زبیر بن عوام قرشی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== اتمام حجت پيامبر صلى الله عليه و آله بر زبير<ref>اولين ميراث مكتوب درباره غدير: ص ۲۱.</ref> == | == اتمام حجت پيامبر صلى الله عليه و آله بر زبير<ref>اولين ميراث مكتوب درباره غدير: ص ۲۱.</ref> == | ||
در ماجرايى كه | در ماجرايى كه [[امیرالمؤمنین علی علیه السلام|امیرالمؤمنین علیه السلام]] بر [[طلحة بن عبیدالله تمیمی|طلحه]] [[اتمام حجت]] فرمود، نام زبير را هم به عنوان يار او و اينكه حجت بر او هم تمام شده آوردند. | ||
ابان از | [[ابان بن تغلب|ابان]] از [[سلیم بن قیس هلالی (ابوصادق)|سلیم]] نقل مى كند در گفتگويى كه اميرالمؤمنين عليه السلام با [[منافقین]] و دشمنان در زمان [[عثمان بن عفّان|عثمان]] داشت، از جمله حضرت فرمود: | ||
اى طلحه، دليل بر بطلان آنچه بدان شهادت دادند، سخن [[حضرت محمّد صلی الله علیه و آله|پیامبر صلی الله علیه و آله]] است كه در روز [[غدیر|غدیر خم]] فرمود: | |||
«هر كس من نسبت به او از خودش صاحب اختيارترم على هم نسبت به او از خودش صاحب اختيارتر است». | |||
من چگونه میتوانم بر آنان صاحب اختيارتر از خودشان باشم در حالى كه آنان اميران و حاكمان بر من باشند؟! | |||
دليل بر دروغ و باطل و ناحقشان اين است كه آنان به دستور پيامبر صلى الله عليه وآله بر من به عنوان «اميرالمؤمنين» سلام كردند. | دليل بر دروغ و باطل و ناحقشان اين است كه آنان به دستور پيامبر صلى الله عليه وآله بر من به عنوان «اميرالمؤمنين» سلام كردند. | ||
و اين مطلب بر آنان (ابوبكر و عمر) و بر تو (اى طلحه) به خصوص و بر اين كه همراه توست - يعنى زبير - و بر همه امت و بر اين دو نفر - و حضرت به [[سعد بن ابی وقاص]] و [[عبدالرحمان بن عوف]] اشاره كردند - و بر اين خليفه ظالم شما - يعنى عثمان - حجت است.<ref>كتاب سليم: ح ۱۱.</ref> | و اين مطلب بر آنان (ابوبكر و عمر) و بر تو (اى طلحه) به خصوص و بر اين كه همراه توست - يعنى زبير - و بر همه امت و بر اين دو نفر - و حضرت به [[سعد بن ابی وقاص (ابواسحاق)|سعد بن ابی وقاص]] و [[عبدالرحمن بن عوف قرشی (ابومحمد)|عبدالرحمان بن عوف]] اشاره كردند - و بر اين خليفه ظالم شما - يعنى عثمان - حجت است.<ref>كتاب سليم: ح ۱۱.</ref> | ||
== بيعت زبير در غدير<ref>واقعه قرآنى غدير: ص ۱۲۰، ۱۲۱.</ref> == | == بيعت زبير در غدير<ref>واقعه قرآنى غدير: ص ۱۲۰، ۱۲۱.</ref> == | ||
پس اتمام خطبه غدير و دستور پيامبر صلى الله عليه وآله براى بيعت همگانى با اميرالمؤمنين عليه السلام، و بعد از بيعت مقداد و سلمان و ابوذر و | پس اتمام خطبه غدير و دستور پيامبر صلى الله عليه وآله براى بيعت همگانى با اميرالمؤمنين عليه السلام، و بعد از بيعت [[مقداد بن عمرو کندی|مقداد]] و [[سلمان فارسی(محمّدی)|سلمان]] و [[ابوذر غفاری|ابوذر]] و [[حذیفة بن یمان یمانی|حذیفه]] و ابن مسعود و [[عمار بن یاسر عنسی (ابوالیقظان)|عمار]] و [[بریده اسلمی]]، از اولين افرادى كه بايد براى بيعت حضور مى يافتند [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبکر]] و [[عمر بن خطاب|عمر]] و عثمان و طلحه و زبير و [[معاویة بن ابی سفیان|معاویه]] و [[مغیرة بن شعبه|مغیره]] و [[ابوموسی اشعری]] بودند كه پيامبر صلى الله عليه وآله تأكيد خاصى بر بیعت آنان داشت. | ||
