتبه ‏ترين شما نزد خداست.
 
اينجا بود كه سايه سنگين وحى بر [[کعبه]] افتاد و آيه ۷سوره بيّنه نازل شد:
 
{{متن قرآن|اِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ اُولئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ}}: «كسانى كه ايمان آورده و عمل صالح انجام داده ‏اند بهترين مردم هستند».


آن حضرت كنار كعبه ايستاده بود و [[جابر بن عبداللَّه انصارى]] هم كنار حضرت بود. در اين حال على ‏عليه السلام به طرف حضرت آمد. پيامبرصلى الله عليه وآله فرمود: برادرم نزد شما آمد. آنگاه توجهى به كعبه كرد و با دست بر آن زد و فرمود:
پيامبر صلى الله عليه و آله در حضور اصحاب فوراً آيه را [[تفسیر]] كرد و با اشاره به اميرالمؤمنين‏ عليه السلام فرمود: {{متن قرآن|خَيْرُ الْبَرِيَّة}} آمد.<ref>امالى الطوسى: ص ۲۵۱؛ بحار الانوار: ج ۳۸ ص ۹  ۵ و ج ۶۵ ص ۱۳۳؛ تاريخ مدينة دمشق: ج ۴۲ ص ۳۷۱؛ بشارة المصطفى ‏صلى الله عليه وآله: ص ۱۹۲ ۹۱؛تفسير فرات: ص ۵۸۵ .</ref>


قسم به آنكه جانم به دست اوست، اين (على)و شيعيانش روز قيامت رستگارانند. او اوّلِ شما در ايمان به من است، و وفادارترين شما به عهد خدا و قيام كننده‏ ترين شما به امر خدا و [[عادل‏]] ترين شما بين مردم و قسمت كننده به تساوى و بلند مرتبه ‏ترين شما نزد خداست.
== روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۱۴۰. </ref> ==
يكى از صحابه كه حديث غدير را نقل كرده جابر بن عبدالله انصارى (م ۷۳ يا ۷۴ يا ۷۸ ق) است.


اينجا بود كه سايه سنگين وحى بر كعبه افتاد و آيه ۷سوره بيّنه نازل شد: «اِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ اُولئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ»: «كسانى كه ايمان آورده و عمل صالح انجام داده‏اند بهترين مردم هستند» . پيامبرصلى الله عليه وآله در حضور اصحاب فوراً آيه را تفسير كرد و با اشاره به اميرالمؤمنين‏ عليه السلام فرمود:«[[خير البرية]]»آمد.<ref>امالى الطوسى: ص ۲۵۱. بحار الانوار: ج ۳۸ ص ۹  ۵ و ج ۶۵ ص ۱۳۳. تاريخ مدينة دمشق: ج ۴۲ ص ۳۷۱. بشارة المصطفى‏صلى الله عليه وآله: ص ۱۹۲ ۹۱. تفسير فرات: ص ۵۸۵ .</ref>
[[ابن‏ عقده]] در «حدیث الولایه» و ابوبكر جعابى در «نخب المناقب» و ابن‏ عبدالبرّ در «الاستيعاب» حديث غدير را ضمن واقعه غدير از جابر بن عبدالله انصارى نقل كرده است.


== روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير) : ص ۱۴۰. </ref> ==
همچنين در كتب و موارد زير حديث غدير را از وى نقل كرده ‏اند: ابوالحجاج در«اسماء الرجال»، «تهذيب التهذيب»، «كفاية الطالب»، حموينى در «فرائد السمطين»، [[ابن‏ کثیر]] در «البداية و النهاية»، [[متّقی هندی|متقی هندی]] در «كنز العمال»، [[علی بن عبدالله سَمهودی (نورالدین)|سمهودی]] در «جواهر العقدين»، [[سلیمان بن ابراهیم قُندوزی|قندوزی حنفی]] در «[[ینابیع المودة (کتاب)|ینابیع المودة]]»، وصابى شافعى در «الاكتفاء» ، ابن‏ ابی‏ شیبه در سنن، ابن‏ المغازلى در مناقب خود، ابن‏ بطريق در «العمدة»، ثعلبى در تفسیر خود، «ضياء العالمين»، [[موفق بن احمد خوارزمی(مکی، اخطب خوارزم)|خوارزمی]] در مقتل خود، جزرى در«اسنى المطالب» و قاضى در «تاريخ آل‏ محمد عليهم السلام».<ref>الاستيعاب: ج ۲ ص ۴۷۳؛ تهذيب التهذيب: ج ۷ ص ۳۳۷؛ كفاية الطالب: ص ۱۶؛ فرائد السمطين: باب نهم، سمط اول؛ البداية و النهاية: ج ۵ ص ۲۰۹؛ كنز العمّال: ج ۶ ص ۳۹۸؛ ينابيع المودة: ص ۴۱؛ العمدة: ص ۵۳؛ اسنى المطالب: ص ۳؛ تاريخ آل ‏محمد عليهم السلام: ص ۶۷ . </ref>
   يكى از صحابه كه حديث غدير را نقل كرده جابر بن عبداللَّه انصارى(م ۷۳ يا ۷۴ يا ۷۸ ق)است. ابن‏عقده در«حديث الولاية» و [[ابوبكر جعابى]] در «نخب المناقب» و [[ابن‏ عبدالبرّ]] در «الاستيعاب» حديث غدير را ضمن واقعه غدير از جابر بن عبداللَّه انصارى نقل كرده است. همچنين در كتب و موارد زير حديث غدير را از وى نقل كرده ‏اند: [[ابوالحجاج]] در«اسماء الرجال» ، «تهذيب التهذيب»، «كفاية الطالب»، [[حموينى]] در «فرائد السمطين» ، [[ابن‏ كثير]] در «البداية و النهاية» ، [[متقى هندى]] در «كنز العمال» ، [[سمهودى]] در «جواهر العقدين» ، [[قندوزى حنفى]] در «ينابيع المودة» ، [[وصابى شافعى]] درـ«الاكتفاء» ، [[ابن‏ ابى‏ شيبه]] در سنن، ابن‏المغازلى در مناقب خود، ابن‏بطريق در «العمدة»، ثعلبى در تفسير خود، «ضياء العالمين» ، خوارزمى در مقتل خود، جزرى در«اسنى المطالب» و قاضى در «تاريخ آل‏ محمدعليهم السلام» <ref>الاستيعاب: ج ۲ ص ۴۷۳. تهذيب التهذيب: ج ۷ ص ۳۳۷. كفاية الطالب: ص ۱۶. فرائد السمطين: باب نهم، سمط اول. البداية و النهاية: ج ۵ ص ۲۰۹. كنز العمّال: ج ۶ ص ۳۹۸. ينابيع المودة: ص ۴۱. العمدة: ص ۵۳ . اسنى المطالب: ص ۳. تاريخ آل‏محمدعليهم السلام: ص ۶۷ . </ref>


== نقل آيه تبليغ براى غدير<ref>غدير در قرآن: ج ۱ ص ۸۷ . </ref> ==
== نقل آيه تبليغ براى غدير<ref>غدير در قرآن: ج ۱ ص ۸۷ . </ref> ==
   از جمله مشهورترين آيات غدير آيه «يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ...» <ref>مائده /  ۶۷ .</ref> است. اختصاص آن به غدير هم نزد شيعه و غير شيعه از مسلمات است، و بين [[مفسرين و محدثين]] اهل‏ سنت مشهور است، اگر چه بعضى از آنان در صدد انحراف شأن نزول آيه بوده‏ اند، و از جمله عده‏ اى از بزرگان علماى اهل‏ سنت هستند. <ref>نفحات الازهار: ج ۸ ص ۲۵۷  - ۱۹۵.</ref>
از جمله مشهورترين آيات غدير آيه {{متن قرآن|يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ...}}<ref>مائده /  ۶۷ .</ref> است. اختصاص آن به غدير هم نزد شيعه و غير شيعه از مسلمات است، و بين مفسرين و محدثين [[اهل‏ سنت]] مشهور است، اگر چه بعضى از آنان در صدد انحراف شأن نزول آيه بوده‏ اند، و از جمله عده‏ اى از بزرگان علماى اهل‏ سنت هستند.<ref>نفحات الازهار: ج ۸ ص ۱۹۵ - ۲۵۷.</ref>