براى توضيح بيشتر مراجعه شود به عنوان: [[بیعت]]. | براى توضيح بيشتر مراجعه شود به عنوان: [[بیعت]]. | ||
== روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۱۴۵.</ref> == | == روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۱۴۵.</ref> == | ||
يكى از صحابه كه حديث غدير را نقل كرده زبير بن عوام قرشى (م ۳۷ ق) است. [[ابن عقده]] در «كتاب الولاية» و جعابى در «نخب المناقب» خود و منصور رازى در «كتاب الغدير» [[حدیث غدیر]] را از زبير روايت كرده اند. | يكى از [[صحابه]] كه حديث غدير را نقل كرده زبير بن عوام قرشى (م ۳۷ ق) است. [[ابن عقده]] در «كتاب الولاية» و جعابى در «نخب المناقب» خود و منصور رازى در «كتاب الغدير» [[حدیث غدیر]] را از زبير روايت كرده اند. | ||
زبير يكى از «عشره مبشّره» است كه حافظ ابن المغازلى آنان را در شمار راويان غدير ذكر كرده، و جزرى شافعى نيز در «اسنى المطالب» او را در شمار راويان حديث غدير ثبت نموده است. | زبير يكى از «عشره مبشّره» است كه حافظ ابن المغازلى آنان را در شمار راويان غدير ذكر كرده، و جزرى شافعى نيز در «اسنى المطالب» او را در شمار راويان حديث غدير ثبت نموده است. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۸ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۳۸
اتمام حجت پيامبر صلى الله عليه و آله بر زبير[۱]
در ماجرايى كه امیرالمؤمنین علیه السلام بر طلحه اتمام حجت فرمود، نام زبير را هم به عنوان يار او و اينكه حجت بر او هم تمام شده آوردند.
ابان از سلیم نقل مى كند در گفتگويى كه اميرالمؤمنين عليه السلام با منافقین و دشمنان در زمان عثمان داشت، از جمله حضرت فرمود:
اى طلحه، دليل بر بطلان آنچه بدان شهادت دادند، سخن پیامبر صلی الله علیه و آله است كه در روز غدیر خم فرمود:
«هر كس من نسبت به او از خودش صاحب اختيارترم على هم نسبت به او از خودش صاحب اختيارتر است».
من چگونه میتوانم بر آنان صاحب اختيارتر از خودشان باشم در حالى كه آنان اميران و حاكمان بر من باشند؟!
دليل بر دروغ و باطل و ناحقشان اين است كه آنان به دستور پيامبر صلى الله عليه وآله بر من به عنوان «اميرالمؤمنين» سلام كردند.
و اين مطلب بر آنان (ابوبكر و عمر) و بر تو (اى طلحه) به خصوص و بر اين كه همراه توست - يعنى زبير - و بر همه امت و بر اين دو نفر - و حضرت به سعد بن ابی وقاص و عبدالرحمان بن عوف اشاره كردند - و بر اين خليفه ظالم شما - يعنى عثمان - حجت است.[۲]
بيعت زبير در غدير[۳]
پس اتمام خطبه غدير و دستور پيامبر صلى الله عليه وآله براى بيعت همگانى با اميرالمؤمنين عليه السلام، و بعد از بيعت مقداد و سلمان و ابوذر و حذیفه و ابن مسعود و عمار و بریده اسلمی، از اولين افرادى كه بايد براى بيعت حضور مى يافتند ابوبکر و عمر و عثمان و طلحه و زبير و معاویه و مغیره و ابوموسی اشعری بودند كه پيامبر صلى الله عليه وآله تأكيد خاصى بر بیعت آنان داشت.
براى توضيح بيشتر مراجعه شود به عنوان: بیعت.
روايت حديث غدير[۴]
يكى از صحابه كه حديث غدير را نقل كرده زبير بن عوام قرشى (م ۳۷ ق) است. ابن عقده در «كتاب الولاية» و جعابى در «نخب المناقب» خود و منصور رازى در «كتاب الغدير» حدیث غدیر را از زبير روايت كرده اند.
زبير يكى از «عشره مبشّره» است كه حافظ ابن المغازلى آنان را در شمار راويان غدير ذكر كرده، و جزرى شافعى نيز در «اسنى المطالب» او را در شمار راويان حديث غدير ثبت نموده است.