همچنين يكى از كسانى كه اسناد كتاب ‏ها و روايات مربوط به آيه «بَلِّغْ» به آنها منتهى مى‏ شود جابر بن عبداللَّه است.<ref>عوالم العلوم: ج ۳  / ۱۵ ص ۴۰۴.</ref>
همچنين يكى از كسانى كه اسناد كتاب ‏ها و روايات مربوط به آيه {{متن قرآن|بَلِّغْ}} به آنها منتهى مى‏ شود جابر بن عبدالله است.<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۴۰۴.</ref>


== منبع ==
دانشنامه غدیر،جلد ۶ ،صفحه ۲۵۰


== '''پانویس''' ==
== پانویس ==
[[رده:حدیث غدیر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۹

اتمام حجت با غدير[۱]

از نمونه‏ هاى بارز اتمام حجت و استدلال و يادآورى ‏هاى غدير، مواردى است كه توسط خود خداوند و معصومین‏ علیهم السلام و اصحابشان صورت گرفته است.

تمام راويانى كه در طول هزار و چهارصد سال تاریخ اسلام حدیث غدیر را روایت كرده‏ اند نيز به گونه ‏اى جهاد خود را در مقابله با اهل سقیفه به نمايش گذاشته ‏اند.

يكى از اصحاب ائمه علیهم السلام كه با غدير اتمام حجت نموده جابر بن عبدالله انصارى است:

جابر داستان غدير را در روايتى چنين نقل كرده است: خداوند به پیامبر صلی الله علیه و آله دستور داد على ‏عليه السلام را براى مردم منصوب كند و آنان را به ولايت او خبر دهد. اين بود كه در غدير خم به پاخاست و ولايت او را بيان كرد.[۲]

عده ‏اى در خانه جابر بن عبداللَّه انصارى نشسته بودند و امام زین العابدین نيز حضور داشتند.

در اين هنگام مردى عراقى وارد شد و به جابر گفت: تو را به خدا قسم مى‏ دهم آنچه ديده و شنيده‏اى از پيامبر صلى الله عليه و آله برايم نقل كنى.

جابر گفت: در منطقه جحفه در غدير خم بوديم و در آنجا مردم بسيارى از قبايل مختلف بودند.

پيامبر صلى الله عليه و آله از خيمه بيرون آمد و سه بار با دستش اشاره كرد و دست اميرالمؤمنين‏ عليه السلام را گرفت و فرمود: «مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِيٌّ»[۳]

جابر پيش از غدير[۴]

پس از انجام اعمال حج در سفر حجةالوداع، پيامبر اكرم‏ صلى الله عليه و آله از هر فرصتى براى آماده ‏سازى مردم نسبت به اعلان ولایت استفاده مى‏ كرد.

آن حضرت كنار کعبه ايستاده بود و جابر بن عبدالله انصاری هم كنار حضرت بود. در اين حال على ‏عليه السلام به طرف حضرت آمد.

پيامبرصلى الله عليه وآله فرمود: برادرم نزد شما آمد. آنگاه توجهى به كعبه كرد و با دست بر آن زد و فرمود:

قسم به آنكه جانم به دست اوست، اين (على) و شيعيانش روز قيامت رستگارانند. او اوّلِ شما در ايمان به من است، و وفادارترين شما به عهد خدا و قيام كننده‏ ترين شما به امر خدا و عادل‏ ترين شما بين مردم و قسمت كننده به تساوى و بلند مرتبه ‏ترين شما نزد خداست.

اينجا بود كه سايه سنگين وحى بر کعبه افتاد و آيه ۷سوره بيّنه نازل شد:

Ra bracket.png اِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ اُولئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ La bracket.png: «كسانى كه ايمان آورده و عمل صالح انجام داده ‏اند بهترين مردم هستند».

پيامبر صلى الله عليه و آله در حضور اصحاب فوراً آيه را تفسیر كرد و با اشاره به اميرالمؤمنين‏ عليه السلام فرمود: Ra bracket.png خَيْرُ الْبَرِيَّة La bracket.png آمد.[۵]

روايت حديث غدير[۶]

يكى از صحابه كه حديث غدير را نقل كرده جابر بن عبدالله انصارى (م ۷۳ يا ۷۴ يا ۷۸ ق) است.

ابن‏ عقده در «حدیث الولایه» و ابوبكر جعابى در «نخب المناقب» و ابن‏ عبدالبرّ در «الاستيعاب» حديث غدير را ضمن واقعه غدير از جابر بن عبدالله انصارى نقل كرده است.

همچنين در كتب و موارد زير حديث غدير را از وى نقل كرده ‏اند: ابوالحجاج در«اسماء الرجال»، «تهذيب التهذيب»، «كفاية الطالب»، حموينى در «فرائد السمطين»، ابن‏ کثیر در «البداية و النهاية»، متقی هندی در «كنز العمال»، سمهودی در «جواهر العقدين»، قندوزی حنفی در «ینابیع المودة»، وصابى شافعى در «الاكتفاء» ، ابن‏ ابی‏ شیبه در سنن، ابن‏ المغازلى در مناقب خود، ابن‏ بطريق در «العمدة»، ثعلبى در تفسیر خود، «ضياء العالمين»، خوارزمی در مقتل خود، جزرى در«اسنى المطالب» و قاضى در «تاريخ آل‏ محمد عليهم السلام».[۷]

نقل آيه تبليغ براى غدير[۸]

از جمله مشهورترين آيات غدير آيه Ra bracket.png يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ... La bracket.png[۹] است. اختصاص آن به غدير هم نزد شيعه و غير شيعه از مسلمات است، و بين مفسرين و محدثين اهل‏ سنت مشهور است، اگر چه بعضى از آنان در صدد انحراف شأن نزول آيه بوده‏ اند، و از جمله عده‏ اى از بزرگان علماى اهل‏ سنت هستند.[۱۰]

همچنين يكى از كسانى كه اسناد كتاب ‏ها و روايات مربوط به آيه Ra bracket.png بَلِّغْ La bracket.png به آنها منتهى مى‏ شود جابر بن عبدالله است.[۱۱]

منبع

دانشنامه غدیر،جلد ۶ ،صفحه ۲۵۰

پانویس

  1. چهارده قرن با غدير: ص ۹۱؛ اسرار غدير: ص ۲۸۹.
  2. اثبات الهداة: ج ۲ ص ۱۲۰ ح ۴۹۸.
  3. الغدير: ج ۱ ص ۲۰۵.
  4. واقعه قرآنى غدير: ص ۱۸.
  5. امالى الطوسى: ص ۲۵۱؛ بحار الانوار: ج ۳۸ ص ۹  ۵ و ج ۶۵ ص ۱۳۳؛ تاريخ مدينة دمشق: ج ۴۲ ص ۳۷۱؛ بشارة المصطفى ‏صلى الله عليه وآله: ص ۱۹۲ ۹۱؛تفسير فرات: ص ۵۸۵ .
  6. چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۱۴۰.
  7. الاستيعاب: ج ۲ ص ۴۷۳؛ تهذيب التهذيب: ج ۷ ص ۳۳۷؛ كفاية الطالب: ص ۱۶؛ فرائد السمطين: باب نهم، سمط اول؛ البداية و النهاية: ج ۵ ص ۲۰۹؛ كنز العمّال: ج ۶ ص ۳۹۸؛ ينابيع المودة: ص ۴۱؛ العمدة: ص ۵۳؛ اسنى المطالب: ص ۳؛ تاريخ آل ‏محمد عليهم السلام: ص ۶۷ .
  8. غدير در قرآن: ج ۱ ص ۸۷ .
  9. مائده /  ۶۷ .
  10. نفحات الازهار: ج ۸ ص ۱۹۵ - ۲۵۷.
  11. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۴۰۴.